Test: Jaguar F-Type Coupé V6 S

Het is koud. Erg koud. Dat merk ik aan de zetelverwarming die atypisch op stand 3 staat gedraaid. Dat zie ik aan de witte ochtenddampen van m’n compagnon en dat hoor ik aan diens diepe rochels in het ijle. Ik voel het zelfs aan het haar op m’n armen. “Ben ik dan de enige?”, vraag ik me verbaasd af, wanneer de zoveelste pendelaar het raampje subtiel naar beneden laat ter hoogte van onze dubbele uitlaat om het even verder terug omhoog te halen. Vreemd.

Nog zoiets. Ik zie er niet bepaald anders uit dan de doorsnee twintiger, heb al m’n kleren nog aan en er zit geen topmodel naast me. En toch moet iedereen die we passeren – zij het nu in hartje Gent, op de E40 of langs een afgelegen Ardeens kronkelbaantje – zich omdraaien, de ogen opentrekken en de duim opsteken. Probeer dan maar eens zonder gêne te parkeren tussen een kleine menigte flitsende iPhones, die zich normaal vergrendeld in de zak van hun baasje laten – zelfs bij de Porsche Carrera achter ons.

Het verschil met de overige 360 dagen van het jaar? Ik bevind me nu onder de prachtige aluminium koets van de Jaguar F-type Coupé V6 S, inclusief (veel te) opzichtige Union Jack-wrap. Naar analogie met de cabrio wil dat zeggen dat er een drieliter V6 met compressor in het vooronder ligt met 380 paarden en 480 newtoniaanse koppelmomenten. Een kracht die zich langsheen de ‘Quickshift’-achttrapsautomaat richting de negentienduimers achter me blèrt en en niet alleen voor een honderdsprint van 4,9 seconden en topsnelheid van 275 km/h zorgt, maar ook voor heel wat bekijks.

Afgezien van de opzichtige wrap, beschuldigen we daar vooral de sportuitlaat van, die zich deze keer wél standaard bij de V6 S laat horen. Waar je in de passieve stand al een smakelijk proevertje krijgt van wat bescheiden snerpen en plofjes, ondergaan je trommelvliezen in Track Mode tot 91 decibel aan donders, knallen, snorten – zoals een niezend nijlpaard – en hoogtoerig gehuil. De gesloten koets lijkt daarbij wel akoestisch versterkend te werken, al hebben omstanders en nabije dorpen wel recht op het betere gebrul.

Waar die buitenstaanders dan weer niet van kunnen genieten, is de bijzonder aangename binnenruimte. De lederen kuipstoelen zitten als gegoten en de knopjes exact waar je ze zou verwachten. De aflopende daklijn doet de coupé meer gefocust aanvoelen en alles is zo fijn afgestemd op de bestuurder dat de passagier zich echt als bijzittende ‘+1’ gaat voelen; perfect als die zich moet focussen op het DRIVR-roadbook of de heerlijk klinkende Meridians uitlaten.

Palmt de F-Type coupé je overdag al in met z’n flamboyante charmes, dan overmeestert hij je mogelijk nog meer als de omgeving zich vult met oneindige duisternis. Het befaamde stukje uit de film ‘Les Intouchables’ naspelen, genieten van de instelbare interieurverlichting en diepe stereoklanken, zachtjes op de autosnelweg cruisen of gewoon keihard over de betere stuurmanswegen scheuren? Stuk voor stuk onvergetelijke kippenvelmomenten.

Al hangt heel erg veel af van de stemming waarin je de F-Type rijdt en hoe het onderstel en de aandrijflijn zich daaraan aanpassen. Zo bieden de dubbele wishbones in combinatie met de adaptieve demping voldoende raffinement om elk strookje asfalt – hoe slecht ook – te kunnen meepikken, zonder echt aan dynamiek te moeten inleveren; iets wat onze JXK-008 meermaals bewees tijdens enkele stukjes uit de DRIVRrit. Laat de winterstand echter best op non-actief, aangezien die iets te veel plezier inruilt voor eigen veiligheid.

Schuif de bronskleurige schakelaar beter over de finishvlag en tik de SportShift-Selector in manuele S-stand, zodat hij in ‘Dynamic Mode’ terechtkomt. Daardoor gaan de kleppen in de uitlaat volledig open, scherpt de gasrespons aan, schakelt de bak sneller in hoge toeren en  komt het (iets te dikke) stuur zwaarder in de hand te liggen.

Niet dat daardoor aan transparantie verloren gaat. Integendeel: de snelle tandheugel reageert adequaat en geeft meer dan voldoende informatie terug over de voortrein. Stuur zacht in richting apex, doseer de rechtervoet, laat de extra stijfheid van de koets bijten en voel het mechanische differentieel met beperkte slip inhaken om je vervolgens met licht overstuur uit de bocht te slingeren. De elektronica geeft gaandeweg wel wat tips, maar houdt de vlag verrassend lang naar beneden alvorens het spel stil te leggen.

Met zowel DSC als tractiecontrole op non-actief is het daarentegen opletten geblazen. De mechanische grip mag dan wel immens zijn en elk overstuur wordt mooi aangekondigd door licht onderstuur, maar eens de tractie breekt is je window om tegen te sturen vrij beperkt. Maar best dat je kunt terugvallen op de High Performance-remschijven maatje 380 mm (vooraan) en 325 mm (achteraan) en diens halve manen, die initieel voldoende bijtkracht geven, maar het bij intensief gebruik moeten afleggen tegen de carbonkeramische eenheden, een optie van net geen 10.000 euro.

Wat zoiets doet met een mens is bijna niet te beschrijven. Niettegenstaande ik al kennis mocht maken met de dakloze V6 S, laat deze V6 S Coupé diepere groeven na. Niet alleen voelt de bolide een pak meer gefocust op de rijbeleving, qua soundtrack en feeling moet hij allesbehalve onderdoen. De extra stijfheid en het kleine gewichtsverlies zetten zich door in een erg uitgesproken maar beheersbare wegligging, die het overdreven drama van de F-Type alle eer aandoet. Een no brainer voor wie van drama houdt, een verboden vrucht voor wie op zoek is naar Duitse afwerking en kwaliteit, want als hij ergens een steekje laat vallen, dan  is het daar. Zout op slakken, we weten het.

Toch even benieuwd hoe dat allemaal klinkt? Volume op 11!

[Foto’s: Bert Claes]

JAGUAR F-type V6 S

Weggecijferd

Verdict