Ken Divjak
In een ideale wereld hadden we de BMW Z4 en de Toyota Supra naar de Ardennen gestuurd onder het toeziende oog van de Alpine A110. In de praktijk bleek het in 2019 kalendertechnisch niet mogelijk om de drie kemphanen op hetzelfde moment met evenveel testers en een fotograaf bezuiden Samber en Maas te krijgen. Maar dat betekent niet dat een virtuele vergelijking ook meteen van tafel is.
Zoals je uit de titel kan afleiden, is dit helaas geen vergelijkende test. Eerder een filosofische overpeinzing die ontsproten is aan het na mekaar (maar helaas niet samen) rijden van drie auto’s waar het afgelopen jaar liters digitale inkt over gevloeid zijn: de BMW Z4, de Toyota GR Supra en de Alpine A110. Alle drie kosten ze rond de 60.000 euro, beloven een memorabele sportwagenervaring en hebben ze evenveel voor- als tegenstanders. Bij BMW is dat wegens gebrek aan een echte M-versie, bij Toyota omdat de Supra een halve BMW is en bij Alpine omdat er geen handbak in te krijgen is.
Gezwinde Z
Beter dan een winnaar te selecteren uit een driekamp die nooit heeft plaatsgevonden, zoekt deze tekst na te gaan wie baat heeft bij welke wagen. Of net niet. Dus laat ons meteen van wal steken met de kandidaat die schrijver dezes als eerste aan de tand gevoeld heeft: de Z4 M40i, een roadster die in zijn basissettings zelfs te mak is om een M Performance-badge te verdienen.
Zoals tegenwoordig de norm is bij BMW, moet je relatief lang met settings en rijdersprofielen prullen om een standje te vinden dat je het beste bevalt. Doorgaans resulteert dat in de dempers op comfort (omdat het geheel anders te stug wordt), het stuur op normal (omdat de weerstand anders te groot wordt) en de aandrijflijn op Sport+ (omdat motor en bak anders te mak reageren).
En dat is niet meteen wat je van een achterwielaangedreven roadster met (pseudo) M-predikaat verwacht. Evenmin dat de automatische achtbak beter presteert als je hem zelf in S laat schakelen, omdat er gewoon te veel verzetten zijn om vlot en efficiënt door te flipperen. Dus nestel je je gewoon diep in de fijne sportstoelen en trap je het gaspedaal in om verrassend fluks door het verkeer te laveren.
Sportief hoeken kan je er ook mee, maar daar nodigt de gevoelloze voortrein die via een te dik sportstuur probeert te communiceren gewoon niet toe uit. Bovendien zit je met je kruin in de wind, die binnen de vijf seconden tot een orkaan evolueert. Kortom: de Z4 M40i is haast te snel voor zijn eigen goed, zonder de bestuurder echt bij de actie te betrekken.
Scherpere S(upra)
Over naar de Supra dan, die met dezelfde ingrediënten een beduidend andere beleving wil voorschotelen. En weet je wat? Daar slaagt de A90 vanaf de eerste meters beter in dan je met zijn Duitse genen zou verwachten. Wijt het aan de agressievere looks, de gesloten cockpit en het feit dat de voortrein van de Toyota beter geconnecteerd lijkt met de dunnere stuurnaaf.
Na de eerste bocht weet je trouwens ook dat de voortrein precies scherper instuurt, omdat de achterkant voelbaar meeduwt. Waar je bij de BMW eerder het gevoel hebt dat de lange motorkap in onderstuur gaat vervallen, is het bij de Toyota de achterkant die vlot komt piepen – zij het op een aimabele manier die zich intuïtief laat corrigeren.
Dat er geen gefocustere versie van de Z4 komt, is zo goed als zeker. Dat Toyota achter de schermen al druk in de weer is nieuwe varianten van de Supra, allicht ook. En dat voel je eigenlijk al in de basisuitvoering. Om te beginnen is het motorgeluid– net als bij de Z4 – over het algemeen te mak. Binnenin helpen de speakers op gekunstelde wijze mee, maar dat is eigenlijk niet wat je wil horen.
