Test: Alfa Romeo Giulia Veloce 210

De Alfa Giulia wordt alom geprezen voor zijn direct stuurgedrag en dynamisch onderstel, maar de instapmotoren kunnen dat potentieel niet helemaal ontgrendelen. Omdat de QV met zijn prijskaartje van 76.000 € niet voor iedereen weggelegd is, biedt Alfa nu ook een rationelere tussenoplossing aan. De Torinesi zijn daarvoor niet zomaar over één nacht ijs gegaan, want speciaal voor de Veloce werden twee specifieke, uit aluminium opgetrokken, motoren gebouwd. De klant kan voor een 280 pk sterke 2.0 turbobenzine met 400 Nm koppel opteren, oftewel een 2.2 JTDm turbodiesel van 210 pk met 470 Nm koppel.

De Veloce wordt standaard voorzien van een automatische ZF-transmissie met 8 verzetten, intelligente Q4-vierwielaandrijving en adaptieve dempers. Behoorlijk wat potentieel dus, ook al valt dat niet meteen op. De dikkere bumpers en grotere luchthappers komen vrij subtiel voor de dag dankzij het Grigio Silverstone waar onze testwagen in gekleed gaat. De 19 inch Quadrifoglio-wielen, diffuser en dubbele uitlaatpijpen laten een iets groter ballonnetje op, maar kleuren nooit buiten de lijnen. Ook langs binnen is er -buiten sportief meubilair en aluminium inlegstukjes- weinig verschil op te merken met andere Giulia’s.

Dat is misschien niet wat je zou verwachten van een Italiaan, maar het is geen publiek geheim dat Alfa momenteel de Duitse markt viseert. Spijtig genoeg is er in dat segment weinig tot geen plaats voor extravagantie. Of dat ook de reden is geweest waarom men vierwielaandrijving verplicht heeft gemaakt op de Veloce, weten we niet. Maar we weten wel dat menig Alfisti niet tevreden gaat zijn met die beslissing. In de meeste gevallen stuurt de Veloce wel nog 100% van het vermogen naar de achterwielen, maar wanneer er tractieverlies optreedt, wordt tot maximaal 60% van het vermogen naar de voorwielen gestuurd.

Dat hoeft geen domper op de feestvreugde te zijn, want het intelligente vierwielaandrijving-systeem heeft een lichte voorkeur voor de achtertrein. Er wordt pas vermogen naar voren gestuurd zodra de achtertrein voorbij het punt van initieel gripverlies is, waardoor de wagen vrij eenvoudig in overstuur te brengen is. Tenminste, dat zou zo geweest zijn moest de elektronische rijhulp kunnen uitgeschakeld worden, maar helaas werd die mogelijkheid achterwege gelaten. Hierdoor geraakt de Veloce nooit echt voorbij het punt dat de achtertrein wil uitbreken. Efficiëntie is de naam van het spel.

Als je wil concurreren met de Duitsers, is er natuurlijk meer nodig dan een strak design en een potente aandrijflijn. Alfa heeft er hun tijd voor moeten nemen, maar het resultaat dat ze hebben neergezet, is niet van de minste. De Giulia is een échte stuurmansauto geworden, en dat is net hetgeen je wél zou verwachten van een Italiaan. Daar waar Duitsers dikwijls die extra graad betrokkenheid missen, kan de Giulia zich gemakkelijk meten met de besten van klas. De directe stuurinrichting en bakken mechanische grip geven de bestuurder het nodig vertrouwen om de limieten veilig op te gaan zoeken.

De 2.2 JTDm turbodiesel in onze testwagen heeft -in vergelijking met de benzinevariant- niet het grote vermogen, maar kan wel rekenen op een stevige dosis koppel. Snel opschakelen is dus de boodschap, want zolang je in de koppelcurve blijft, weet het blok je een flinke duw in de rug te bezorgen. In combinatie met de uitstekende 8-bak van ZF levert dat zeer respectabele acceleraties op, en niet alleen in de Dynamic-stand. Bij de switch naar de Neutral passen de dempers zich wel aan naar cruise-modus, maar de gasrepons blijft nog altijd zeer alert.

De Veloce is dus niet bepaald een slak, ook al liggen de prestaties in vergelijking met de zelfontbrander van 180 pk niet veel hoger. Als je weet dat de gewone Giulia wél met achterwielaandrijving beschikbaar is, en een stuk goedkoper is, zullen de Alfisti hun keuze wellicht snel gemaakt hebben. Begrijp ons niet verkeerd: de Veloce diesel is een bijzonder goede wagen, maar het verschil met de andere Giulia’s ligt hem niet zozeer in de prestaties of dynamiek. De extra snufjes maken het de bestuurder eerder zo comfortabel en veilig mogelijk, zonder daarbij te moeten inboeten aan performantie.

Zie de Veloce diesel dus eerder als een zeer goed uitgeruste (standaard elektrische zetels, xenonlichten, rijstrookherkenning, etc.) zelfontbrander voor de markt van de vlotte premium-bestuurders, die geen compromissen wil stellen naar comfort. Een markt die misschien al goed voorzien is, maar toch niet veel directe concurrenten kan voorleggen. Je zou de BMW 320D X-Drive kunnen opnoemen, maar die levert minder vermogen en uitrusting voor quasi hetzelfde geld. Of ze er bij Alfa echter in gaan slagen de vastgeroeste premium-consumenten te overtuigen op korte termijn, is een ander verhaal. Wij duimen alvast.

[Foto’s: Bert Claes]

Alfa Romeo Giulia Veloce 2.2d 210

Weggecijferd

Verdict