Test: Fiat Panda Cross

Reed Fiat ons in het verleden al een Panda ‘Trekking’ en ‘4×4’ voor, dan kan sinds kort ook een Panda ‘Cross’ van het lijstje geschrapt worden. Afgezien van enkele details neemt de Cross de iets bredere basis van de 4×4 over, zij het deze keer met plastic grille en zilveren skidplates. Gelukkig draagt ons testexemplaar – in tegenstelling tot dat bij de perslancering – een zwarte jas, waardoor het geheel wat minder in your face is. Het uiterlijk verraadt dat Fiat een stap verder wil zetten in het moddersegment. Slagen ze in hun opzet of gaat het hier om een simpele marketingtruc?

Het is de in eerste plaats al bewonderenswaardig dat de Panda 4×4 blijft bestaan, want laat ons eerlijk zijn: het ding is er niet meteen voor ontworpen. Des te meer verrast die ons elke keer in het terrein, als je hem durft losgelaten in de wildernis der Vlaamse velden tenminste. Potentiële klanten die de Panda 4×4 iets te soft (en saai) vinden, een volbloed terreinwagen niet meteen zien zitten en ook in de stad wat ‘hipper’ willen overkomen, kunnen nu dus hun gading vinden in de Cross. Een vrij specifiek segment, waar Fiat weinig tot geen concurrentie hoopt te ondervinden.

De Cross maakt niet alleen het verschil met de 4×4 via de onsubtiele snoet, ook onderhuids wordt wat extra off-road hulp voorzien. De viscokoppeling‚ het “Torque on Demand” en “ELD” systeem mogen dan wel nog rechtstreeks uit de Panda 4×4 komen, 9 mm meer bodemvrijheid, een verstevigde onderplaat en verhoogde luchthappers betekenen dat de Cross ruwer terreinwerk aan zou moeten kunnen dan zijn broertjes. Om het volledige potentieel te benutten wordt er trouwens een nieuwe selectieknop aangebracht in de middenconsole; het ‘Terrain Control’ systeem.

Een draaiknop die je meestal gewoon in automatische modus laat staan, waardoor de achterwielen enkel worden aangedreven indien de voorwielen in moeilijkheden komen. Wil je de nieuwste Panda echter gebruiken waar hij voor gebouwd ontwikkeld is, dan draai je beter een halve klik richting de “Off-Road” setting. Met behulp van permanente vierwielaandrijving (< 50 km/u) en een elektronisch sperdifferentieel snuffelt de Cross constant naar grip die het M+S schoeisel maar al te graag vastklampt. Het ‘Hill Descent Control’ (HDC) biedt tenslotte ook elektronische ondersteuning om op een passieve manier heuvels af te dalen. Misschien nieuw bij Fiat, reeds eeuwen gekend bij Land Rover en consoorten.

De geringe dimensies en het speelse uiterlijk geven je echter niet meteen het nodige vertrouwen om de kleine Fiat diep in het bos te sturen. Off-roadbijeenkomsten lijken initieel best te vermijden, al geef je em best nog het voordeel van de twijfel. De kleine maar verrassend pittige 1.3 turbodiesel MultiJet II trekt het lichtgewicht over hellingen tot 24 graden vooraan of 34 graden achteraan. De respectabele bodemspeling van 16,1 cm en de lange veerwegen zorgen dat de 15 inch wielen (letterlijk) met hun voetjes op de grond blijven staan. Verrassend dynamisch voor een Panda, dat wel.

Niets dan lof over de rijeigenschappen op het onverharde dus, maar is 1-JFU-863 na deze transformatie nog steeds een genietbare stadsmus? De extra rijhoogte en seizoensbanden brengen een nieuwe portie body-roll met zich mee, hetgeen een onaangenaam gevoel in combinatie met de hogere zitpositie. Van richting veranderen doet de Cross nog wel erg graag, hoe weinig informatie de voortrein ook moge doorgeven. Verwacht geen mirakels, maar onderschat hem vooral ook niet.

Binnenin moet je geen spectaculaire veranderingen verwachten van deze kleine Italiaan, buiten het bronskleurige dashboard en enkele ‘Cross’-emblemen. Een overload aan squircles moet je er dus opnieuw bijnemen, of je dat nu wil of niet. Iets met Italianen en uitgesproken styling ideeën. De bedieningselementen zijn dan weer wel subtiel uitgevoerd, met een stuurtje dat vlot in de hand ligt en zich desnoods met één vinger laat draaien in de stadsstand. De vederlichte pedalen staan dan weer te hoog gemonteerd voor de zitpositie, waardoor je ze naar achteren duwt in plaats van naar beneden. Niet meteen een ergonomische hoogvlieger dus.

In de praktijk is de Cross dus een zeer capabel terreinwagentje, maar is het verschil met de 4×4 groot genoeg om €2.100 extra uit je zak te schudden? Wellicht niet, althans toch niet in België Vlaanderen. Mensen met interesse voor een kleine stadswagen hebben geen nood aan off-roadcapaciteiten. Rasechte off-roaders gaan dan weer iets zwaarder dan een Panda in huis willen halen. Iets wat niet wegneemt dat de Panda weer aan maturiteit wint in deze Cross-variant.

[Foto’s: Bert Claes]

FIAT Panda Cross

Weggecijferd

Verdict