Pieter Ameye
Hyundai’s N-divisie heeft zijn start niet gemist. Ook niet in de BeLux-regio, waar het merk al 350 van zijn i30 N-hatchbacks aan de man/vrouw wist te brengen. Veel meer dan het initieel voorzien had. Intussen hebben de Koreanen al aan uitbreiding gedacht met de i30 N Fastback. Of de sedanvorm waarde toevoegt? DRIVR deed te test op de Canarische eilanden, op de weg én op circuit.
Zij die het Autosalon al bezocht hebben, of dat nog van plan zijn, zullen hem vooraan de Hyundai-stand zien blinken. De i30 Fastback N heeft in Brussel een prominente plaats gekregen, en dat is niet toevallig. De letter N is voor Hyundai wat GTI voor Volkswagen en Peugeot is, Type R voor Honda, Cupra voor SEAT, en RS voor Skoda, Ford en Renault. Kortom: sportiviteit met een grote S en de rondetijden om die claim te onderbouwen. Wat Hyundai met de i30 N hatchback evenwel gecreëerd heeft, is een toegankelijke alleskunner die zowel op de straat als op het circuit zijn mannetje staat En dat is lang niet al zijn concurrenten gegeven.
Het succesverhaal is in grote mate te danken aan de personen die het project in handen hebben genomen, met helemaal bovenaan Albert Biermann – ex-BMW M GmbH – en dus de man met ervaring wat betreft sportieve modellen. Dat Hyundai bovendien heel wat onderzoek en ontwikkeling doet nabij de op en rond de Nordschleife, verklaart ook meteen de letter N. En dat de auto’s ook nog eens in Europa worden gebouwd, kan evenmin kwaad.
Derde model
Na de i30 N en Veloster N (die weliswaar niet voor de Europese markt is bestemd) is het nu dus tijd voor het derde model in de N-saga. De Fastback is op zich al een opmerkelijke auto, omdat niemand anders een dergelijk model aanbiedt in het C-segment. Mercedes heeft weliswaar binnenkort weer een CLA, die speelt al snel een flinke prijsklasse hoger. Bovendien klimt de nieuwe, door de simultane introductie van de A-klasse berline, naar een hoger afwerkings- en dus ook prijsniveau.
Los daarvan mag de i30 Fastback zeker gezien worden, met name als N-model. Zijn scherpe en coherente lijnen worden kracht bijgezet door de juiste sportieve details die het model een krachtdadige ‘stance’ geven. De wielbasis is in vergelijking met de hatchback identiek gebleven. Maar ondanks een iets lagere daklijn zet de vierdeurs toch 17 kg extra op de weegschaal. Daardoor missen de achterste, langere passagiers ook wel wat hoofdruimte in vergelijking met de hatchback.
En nu we het toch over de techniek hebben: die is in vergelijking met de hatchback lichtjes gewijzigd. Hoewel zaken zoals motor en versnellingsbak gelijk zijn gebleven, heeft Hyundai het geheel verder fijngeslepen. Denk aan 6mm langere bumpstops die ook 10% zachter zijn, 5% zachtere veren vooraan, een iets smallere achterste antirolstang en een iets stijvere achteras dankzij de introductie van een zogenaamde camber control arm. Wijzigingen die bovendien ook getransfereerd zullen worden naar de i30 N hatchback. Het doel? Extra comfort, zonder daarbij te moeten inboeten aan sportieve sensaties.
N-modus
Om beide kanten van de medaille aan de spreekwoordelijke tand te kunnen voelen, heeft Hyundai op de internationale lancering in Gran Canaria zowel een straat- als circuittest voorzien. Het Circuito de Maspalomas situeert zich ten zuiden van het eiland, vlak naast de oceaan en een naburig vliegveld waardoor de omloop een interessante mix kent van trage en snelle bochten. En hoewel we het het ESP niet volledig mogen uitschakelen, krijgen we toch een goede indruk van hoe de Fastback N zich op en richting limiet laat temmen.
Net zoals de hatchback valt al snel op hoe makkelijk de Fastback zich laat rijden, met veel controle en tractie dankzij het elektronisch gestuurd sperdifferentieel van de 275 pk-versie (meteen ook de enige versie van de Fastback N die naar België komt). In de N-modus, zeg maar de meest agressieve modus, kan je je daardoor al snel op de rijlijn focussen beter dan op de auto zelf. Geholpen door de automatische tussengasfunctie flatteert de Fastback, zonder te moeten inboeten aan precisie. In deze setting komt ook de meeste stijve stand van de elektronisch gestuurde instelbare dempers van pas, waar die op de openbare weg eerder te stug aanvoelt.
