Luc Janssen filosofeerde op een zondagavond in Lux: "Is nostalgie het verlangen naar iets wat niet meer haalbaar is?" Gelukkig hoéf ik daar niet mee akkoord te gaan als het klassieke auto's betreft. Klassiekers die doen glimlachen zijn verbazend goed bewaard. Ze hebben een hele industrie rond zich die zorgt voor voldoende wisselstukken opdat de juweeltjes van toen blijven schitteren. En ik er kan van blijven genieten. Juweeltjes van toen? Niet voor mij trouwens. Ik beschouw ze als de parels van vandaag tussen de plastic zwijnen die onze autostrada verzadigen. Ik doe het ook niet omdat paps vroeger zulk of zo een auto had. Het gaat me niet om het herbeleven van herinneringen uit een tijd toen het gras nog omhoog groeide en er geen overvloed aan wetten was die het ontwerpen van auto's vandaag zo
bemoeilijkt. Evenmin dank ik mijn passie aan een midlifecrisis (of gezien mijn leeftijd,
quarterlife crisis). Waarom ik dan klassieker-gek ben? Hier gaat mijn eerste column voor DRIV
R...
... Verder lezen →
