Test: Ford Fiesta ST (2013)

2013 wordt een opwindend jaar voor liefhebbers van hot hatches. Zowat tegelijkertijd lanceren Renault en Peugeot respectievelijk hun nieuwe versies van de Clio RS (waarover donderdag meer) en de 208 GTi. Ook Ford mengt zich in de felbevochten strijd, met de nieuwe Ford Fiesta ST. Die laatste namen we bij zijn nekvel en we trokken ermee op hoogtestage over de legendarische Route Napoleon, een streep asfalt waar zelfs de Col de Turini voor moet zwichten. Meteen de ultieme test voor de Britse neofiet.

Eenmaal ter plaatse piloteren we ons in het oog springende Molton Orange-gekleurde exemplaar zonder veel drama door de straten van Nice. Afgezien van de kleur en enkele details is de nieuwe ST opvallend onopvallend gestileerd, iets wat we persoonlijk wel kunnen appreciëren. De 1.6 turbo EcoBoost met directe injectie krijgt in ieder geval tijd om op temperatuur te komen. Het aantal db’s ligt verrassend laag en geen van de cruciale bedieningselementen laat zich in negatieve zin opmerken. Mochten we niet beter weten, we waanden ons – op enkele schoonheidsfoutjes bij grote oneffenheden na – in een veel volwassener apparaat.

Het stuurgevoel is niet te vergelijken met het nochtans correcte tastvermogen van de reguliere Fiesta. De ST loodst nog eens een hoop extra informatie door het nieuwe sportstuurtje, terwijl de stuurrespons onder elke hoek – in tegenstelling tot het versnellende rack van de Focus ST – identiek blijft. Met andere woorden: EPAS op z’n best, mede dankzij een snellere stuuroverbrenging en een kortere stuurstangarm. Met slechts 2,3 omwentelingen van nok tot nok zit de Fiesta daarmee rechtstreeks op het niveau van de Focus RS. Enkel de zitpositie is met mijn 1m86 op het randje. Idealiter mochten de opvallende Recaro’s nog een centimeter of twee lager, maar meer valt er op de rijhouding echt niet aan te merken.

Van Saint-Paul-de-Vence rijden we aansluitend naar het volstrekt onbekende Comps-sur-Artuby. Een klein gehucht midden in het Franse departement Var, omringd door een prachtige omgeving, kurkdroge strepen asfalt en een bevolking die zich van onze passages weinig aantrekt. Beter hadden we het ons niet kunnen wensen. Het 1.6’je heeft zijn bedrijfstemperatuur bereikt en de heet gewassen hatch nodigt gauw uit tot het verder aftasten van de limieten. Daarbij kun je vertrouwen op het drievoudig afstelbare ESC, dat niet alleen een brave Sportmodus kent, maar ook integraal buitenspel kan worden gezet.

Aangezien de omstandigheden het ruimschoots toelaten, kiezen we voor dat laatste en vertrouwen we op de opgewaardeerde hard- en software: zo ligt de ST niet alleen 15 mm lager bij geherkalibreerde antirolstangen, veren en dempers, maar krijgt de Ford ook eTVC (enhanced Torque Vectoring Control) en een elektronische sper die het binnenste wiel bij acceleratie tijdens het insturen afremt om een mechanisch exemplaar te simuleren. Tenslotte is de Fiesta ST de eerste van de huidige generatie Fiesta die recht heeft op schijfremmen achteraan. Geen overbodige luxe, gezien de vele hoogteverschillen en de heerlijk slingerende baantjes met tal van haarspeldbochten.

Op papier is de output van het turboblokje met 182 pk en 240 Nm nochtans bescheiden. De meeste concurrenten draaien tegenwoordig hun hand niet om voor 200 pk en meer, terwijl ook hun koppelcijfers hoger liggen. In de praktijk valt van een deficit echter weinig te merken: de 1.6 EcoBoost is een pareltje met veel koppel onderin, extra punch in het midden van de rev range en een kleine beloning bovenin, dankzij een bescheiden plof in de dubbele uitlaatpijpen. Het geluid mag er ook wezen en is ondanks artificiële versterking een tikkeltje geloofwaardiger dan bij grote broer Focus ST.

Op dag twee maken we ons op voor meer van hetzelfde, en is het uitkijken naar de bejubelde Route Napoleon. Toeval zet ons in het spoor van een enthousiaste metgezel en niet veel later is het rijden op het scherpst van de snee. De Fiesta? Die heeft niet liever en is zowaar nog meer in zijn element. Ook in de (bijzonder) snelle stukken, waar het autootje indruk maakt met een verbluffende stabiliteit. Bocht na bocht gript de mini-RS zich als een gekko door de bochten, terwijl de achterkant op commando dan weer lichtjes mobiel wordt waardoor je de neus nog steviger naar binnen mikt. Volgas uitaccelereren in tweede of de neus insturen met de rem, het chassis verteert het allemaal met verbluffend gemak. Dat de Fiesta ST rijklaar en inclusief bestuurder slechts 1.163 kg op de weegschaal zet, zit er ongetwijfeld voor iets tussen. Al zaten de remmen er na de serieuze workout (ondanks geventileerde 278×23 mm schijven voor en 253×100 achter) wel lichtjes door.

De beperkte elektronische systemen die nog actief zijn, doen hun werk op de achtergrond en flatteren – beter dan blameren – je als bestuurder, waardoor er sprake lijkt van wederzijds vertrouwen. Tel daar een gedegen remgevoel, goed geplaatste pedalen en een messcherpe zesbak bovenop en je hebt een hot hatch die flirt met de perfectie. Want ook de prijs is bijzonder scherp: vanaf 20.950 euro om precies te zijn. En dat inclusief een rijkelijke basisuitrusting en een optielijst de lengte van een kattebelletje. Geen directe concurrent die beter doet.

Rest ons nog de vraag wat er van die perfectie overblijft eenmaal we de auto in de regen of op Belgisch tarmac hebben gereden. Twee belangrijke omstandigheden die de nieuwe Fiesta ST mogelijk nog punten kunnen kosten. Maar met wat we tot nog toe hebben ervaren krijgt de junior hot hatch het voordeel van de twijfel en een verdiende topscore van vijf R‘en.

[Foto’s: Pieter Ameye]

FORD Fiesta ST (MY 2013)

Weggecijferd

Verdict