Laat de raampjes een paar centimeter zakken en er komt wat meer turbogeblaas naar binnen, waar dat bij de Z4 grotendeels in het windgeruis verloren gaat. Kortom: een stevigere soundtrack zou de Supra zeker niet misstaan, evenals wat extra paarden extra of kilo’s minder om die blitse buitenkant met al even blitse prestaties te zegenen. Niet dat de lanceringsversie te traag is, maar wel iets te geborsteld.
Vive Le Sport
En daarmee zijn we bij het buitenbeentje van deze virtuele vergelijking aanbeland. Een auto die met zijn illustere verleden hard op zijn gemoderniseerde tronie had kunnen gaan, maar in zijn gereïncarneerde vorm des te feller schittert. En die gerobotiseerde versnellingsbak dan? Die hoort er gewoon bij en doet in zijn klasse wat de Getrag 7 van supersporters zoals de Mercedes AMG GT (R), de Ford GT (rijtest) en de Ferrari 488 GTB ook doen: altijd en overal zo snel mogelijk schakelen om dat racegevoel nog eens ongefilterd naar de openbare weg te brengen.
Dat het chassis ondanks middenmotor zijn grenzen zo duidelijk aankondigt met een beetje onderstuur en zeker zoveel overstuur, maakt er haast de perfecte sportwagen van die door zijn relatief lage gewicht nauwelijks meer vermogen nodig heeft. Dus als het mijn centen waren, dan zou ik wel weten wie ze met felicitaties van de jury in ontvangst zou mogen nemen.
ALPINE A110 (2019)
MOTOR: Vier-in-lijn, turbo, CILINDERINHOUD: 1.800 cc, MAX. VERMOGEN: 252 pk bij 6.000 tpm, MAX. KOPPEL: 320 Nm tussen 2.000 – 5.000 tpm, AFMETINGEN L/B/H: 4,17/1,79/1,25 m, LEEGGEWICHT: 1.105 kg, VERSNELLINGEN: 7, automaat, dubbele koppeling, AANDRIJVING: achterwielaandrijving, OPGEGEVEN VERBRUIK: 6,2 l/100 km (138 g CO2/km) (NEDC), BANDEN: 205/40 R18 – 205/40 R18 Michelin Pilot Super Sport, TOPSNELHEID: 250 km/u, 0-100 KM/H: 4,5 s, VANAFPRIJS: 55.000 euro, SCORE: 5/5
BMW Z4 M40i (2019)
MOTOR: zes-in-lijn, turbobenzine, CILINDERINHOUD: 2.998 cc, MAX. VERMOGEN: 340 pk (tussen 5.000-6.500 tpm), MAX. KOPPEL: 500 Nm (tussen 1600-4500 tpm), AFMETINGEN L/B/H: 4,32/1,86/1,30 m, GEWICHT: 1.610 kg, VERSNELLINGEN: 8, automaat, AANDRIJVING: achterwielaandrijving, OPGEGEVEN VERBRUIK: 7,4 l/100 km (168 g CO2/km) (NEDC), BANDEN: 255/35 R19 (V), 275/35 R19 (A) , TOPSNELHEID: 250 km/u (begrensd), 0-100 KM/H: 4,6 s, VANAFPRIJS: 62.050 euro, SCORE: 4/5
TOYOTA GR Supra (2019)
MOTOR: zes-in-lijn, twin-scroll turbo, DFI, CILINDERINHOUD: 2.998 cc, MAX. VERMOGEN: 340 pk (tussen 5.000 – 6.500 tpm), MAX. KOPPEL: 500 Nm (tussen 1.600 – 4.500 tpm), AFMETINGEN L/B/H: 4,38/1,84/1,29 m, LEEGGEWICHT: 1.570 kg, VERSNELLINGEN: 8, automaat, AANDRIJVING: achterwielaandrijving, OPGEGEVEN VERBRUIK: 7,5 l/100 km (170 g CO2/km – NEDC), BANDEN: 255/35 R19 – 275/35 R19 – Michelin Pilot Super Sport, TOPSNELHEID: 250 km/u (begrensd), 0-100 KM/H: 4,3 s, VANAFPRIJS: 65.500 euro, SCORE: 4,5/5
MEER LEZEN
Tweede Test: Alpine A110 Légende (2019)