Stijn BraesDaar de Goodwood Revival inmiddels tot een (te) groot(s) evenement is uitgegroeid, houden de leden van het huis ook een afzonderlijke Members Meeting in Goodwood; de 75ste. Die tweedaagse gaat door in maart en biedt naar goede gewoonte enkele topraces en exhibitiemanches, gehuld in een intiem en gezellig sfeertje. Met andere woorden: de ideale seizoensopener voor DRIVRs met een voorliefde voor klassiekers.
Na twee topedities van de Goodwood Revival bij te wonen, vind ik het tijd om me, als full blood petrolhead, verder onder te dompelen in de octaangeschiedenis van Goodwood. Het is niet bepaald een sinecure om één van de gelimiteerde tickets voor de 75th Members Meeting te verzegelen, maar ondergetekende slaagt er begin dit jaar per toeval toch in. Enfin, eens het kaartje in orde is, blijkt er toch één gigantisch voordeel: door de beperkte plaatsen is het erg makkelijk om een slaapplaats te boeken en moet ik dus mijn tentje niet onder de koude sterrenhemel opzetten.
Aangezien de Members Meeting maar twee (en niet drie) dagen duurt, word ik op zaterdag onmiddellijk verwelkomd door… een ware bloemenpracht. Ja, op Goodwood draait het meer dan alleen om het kille en hete metaal; ook de setting wordt er op en top verzorgd. Maar liefst één miljoen – alsof Porsche er zich mee gemoeid heeft – paasbloembollen in vijf verschillende varianten rekken zich uit naar de zon, zodat het hele circuit door een gele bloemenzee wordt omarmd. Daarnaast getuigen ook de diverse eet- en drankstandjes van grootse smaak en zijn er open vuren voorzien voor de koukleumen. Dit is nota bene Engeland in maart en net als het racehart worden de handen best ook op temperatuur gehouden. Met een fijn gevoel voor (Britse) humor staan er veiligheidswaarschuwing als: “this fire doens’t have a brain, use your own.”
Alle tongue-in-cheek terzijde gelaten, ik ben hier voornamelijk om door ronkende bolides van weleer te worden overdonderd! En hoe! Wat te denken van exhibitiemanches van Groep A toerwagens à la BMW E30 M3, Ford Sierra RS500 Cosworth of ‘flying brick’ Volvo 240 Turbo? Nog niet overtuigd? Denk luidruchtiger, denk GT1’s zoals de F40 LM, Porsche 911 GT1 en McLaren F1. Gevolg: de haren recht overeind na ronde 1.
Eén van de aanwezige McLaren F1’s blijkt trouwens de GTR van Pink Floyd drummer -en legende- Nick Mason. Tijdens een stargridinterview, waar de man zijn Ferrari 250 GTO met wierrook inwijdt, beschrijft hij em als de perfecte GT om Europa te doorkruisen. Door de centrale zitpositie zit je immers overal goed, ongeacht of er aan de linkerzijde dan wel aan de rechterzijde van de baan wordt gereden. Wat volgens Mason blijkbaar krijsende passagiers bij inhaalmanoeuvres voorkomt. Misschien wat slecht karma opgebouwd, want nog geen kwartier later gaat hij flink mis bij het uitkomen van de bocht Fordwater. De achterkant van de GTR breekt bruusk uit en slingert de supercar hard in de bandenmuur voor m’n neus. Bijzonder pijnlijk om zien, al ben ik er zeker van dat de F1 inmiddels weer staat te blinken.
Gelukkig verloopt de rest van het weekend eerder glorieus dan tragisch met driftende bolides op het scherp van de snee. Het loopt nog een paar keren net goed af, maar da’s inherent aan de sport, toch? Een mooie afsluiter volgt nog op zondagnamiddag, wanneer er een minute of noise wordt ingelast voor de recent overleden moto- en F1-legende John Surtees. Met zowel krijsende moto’s als brullende bolides wordt ode gebracht aan dé vaste bezoeker van het magische Goodwood. En zo bestrijkt Goodwood Members Meeting het gehele pallet aan emoties.
