DubbelTest: BMW 225Xe vs. BMW 330e

Sinds BMW in 2013 de eerste hoofdstukken van zijn ‘i-verhaal’ neerpende, hebben ze in Beieren niet stil gezeten om de rest van het gamma ook te vergroenen. Want naast een volelektrische stads- en sportwagen, vind je tegenwoordig ook een handvol hybrides terug in de catalogus. Reden genoeg dus om de twee interessantste tegenover elkaar te zetten in een typische DRIVR-shootout.

Leestip: ‘Groentje’ Dieter neemt in het cursief de 225Xe voor zijn rekening,
terwijl RWD-liefhebber Arthur de 330e uit de stekker haalt.

Laat ons van wal steken met een beknopte uiteenzetting van BMW’s ‘e-strategie’. Het begon allemaal met de i8, die zijn traditionele aandrijving naar de achteras en zijn elektropaarden naar de voorwielen stuurt. Daarna kwam de i3, die enkel op batterijen kan rekenen om in en rond de stad te flaneren. Het hybrideverhaal zag vervolgens het levenslicht met de X5 eDrive. De impact? Maar liefst de helft van alle verkochte X5’s op het salon van Brussel had een stekkeroptie. Reden genoeg dus om het gamma met een hybride 2-serie Active Tourer en een dito 3-reeks uit te breiden. Nog ter info: al die modellen komen binnenkort onder de ‘I-performance’-noemer te staan, in lijn met de M-Performance-modellen.

En toch: tot voorkort zweerde de autobouwer uit Beieren bij achterwielaangedreven auto’s. Zelfs de varianten met vierwielaandrijving blijven aan die basis vasthouden, door steevast de achtertrein te bevoordelen bij het verdelen van het vermogen. Met de komst van de 2 serie Active Tourer – een antwoord op het succes van de B-Klasse bij Mercedes – zou BMW die filosofie hebben verloochend, tenminste volgens de puristen. Met andere woorden: ondergetekende zit misschien wel in de meest atypische BMW ooit.

De 2 Reeks Active Tourer doet als hybride namelijk beroep op een driepittertje. Meer bepaald op de 1.5-liter grote benzineturbo die ook in de i8 ligt, maar dan teruggeschroefd van 231 paarden naar 136 stuks en voorzien van steekassen naar de voorwielen. Gelukkig speelt het achterste rubber wel nog mee, dankij een elektromotor van 88 pk op de achteras. Exact de tegenoverstelde formule van de i8 dus.

Doet de 2-serie Active Tourer puristen nog met hun ogen draaien, dan zou de 330e de pijn wat moeten verzachten. De TwinPower viercilinder uit de 330i wordt hier ook bijgestaan door een elektromotor om op een totaalvermogen van 252 pk en 420 Nm koppel uit te komen. En zoals het een Dreier betaamt, gaan die allemaal linea recta naar de achterwielen – zij het louter via een achttrapsautomaat. De 330e houdt de traditie met andere woorden nog net in stand. Ook door in de sprint naar de honderd slechts drie tienden (6,1s) toe geeft tegenover zijn traditioneel gemotoriseerde evenknie (de 330i), waarna de begrenzer pas bij 225 km/u ingrijpt.

Bij de 225Xe zit de grootste verrassing onder het pedaal . Wanneer alle motoren aan het werk zijn, beschik je over 224pk, hier overgebracht door een automaat met zes verzetten. Voldoende om in 6,7 seconden de kaap van 100km/u te ronden. Van ‘bommawagen’ naar ‘bomwagen’ dus. Zowel de 225Xe als de 330e werken trouwens volgens dezelfde principes; tot en met 125 km/u kan je volelektrisch en emissieloos accelereren. Blijf je echter versnellen, dan springen de cilinderkloppers bij om de batterij enigszins te sparen en kiest de Bimmer zelf waar hij zijn kracht haalt.

En zo’n formule schept heel wat mogelijkheden. Consistent ‘stekkeren’ en op ‘Max eDrive’ rijden kan ervoor zorgen dat je – zolang je afstanden tot 30 km beperkt blijven – geen druppel naft verbruikt. Ga je echter verder dan het woon-werk of winkelverkeer, dan ga je best voor ‘Auto eDrive’. De elektronica rekent op basis van je navigatie en rijgedrag uit wanneer het welke bron moet aanspreken, wat resulteert in een realistisch verbruik van 2,5 tot 3 liter per 100 km. Leg je grote stukken van het traject af via de autostrade, dan moet je – afhankelijk van de toestand van de batterij – toch rekenen op zo’n 4l/100km extra verbruik. Cijfers die zowel voor de 225Xe als voor de 330e nagenoeg identiek zijn.

En dat is relatief veel als je die getallen vergelijkt met het opgegeven verbruik, maar best oké gezien de sportieve prestaties. Want ja, ook daarvoor staan deze groene jongens paraat. Al zien we daar toch enige verschillen opduiken. De Xe puurt voornamelijk rijplezier uit stoplichtsprintjes en vlotte stadswegen, waar de duw van de achteras opmerkelijk veel onderstuur neutraliseert. Favoriete scenario? De automaat in sportstand, vol op het gas waarna een stevige duw in de rug en de tractie van de vierwielaandrijving zelfs een Porsche Macan diesel doet opkijken aan de lichten.

De 330e heeft evenwel een iets grotere reputatie te verdedigen. Want het Freude am Fahren intact houden in een hybride, kan dat wel? Spreken de onderstaande foto’s niet voor zich, dan kunnen wij het je volmondig bevestigen: jazeker. De pittige viercilinder in combinatie met het instant koppel van de elektromotor zorgen ervoor dat je perfect naar limieten kan gaan. De traditionele, alom geprezen, wegligging is nog steeds aanwezig en de 330e ligt mogelijks nog strakker op de baan dankzij het rugzakje batterijen. Elektronica uit, goed mikken en bijtrimmen op het gas: met het gaspedaal sturen was nog nooit zo makkelijk. En dat met een maximumverbruik van om en bij de 7 liter, niet slecht.

Wanneer de BMW-hybrides het interessants zijn? Als je graag groen én toch sportief de baan op gaat. Met de kanttekening dat je dagelijkse ritten best niet meer dan 40 kilometer bedragen  – liefst zonder snelwegen – en je ook overdag de stekker kan opzoeken. Gezien de lage uitstoot ben je in Vlaanderen vrijgesteld van BIV en verkeersbelasting, al worden die taksen stiekem wel verrekend in de aankoopprijs. Want met vanafprijzen van 38.000 euro en 43.250 euro voor respectievelijk de BMW 225Xe en de 330e betaal je nog steeds een ferm surplus om hybride te rijden. Voor wat hoort wat, zeker?

[Fotografie: Gerd Moors en Arthur Vanderplaetsen]

BMW 225Xe

BMW 330e

Weggecijferd

Verdict

BMW 225Xe
BMW 330e