Test: Abarth Punto SuperSport (MY 2013)

Anders dan de typebenaming insinueert, is de Abarth Punto SuperSport niet de ultieme versie boven de uitgaande EsseEsse – eerder de geüpdate vervanger die een tikkeltje rijker is uitgerust. Grote eye-catchers zijn de dubbele matzwarte go-faster stripes die in combinatie met het Grigio Campovolo en de nieuwe 17-duimers voor een agressievere look zorgen. Of dat volstaat om de strakke lijnen van de pre-facelift ‘SS’ te doen vergeten?

Onder de kap is het in ieder geval affari come al solito, met een 1.4 MultiAir die dankzij een Garrett GT1446-turbo nog altijd 180pk en 270Nm produceert. In de praktijk zorgt dat aanstekelijke duo voor verrassend veel koppel onderin, en een verslavende rush richting toerenbegrenzer. Al moet je daarvoor wel de sport-stand van de manettino (mét memofunctie) selecteren, daar Normal ronduit astmatisch aandoet. Sport geeft je trouwens niet alleen een gretigere gasrespons en een pak extra koppel, maar ook meer stuurweerstand en minder interferentie van het ESP en de tractiecontrole.

En dat blijkt voldoende om de SuperSport op 90% van zijn te kunnen te rijden, maar niet voor de laatste (en meest genietbare) 10%. De reden? Ultrastrikte elektronica die je onder geen beding het zwijgen kunt opleggen. Want hoewel de voortrein de pk’s en Nm’s best ordentelijk richting asfalt transfereert, kan je je nooit van de indruk ontdoen dat sommige bestuurderinputs afgezwakt worden. En dat is toch frustrerend op een hot hatch die met zijn straatvechteruiterlijk om aandacht en vooral geloofwaardigheid schreeuwt. Zo kan je richting limiet al eens last krijgen van een sputterende voortrein, of een ESP dat nogal vaak en vooral onnodig ingrijpt. Om nog te zwijgen van de noodknipperlichten die bij het minste gebruik van de (ruim bemeten en geperforeerde) stoppers gaan dramatiseren.

Nochtans is de SuperSport gezegend met een uitgebalanceerde ophanging die tegelijk strak en comfortabel weet te zijn – mede dankzij de (optionele) KONI’s die gebruik maken van de Frequency Selective Damping-technologie. Enkel de korte veerweg speelt de SS soms parten, zeker op ons getormenteerde wegdek. Grip en tractie zijn daarbij voorbeeldig, en ook de rest van de bedieningselementen voldoet aan de verwachtingen met goed gepositioneerde pedalen, een goed afgewogen stuur en een prima zesbak. De nieuwe Sabelt-stoelen (niet te verwarren met de optionele items) staan echter veel te hoog opgesteld. En dat is opnieuw frustrerend daar ze op zich goede steun geven, maar met het stuur op de juiste positie de Jaeger-tellers praktisch onleesbaar maken.

De SuperSport toont met andere woorden zijn leeftijd, en heeft het anno 2013 niet alleen lastig met de competitie maar ook met zichzelf. En dat is deels de schuld van de veel te strenge elektronica die hem een virtuele dwangbuis steekt, waardoor je nooit helemaal het gevoel krijgt zélf met de auto te rijden. Nochtans is de hardware intrinsiek OK, ze moet alleen wat losser afgesteld worden  – liefst met installatie van een ESC/TRC-off knop.

ABARTH Punto SuperSport

Weggecijferd

Verdict