ShootOut: Opel Corsa OPC vs. Mini JCW

De kosten van een weekend-DRIVR zijn niet voor iedereen. Gelukkig bestaan er ook wagens die deze rol kunnen combineren met dagelijkse inzetbaarheid. Zoals we al zagen bij de BMW X5M, is zulk compromis echter een evenwichtsoefening op een zeer smalle koord. Er moeten altijd toegevingen gedaan worden. Gelukkig worden die toegevingen kleiner naarmate de doelstellingen minder extreem worden, zoals bijvoorbeeld bij de hot-hatches uit het A en B-segment. Vandaag stellen we twee Duitse uitdagers voor de fel bevochten junior hot-hatch kroon voor: de Opel Corsa OPC en de Mini John Cooper Works. Los geht’s!

Duitse wagens willen wel eens klinisch en steriel genoemd worden door de gespecialiseerde pers, maar voor dit olijke duo gaat die lüftballon niet op. De nieuwe Corsa OPC mag het (gelukkig) met wat minder spoilergeweld stellen dan zijn voorganger, maar subtiel is nog steeds niet de juiste woordkeuze. Op een set fake luchthappers, tuning-spiegels en skirts na, werd het gros van de bodykit nieuw leven in geblazen, met twee uitlaatpijpen er boven op. Nog steeds wat boy-racer gehalte dus, maar door de ruwe kantjes er af te slijpen komt de nieuwe Corsa volwassener voor de dag.

Het omgekeerde verhaal op de Mini, waar er net moeite gedaan werd de nieuwste John Cooper Works driedeurs van wat extra visuele spijs te voorzien. De luchthappers in de voorspoiler springen als eerst in het vizier, maar ook de brede wielkassen en achtervleugel willen hun deel van de aandacht. Achteraan kreeg de nieuwste JCW twee centrale uitlaatpijpen mee, met ook hier de nodige spatbordverbredingen en (opnieuw) fake luchtroosters. Een beetje zonde van dat laatste, maar bij Mini heeft subtiliteit, zelfs onder het Duitse bewind, nooit hoog op de prioriteitenlijst gestaan.

Die lijn trekt zich ook door naar de binnenkant, waar het vertrouwde in-your-face Mini-interieur ook van de nodige visuele opschmuck voorzien werd. De 1-KND-472 werd uitgerust met een set sportpedalen, een lading aan JCW logo’s, gekleurde stiksels en een twee goed ondersteunende sportstoelen. Die vormen ook het centerpunt van de aandacht bij de Corsa, waar de OPC-uitvoering standaard wordt voorzien van Recaro-zitmeubilair met optioneel leder. Wie goed oplet ziet ook nog de subtiel aangepaste tellers, een set sportpedalen, een afgeplat stuurtje en een ietwat onhandig vormgegeven schakelpookje.

Maar de aandacht bij dit soort pocket-rockets ligt hem eerder in de prestaties en rijplezier, zeker als je het cijferwerk onder de neus geduwd krijgt. De aangejaagde 1.6 vierpitter in de Corsa stuwt 207 pk en een koppel van 245 Nm (met overboost 280) naar de voorwielen. Dankzij lessen getrokken uit het verleden met de Astra, slaagt de kleinste OPC er nu beter dan ooit in om het vermogen aan de grond te krijgen. Het Drexler differentieel grijpt snel in bij tractieverlies, maar is wat te gevoelig afgesteld. Dat zorgt voor een nerveus rijgedrag, zelfs bij rustig rijden.

Rustig rijden doe je trouwens volledig zelf, want op de Corsa vinden we geen rijmodi terug. Met andere woorden: het is voortdurend all systems go. Toch moet je niet spontaan naar je rug grijpen bij het lezen van die zin, want het rijcomfort tijdens rustige ritten lijdt niet onder die keuze. Dat valt voornamelijk te wijten aan het chassis, dat de demping voortdurend aanpast aan de huidige rijstijl, zonder hulp van elektronische componenten. Een algemeen beter wegcontact is het gevolg, waardoor de bestuurder ook meer vertrouwen krijgt tijdens een sportieve rit over oneffen wegen.

Vertrouwen dat bij momenten zoek raakt in de Mini, want in tegenstelling tot de Opel gaat het er in de John Cooper Works een fractie stugger aan toe. Vooral op de lichte achterkant vormt dat een probleem, want niemand wil de achterwielen van een auto voelen stuiteren op de niveauverschillen van de weg. Dat probleem stelt zich alleen als er flink gas wordt gegeven in de sport-modus, maar met 231 pk onder de motorkap moet je daar niet veel moeite voor doen. De cijfers liegen er dan ook niet om: het 2.0 Twin-Power-blok sleurt de Mini JCW (met automaat) van 0 naar 100 km/u in amper 6,1 seconden.

Het ding nodigt niet alleen uit om gas te geven, maar ook in het betere bochtenwerk zit de Mini niet verlegen voor een dosis snelheid. De rubbers bijten goed, en het sperdifferentieel, dat op het uitgaande model nog schitterde door afwezigheid, zorgt voor de nodige tractie. De zestraps automaat volgt de bevelen van de schakelflippers onmiddellijk op, geassisteerd door de nodig plofjes en rochels in het uitlaatsysteem. Na de vergelijking met het hakerige schakelpatroon in de Opel moesten we zelfs stellen dat de automaat in de Mini de meest aangename van de twee is.

Of we dan voor de Mini JCW zouden kiezen? Niet helemaal. Hoe snel het ding ook is, voor de basisprijs van 31.390€ heb je ook een Mégane R.S. 275. De Corsa OPC is met zijn basis van 22.100€ maar liefst 9.290€ goedkoper. Zelfs met het Performance pakket (2.400€) aangevinkt, is het verschil nog immens. De Mini schakelt zichzelf dus uit, want de Opel zou al flink stuk slechter moeten zijn om zulk groot prijsverschil te rechtvaardigen. En dat is hij helemaal niet, ook al slaagt zelfs de Corsa er voorlopig niet in de Fiesta ST van de troon te stoten. Een reden voor een nieuwe Nürburgring Edition?

[Foto’s: Bert Claes]

OPEL Corsa OPC (MY 2015)

MINI John Cooper Works (MY 2015)

Weggecijferd

Verdict

OPEL Corsa OPC (MY 2015)
MINI John Cooper Works (MY 2015)