Pieter FretSpreekwoorden zijn overgewaardeerd. Zo wordt vaak beweerd dat een ongeluk nooit alleen komt, terwijl er soms toch vooral aan geluk geen einde lijkt te komen. Een dag na mijn terugkeer van een epische afscheidstrip met mijn Cooper S, stond ik voor dag en dauw klaar om nogmaals naar het zuiden te migreren. De iconische Mille Miglia was deze keer het doel excuus, twee quasi identieke Porsches 911 het vervoer. Nu we het toch over spreekwoorden hebben: “van het goede te veel”? Pure onzin.
Dag 1: Porschemuseum… en Duitse verkeerschaos
Volgens eigenaars Hans en Evert valt onder die noemer ook het aanduiden van hun Porsches als louter ‘vervoer’. Er werd mij al snel duidelijk gemaakt dat voor mij niet zomaar een stel klassiekers stond, maar Chloé en Louise, twee wulpse dames in de fleur van hun leven. De ene 25, de andere 29 – precies twee jaar jonger en ouder dan mezelf. En hoewel erg verleidelijk, zo zou ik niet veel later ontdekken, ook elk gezegend met enkele minder hebbelijke kantjes. ‘Karakter’, zouden mijn reisgenoten het noemen.
Dat mocht meteen blijken bij de eerste pitstop, net over de Duitse grens. Na een obligate oliecheck – vaste prik voor een oldtimereigenaar – weigerde Louise nukkig dienst. Om zichzelf, na een aanmoedigend zetje tegen haar welgevormde derrière, in een wolk blauwe rook in gang te hoesten. Iets te veel olie bijgevuld, zo bleek, en die liep bij stilstand de cilinders in. Even werd gevreesd dat het einde van de trip al in zicht was voor de helft van de tweeling, maar gelukkig lust Louise wel een slokje, zodat de overtollige olie al grotendeels was opgebrand toen we een uurtje later voor wegenwerken tot stilstand kwamen.
En als Duitsers aan de weg werken, dan doen ze dat gründlich. Moet daarvoor een volledige snelweg gedurende anderhalf uur afgesloten worden, dan is dat maar zo. Resultaat: veel frustratie, een bang moment bij het herstarten en een serieuze achterstand op de planning. Die voorzag immers dat we kort na de middag in Zuffenhausen zouden zijn voor een bezoek aan het Porschemuseum – een objectief dat we alleen nog konden halen door de bocht in de snelweg af te snijden en zo de volgende zone met werken, waarvoor een medegedupeerde vrachtwagenchauffeur ons vriendelijk gewaarschuwd had, te ontwijken.
Al snel bleek echter dat we niet de enigen waren met dat lumineuze idee. En dus arriveerden we uiteindelijk pas anderhalf uur voor sluitingstijd – en drie uur later dan gepland – in Porsches heimat nabij Stuttgart. Nog nét tijd genoeg voor een blitzbezoek aan de indrukwekkende museumcollectie, die minstens even veel motorsporticonen telt als wegmodellen. Een dik uur pure extase en grote ogen later liep ons gemoed en ons SD-kaartje stilaan vol – waarvan bewijs onderaan dit artikel. Voor wie achteraf nog een meer gangbare honger te stillen heeft, nog een tip: de Sweet Chicken Wrap van het restaurantje aan de overkant van de spoorweg, bij voorkeur door te spoelen met een lokale Pilsener. Köstlich!
Onze openingsetappe was echter nog niet ten einde: we wilden vandaag de voet van de Alpen bereiken, om ‘s anderendaags meteen de bergen in te kunnen. Maar eerst was het de beurt aan Chloé – de grijze Carrera 3.2 – om zich van haar koppige kant te tonen. Een probleempje met de startmotor noopte ons opnieuw tot een lopende start, ditmaal tussen de moderne bling in de parking onder het Porschemuseum.
Met een zweem van schaamrood op de wangen dropen we dan maar af richting Autobahn, waar de 911’s voor het eerst de benen konden strekken. En ondergetekende zijn vers ondergoed in de aanslag houden, want aan topsnelheid op een onverlichte, bochtige snelweg bleek het besef in een ABS-, ESP- en airbagloze klassieker te zitten nooit ver weg. Maar het betekende wel dat we nog nét op tijd in het grensstadje Füssen arriveerden om binnen te mogen in de lokale jeugdherberg – het enige etablissement dat nog (vijf minuten) open was om 22.55u. Een lange dag; en dit was nog maar de proloog van onze roadtrip, die ons doorheen zeven Europese landen zou leiden… Het vervolg lees je binnenkort op DRIVR.
TIP: Klik op de eerste foto en blader slideshowgewijs met de pijltjes!
[Foto’s: Pieter Fret]