Share a little biographical information to fill out your profile. This may be shown publicly.

 

We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.

Het grote nieuws in het 1:64-wereldje anno 2025 was de langverwachte terugkeer van de Ferrari-licentie bij Hot Wheels. Commercieel slim en sluw als moederbedrijf Mattel is, haalden ze meteen kleppers van stal.

Zowel Hot Wheels als Matchbox vallen sinds enige tijd onder de paraplu van Mattel en hebben commercieel gezien een tandje hoger geschakeld. Nog steeds bieden ze enerzijds aantrekkelijke ‘speelgoedwagentjes’ aan voor circa 2 tot 3 euro. Zo kan je de reguliere modellen van Hot Wheels tegenwoordig in België ook vinden aan de kassa bij Aldi, nadat al eerder bijvoorbeeld Zeeman, Action, Colruyt en Kruidvat deze aanboden. Matchbox blijft wat moeilijker te spotten, bij Action en Colruyt kom je ze niettemin zo nu en dan toch tegen. Daarnaast zijn er de premium modellen -voorzien van extra details en veelal volledig (ook de onderzijde) vervaardigd uit staal- die zich richting op de (al)oude (?) verzamelaar.

Met de nieuwe licentie van Ferrari op zak besloot Hot Wheels meteen in te zetten op beide fronten. Enerzijds, kon je bij Aldi afgelopen herfst al de 296 GTB, F40 LM en 365 GTB4 Competizione Daytona terugvinden in de rekken. Waarbij dus meteen zowel een moderne sportwagen, een youngtimer als een echte klassieker verscheen. Anderzijds, was er ook een premiumversie om duimen en vingers bij af te likken: de Ferrari 250 GTO met Fiat 642 RN transportwagen. Niet alleen een welgekozen duo maar tevens eentje dat tot in de puntjes is afgewerkt. Niet onlogisch dat de prijzen op Ebay meteen opliepen…

De 250 GTO -vormgegeven door Sergio Scaglietti en goed voor in totaal slechts 39 exemplaren overheen twee series- behoeft weinig introductie. Deze GTO, die racenummer 22 draagt, is zelfs een extreem bijzonder exemplaar, zeker voor ons Belgen. Het gaat om chassisnummer 3757GT die initieel door l’Équipe Nationale Belge (ENB) werd ingezet tijdens de 24u van Le Mans anno 1962. Jean Blaton (‘Beurlys’) en Léon Dernier (‘Eldé’) reden de wagen daar naar een algemene derde plek (en tweede in de GT-klasse). Sinds ’69 is deze wagen terug te vinden in de garage van niemand minder dan Nick Mason…

De bijbehorende Ferrari transporter is daarentegen minder gekend. Deze werd door Bartoletti gebouwd op het chassis van een Fiat Tipo 642 R en diende vanaf 1957 om de racewagens van Ferrari door Europa te vervoeren. In dat jaar werden twee vrijwel identieke vrachtwagens gebouwd, die drie auto’s tegelijk konden vervoeren – twee bovenop en één achterin – samen met zeven bemanningsleden en reserveonderdelen. De twee vrachtwagens werden kennelijk meer dan tien jaar gebruikt, voordat ze werden vervangen door nieuwere transportervoertuigen. De oude beestjes dienden later kennelijk op boerderijen, onder andere voor hooivervoer. Een van de transporters werd dan ook bij een boerderij ontdekt in de jaren ’90 en door Bartoletti opnieuw gerestaureerd. Daarvoor werden klaarblijkelijk zelfs enkele van de oorspronkelijke werknemers uit hun pensioen gehaald. Dit relikwie van het gouden tijdperk van Ferrari kan men dan ook zo nu en dan nog terugzien op events. Of eenvoudiger, tezamen met een 250 GTO op uw bureau nadat u uw slag op bijvoorbeeld Ebay hebben kunnen slaan.