Curbs verteren
Ondanks de stijfheid zit er toch heel wat substantie achter, getuige daarvan de manier waarop de dempers enthousiast genomen curbs verteren. Daarbij krijgt het chassis geen slagen te verwerken en wordt de auto dus niet uit onbalans gebracht. Dat schept niet alleen extra mogelijkheden maar ook vertrouwen. Vandaar de drang om de Fastback ook zonder elektronische waakhond te willen proeven. Ten slotte ook nog een pluim voor de remmen die het – in tegenstelling tot bij Biermann’s oude werkgever – wél lang uithouden, zelfs na herhaaldelijk een pak slaag te hebben gekregen. En dat ondanks een rijklaar gewicht van toch bijna 1.600 kg.
Op de openbare weg, waar je de Fastback uiteindelijk toch het meest zult rijden, komt de instelbare modus van de N het meest tot zijn recht – vooral dan om de dempers terug naar een zachtere modus te zetten. Wat dat betreft had Hyundai misschien beter een sneltoets met ‘Bumpy Road Mode’ geïnstalleerd, want nu zit de functie ietwat verstopt in de menu’s van de boordcomputer.
Anoniem bij lage snelheden
Net zoals op circuit kleurt de Fastback daardoor knap binnen de lijntjes, met veel grip en tractie en dus ook controle. De remmen voelen daarbij nog steeds onvermoeibaar aan en ook de handgeschakelde zesbak en het stuur presteren opvallend consistent. De servo bulkt wel niet van de echte stuurfeedback, maar dat zijn we ondertussen gewend.
Net zoals de meeste hot hatches van het moment voelt de N soms wat anoniem aan, zeker bij lage snelheden. De motor laat zich immers niet vocaal gelden, tenzij je de N-modus selecteert. Maar zelfs dan blijft het geheel een beetje artificieel klinken. Anderzijds kan de Fastback door zijn gespleten persoonlijkheid ook wel een comfortabele kilometervreter zijn. You win some, you lose some.
Dat geldt ook voor het feit dat Fastback N bij ons standaard met een heleboel opties komt, inclusief elektrisch verstelbare stoelen die daardoor net iets minder lang gepositioneerd kunnen worden dan de manueel verstelbare stoelen. Voor de rest is het interieur nochtans een aangename plek om te vertoeven, dnakzij het slanke sportstuurtje dat ver naar voren kan en een goede ergonomie heeft. Zelfs de pedalen staan goed gepositioneerd om zelf tussengas te geven.
Voor de liefhebbers van de betere automaten viel er trouwens nog goed nieuws te rapen op Gran Canaria. Want hoewel ze het bij Hyundai niet met zoveel woorden wilden zeggen, is de kans bijzonder groot dat er binnenkort ook een versie met gerobotiseerde automaat komt. Flipperen aan het stuur dus, net zoals bij de concurrenten van VW.
Conclusie
Wat we vooral onthouden van deze eerste kennismaking, is dat ze bij Hyundai de N-teugels stevig in handen hebben en dat deze felle Fastback N een knappe toevoeging is aan het gamma. Bovendien hebben de wijzigingen aan het chassis en de ophanging de Fastback extra comfort en precisie gegeven. Daardoor is hij ook iets minder speels dan de hatchback, met name als je de achterkant wil laten meesturen. Al impliceert dat uiteraard ook een nog bredere vorm van inzetbaarheid. Benieuwd of dat met uitgeschakeld ESP wel nog kan… Waar we ook al stiekem van dromen, is van een lichtere en nog gefocustere versie. Met de bouwstenen zit het immers al bijzonder goed.
HYUNDAI i30 Fastback N (Performance Pack) (2019)
MOTOR: vier-in-lijn, turbo, CILINDERINHOUD: 1.998 cc, AANDRIJVING: voorwielen, VERMOGEN: 275 pk (tussen 6.000 tpm): KOPPEL: 353 Nm (tussen 1.450 – 4.700 tpm) *378 Nm via overboost functie, OVERBRENGING: 6, manueel, GEWICHT: 1.516 kg (1.595 kg full option), ACCELERATIE: (0-100 km/h): 6,1 s, TOPSNELHEID: 250 km/h, BANDEN: 235/35 R19 (Rondom) – Pirelli P-Zero, OPGEGEVEN VERBRUIK: 8,2 l/100km (188 g CO2/km), VANAFPRIJS: 37.499 euro (1.950 euro extra t.o.v. de hatchback met Performance Pack), SCORE: 4,5/5