Stijn Braes
Revival 2019 stond grotendeels in het teken van de spannende RAC TT-race die er 60 jaar geleden al werd verreden, toen ook tijdens een warme en zonovergoten Idian summer. Of hoe je op Goodwood niet toevallig zowat overal Here comes the sun van de Beatles kon horen…
Die RAC TT race uit ’59 was de laatste manche van het wereldkampioenschap voor sportwagens van dat jaar. Aston Martin, en teamleider John Wyer in het bijzonder, hadden hun zinnen op de titel gezet. De dubbelslag op Le Mans – met onze landgenoot Paul Frère op de tweede plaats – had hen geen windeieren gelegd, maar toch moesten ze tijdens die laatste race nog aan de bak om de titel veilig te stellen.
Met name Ferrari en Porsche waren ook nog steeds in de running voor de constructeurstitel. Aan die race op Goodwood namen dan ook vier DBR1’s deel, waarvan eentje werd bestuurd door Mister Goodwood: Stirling Moss. Het was ook Moss die de leiding van de race in handen zou nemen maar… af te rekenen kreeg met een heftige brand tijdens het tanken. Moss nam echter het stuur van een andere Aston over en wist alsnog de overwinning én de titel binnen te halen.
Tourist Trophy
Die heroïsche TT-race werd herdacht met zowel de (jaarlijkse) TT-race als een specifieke parade. De parade liet een maximum van de originele wagens uit de race van ’59 aantreden, met Tom Kristensen aan het stuur van de Aston. De TT Celebration race was daarentegen weer een van de blikvangers van het weekend, waarbij het tot een tweestrijd kwam tussen twee hedendaagse VAG-piloten: zijnde Romain Dumas en André Lotterer.
Beide kemphanen zorgden met tal van gewaagde inhaalacties, zo ging Dumas langs de pitmuur enkele wagens voorbij en kon hij vervolgens nog net een aanrijding met een Porsche 904 vermijden die de pits verliet. Niettemin trok Lotterer aan het langste eind terwijl Dumas naar het einde van de race toe aan het zwoegen was met de – inmiddels – kale banden van zijn Cobra…
Kinrara Trophy
Het eerste hoogtepunt van de Revival is steevast de Kinrara Trophy, die reeds op vrijdagavond gereden wordt. Een race voor GT’s van minstens drie liter die begin jaren ‘60 deelnamen aan de Tourist Trophy op Goodwood. Uiteraard won Moss met een dergelijke GT – meer bepaald een Ferrari 250 GT SWB – de TT in ‘60 en ‘61. Hij luisterde naar verluidt zelfs naar de live verslaggeving op de radio terwijl hij als eerste over het circuit raasde!
In vergelijking met edities zoals die van 2016, toen Kristensen zich een weg baande door het veld en op heroïsche wijze de overwinning pakte aan boord van – jawel – een 250 GT, was het spektakel dit jaar misschien magertjes. Maar het feit dat deze race uiteindelijk werd gewonnen door een 250 GTO maakt veel goed. Er wordt immers vandaag de dag nog slechts zelden met deze pareltjes (van pakweg 70 miljoen dollar) aan races deelgenomen, laat staan dat er vooraan het veld plankgas wordt meegestreden voor de overwinning.
WOII
Ook op Goodwood was er dit jaar veel aandacht voor de bevrijding van Europa die 75 jaar geleden plaatsvond. Niet onlogisch aangezien Goodwood origineel een militaire luchtmachtbasis was – RAF Westhampnett – die pas in ‘48 door een circuit werd omringd. Vanaf het prille begin van de oorlog werd deze basis gebruikt voor the battle of Britain, de grootscheepse oorlog in de lucht die het Britse rijk uit de klauwen van de Duitsers hield.
Maar ook bij D-day zou Goodwood en zijn omgeving, zoals de naburige haven van Southampton, een belangrijke rol spelen. Goodwood estate werd aan het einde van de oorlog zelfs omgetoverd tot een hospitaal met 1.000 bedden om gewonde soldaten te laten herstellen. Zowel het aanwezige rollend materieel als de vliegende Spitfires en Mustangs werden dan ook dankbaar toegezwaaid.
De algemene stemming op Goodwood was echter, gedreven door pure ‘zonne energie’ en een warme 25 graden, vrolijk en uitbundig. Ook na al die jaren blijft Goodwood Revival, met zowel actie op het circuit als een unieke sfeer errond, uiterst vermakelijk. Op naar editie 2020, wanneer er meer dan waarschijnlijk zal stilgestaan worden bij het dodelijke ongeluk van Bruce McLaren, dan exact 50 jaar geleden…
[Foto’s en Copyright: Stijn Braes]
