Ken Divjak
Het was een kwestie van tijd eer ook Hyundai met een lightversie van de i30 N zou komen, te weten de i30 N-Line die in België enkel met een 1.4 turbobenzine te hebben is. (F)Lauw afkooksel of een regelrechte ‘warm hatch’, dat zijn we in de Ardennen gaan uitvogelen.
Sprong Hyundai nog uit de band door zijn hete i30 eens niet RS of GT te noemen, dan schaart het zich nu toch bij de meute door een sportieve ‘Line’ te lanceren. De N-Line om precies te zijn, die een Zuid-Koreaans antwoord moet bieden op de R-Line van Volkswagen, de GT-Line van Peugeot en natuurlijk de ST-Line van Ford.
Maar toch is er een verschil: Hyundai biedt het sportpakket enkel op de 1.4 T-GDI viercilinder aan, beter dan op verschillende motoren. Op andere markten kan je de i30 N-Line ook met een kleinere driepitter krijgen, maar dat achtte Hyundai Belux niet opportuun.
Een 1.4 turbobenzine dus, voor de gelegenheid tot op 11 gedraaid?
Niet helemaal. De Aziaten willen het gat tussen de 140 pk sterke 1.4 en de wel 280 pk sterke 2.0 duidelijk niet dichtfietsen met de i30 N-Line. Eerder een alternatief bieden voor klanten die de reguliere i30 te mak en de échte N te zwaar vinden, vooral fiscaal gezien.
Daarom heeft de 1.4T van de N-Line precies evenveel paarden en trekkracht als anders, te weten 140 pk en 240 Nm. Dat volstaat om de manuele Hatch- en Fastback in 8,9 seconden naar de 100 te duwen, de versies met dubbele koppelingsautomaat doen er vier tienden meer over. De Wagon, zoals je uit het voorgaande kan afleiden, valt uit de boot voor wat de N-Line behandeling betreft.
Wat houdt die N-Line ‘behandeling’ dan precies in?
Om te beginnen zijn er de visuele upgrades, die de N-Lines netjes tussen de basismodellen en het grof geschut in positioneren door delen van de echte N te lenen, zoals de bumpers en de LED-achterlichten.
Verder rolt de N-Line standaard op 18-duimers met Michelin PS4-rubber, terwijl de sportstoelen vanbinnen duidelijk naar de N-kuipjes knipogen. Sportieve details zoals de aluminium pedalen, het N-stuur en dito pookje maken het plaatje af, dat in een fris exterieurkleurtje best afgewogen voor de dag komt. Niet te mak maar ook niet te sportief, zeker in het geval van de Hatchback.
Vallen er ook technische wijzigingen te noteren?
Achter de nieuwe wielen en banden schuilt er een ‘verbeterde’ remmenset (al verklaart Hyundai nergens wat dat precies inhoudt), zou de ophanging aangepakt zijn en het motormanagement aangescherpt om het geheel vinniger voor de dag te doen komen.
In de Fastback, die we met automaat testten, resulteert dat in een vrij stugge afstelling die pas op snelheid tot zijn recht komt. De viercilinder klinkt evenwel geforceerd, ondanks een sportievere einddemper, waardoor je al snel op koppel gaat rijden beter dan de verzetten erdoor te klikken. Doe je dat wel, dan reageert de bak fluks in zijn manuele modus maar niet proactief als automaat. De sportmodus (enkel op de DCT-7) helpt, maar als Fastback overtuigt de i30 N-Line niet meteen.
Impliceer jullie nu dat de Hatchback een ander beestje geworden is?
En nog geen beetje. Vraag ons niet waarom, maar de vijfdeurs maakt vanaf de eerste meters een betere indruk. Alsof dit de wagen is die de ingenieurs met de N-Line wilden maken en de Fastback er nog even bij deden.
Zo is de demping stukken beter, klinkt de (nochtans identieke) motor sportiever en klimt de vierpitter gretiger in de toeren – zeker als je de verzetten zelf kan bepalen met de ronduit fijne handbak. Of hoe de hele N-light filosofie hier wel tot zijn recht komt, waar de Fastback haast beter – of tenminste homogener – presteert in zijn basisuitvoering. Op papier zijn ze dus gelijk, maar in de praktijk voelbaar anders.
Conclusie?
Dat het verschil tussen de Fastback N-Line en de gelijknamige Hatchback zo uitgesproken zou zijn, hadden we eerlijk gezegd niet verwacht. De vijfdeurs vloeit immers waar de vierdeurs bokt, terwijl de handbak gewoon beter bij het concept past dan de dubbele koppelingsautomaat.
Extra pk’s om de N-Line 1.4 van zijn reguliere evenknie te onderscheiden, hadden wel leuk geweest. Zeker gezien de prijs, die bij minimaal 28.549 euro niet van de poes is. Daarvoor krijg je weliswaar de best uitgeruste versies van de i30 (Sky op de Hatchback, Shine voor de Fastback), om aan de uitvoering op de foto’s te komen moet je daar eens 1.600 euro bijtellen. Of hoe de light-versie van de i30 N (die al bij 31.549 euro start) plots niet meer zo light lijkt, ook al verschillen de fiscale lasten danig.
HYUNDAI i30 N-Line 1.4 T-GDI 140 Hatchback
MOTOR: vier-in-lijn, turbobenzine, CILINDERINHOUD: 1.353 cc, MAX. VERMOGEN: 140 pk bij 6.000 tpm, MAX. KOPPEL: 242 Nm bij 1500 tpm, AFMETINGEN L/B/H: 4,34/1,79/1,45 m, LEEGGEWICHT: 1.210 kg, VERSNELLINGEN: 6, manueel, AANDRIJVING: voorwielaandrijving, OPGEGEVEN VERBRUIK: (n.b.) km (137-156 g CO2/km – WLTP), BANDEN: 225/40 R18 – Michelin Pilot Sport 4, TOPSNELHEID: 208 km/u, 0-100 KM/H: 8,9 s, VANAFPRIJS: 28.549 euro, SCORE: 3,5/5