Ken Divjak
Belofte maakt schuld, dus zijn we de nieuwe BMW M3 Competition na onze wegtest met de M4 Coupé ook eens gaan uitproberen op ‘het mooiste circuit ter wereld’: het onvoorspelbare Spa-Francorchamps.
Dat Francorchamps zijn wispelturige reputatie niet gestolen heeft, blijkt al op de heenweg richting Ardennen. Begin mei zou de lente zelfs in België hoogtij moeten vieren, maar in de praktijk is het eerder de waterspiegel die indruk maakt op de E42. Aan de ingang bij Blanchimont werpt de boordcomputer zelfs een waarschuwing op voor gladheid, terwijl de thermometer effectief onder de drie graden duikt. Geen wonder dat de regen stilaan wit begint te kleuren, net als de gezichten van de journalisten die gretig op de vraag van BMW zijn ingegaan om de nieuwste M eens op circuit uit te proberen…
Les Combes
De respons op de uitnodiging blijkt zelfs zo overweldigend dat de importeur niet voldoende M3’s en M4’s op stal heeft om iedereen er alle sessies mee te laten rijden. Ter compensatie zijn er een reeks grotere M-producten opgetrommeld, genre M8 Competition en de gelijknamige M5 in facelift-formaat. Ideaal om de uitdagende omloop na lange afwezigheid te herontdekken en eens te voelen hoe de baan er precies bij ligt, in compacte treintjes van drie. Het voordeel van de M5 is dat die ondertussen (schakelbare) vierwielaandrijving heeft, het nadeel dat het gewicht daardoor oploopt. Dankzij 625 paarden en 750 Nm blijkt dat laatste evenwel geen probleem, althans niet op de Raidillon en de daaropvolgende Kemmel Straight waar de machtige vierdeurs zelfs in de gietende regen moeiteloos de 200 aantikt.
De bochtencombinatie van Les Combes is een ander paar mouwen. Die ligt er tijdens de voormiddag zo glad bij dat alles en iedereen er een stapje opzij zet, met genietbare schuivers tot gevolg. In de vloeiendere bochtencombinaties die volgenloop toont de Fünfer zich nochtans vastberaden, met indrukwekkende gripniveaus en nog straffere prestaties.
Op de openbare weg weet het oermodel niet helemaal wat het wil zijn, maar op circuit bestaat er geen twijfel: de snelste vierdeurs op de baan zijn. Het is dan ook het ideale vehikel om de regensessie mee af te malen, ook al wordt die vroegtijdig afgevlagd omdat de circuitbolides op semi-slicks vervaarlijk in het rond beginnen te tollen. Maar hoe dan ook: de M5 Competition heeft op een vijftal rondes bewezen dat hij best veel in zijn mars heeft en zijn mannetje zelfs op een verzopen circuit kan staan.
De zweep erop
Als bij wonder klaart het over de middag op en begint het kwik te stijgen, wat vertrouwen geeft voor de ‘kleinere’ M’s met achterwielaandrijving. Instructeur Alain Ferraille heeft er na de glibberige maar geslaagde ochtendsessie ook een goed oog op en legt de zweep er meteen op. Met 510 pk moet de M3 Competition weliswaar 115 paarden toegeven op de M5 Competition, uitgerust met het optionele M Race Track Pack is de nieuwkomer ook bijna 300 kg lichter dan zijn grote broer. Doe daar nog een opdrogende baan bij en je weet waarom we richting Bruxelles de 230 aantikken en met flikkerende pinkers de chicane in duiken – klaar voor een tiental rondes die we niet snel zullen vergeten.
De weinige minpunten die we tijdens onze wegtest met de M4 Competition noteerden, hadden betrekking op drie facetten: de achttrapsautomaat, de elfendertig rijmodi en de grip in krappe bochten. Op circuit, waar voluit gaan de boodschap is, zijn de zachte schakelovergangen om te beginnen minder van tel. Snel schakelt de ZF-bak immers voldoende, zeker in combinatie met die beul van een zescilinder die van leegloop tot 6.000 toeren je nekspieren op de proef stelt. Om maar te zeggen dat ‘de manier waarop’ er minder toe doet met het mes tussen de tanden, zelfs in die mate dat de automatische sportstand reactief genoeg is om het schakelen helemaal aan de bak over te laten. Anders moet je immers goed opletten naar welk van de acht verzetten terug flippert, om niet per ongeluk in derde of in eerste uit te komen voor een chicane.
Heet rubber
Zelfs de eindeloze configuratiemogelijkheden storen ditmaal niet, omdat de experts van het BMW Driving Center onder de sneltoets M1 een vriendelijke een onder M2 een agressievere stand hebben geconfigureerd, die beide perfect afgestemd zijn op veilig doch genietbaar circuitgebruik. Of hoe je als eigenaar op dat punt toch assistentie dan wel een circuit zal nodig hebben om de juiste parameters te combineren.
Maar de grootste revelatie op circuit is toch wel het rijgedrag, dat nog veel meer aankan dan je op de weg zou vermoeden. Met name wanneer de Michelin Pilot Sport 4S-banden eindelijk heet staan, kan je echt op de voorkant gaan leunen zonder om de achterkant te piekeren. Akkoord, in de krapste bochten moet je de –voor een circuitwagen– zwaardere neus zijn ding laten doen, net zozeer je niet te vroeg op het gas kan om het ingebouwd onderstuur te counteren. Maar dat gebeurt gelukkig maar een keer of twee per ronde, terwijl de M3 zich op de rest van de omloopt niet geneert om met de snellere Porsches mee te gaan. Althans, voor een paar rondes.
Ware aard
Het nadeel van een relatief zware straatauto met circuitprestaties te zegenen, is namelijk dat de remmen en vooral de banden er sterk onder lijden. Dat eerste valt te remediëren met de carbon-keramische remset (hoewel die schijnbaar ook remblokken vreet), het tweede alleen met een goede bandenboer. Na afloop van de sessies zijn de tubes dan ook aan gort, terwijl de derde journalist in ons treintje aan 80 km/u naar de pits is gesukkeld omdat hij zonder brandstof dreigde te vallen. Een gekend circuitprobleem bij geblazen BMW’s, die je beter niet de baan op stuurt met minder dan een halve tank…
Toch is ondergetekende haast euforisch uit de witte M3 gestapt, die met de diepe sportkuipen nota bene genoeg hoofdruimte biedt aan een boomlange chauffeur mét helm. Omdat het al zo lang geleden was en Spa echt wel een magisch circuit is, maar ook omdat de M3 er echt uit zijn schelp is gekomen en op een paar details na over de hele lijn indrukwekkend is. Kortom: wie de zijne niet eens op circuit de sporen geeft, mist een groot deel van de magie.
BMW M3 COMPETITION G80 (2021)
MOTOR: zes-in-lijn biturbo, CILINDERINHOUD: 2.993 cc, MAX. VERMOGEN: 510 pk (bij 6.250 tpm), MAX. KOPPEL: 650 Nm (bij 2.750 tpm), AFMETINGEN L/B/H: 4,79/1,90/1,43 m, LEEGGEWICHT: 1.705 kg, VERSNELLING: 8-traps, automaat, AANDRIJVING: achterwielaandrijving, OPHANGING: MacPherson/multilink, BANDEN: 275/35 R19 vooraan, 285/30 R20 achteraan, OPGEGEVEN VERBRUIK: 10,0 l/100 km (229 g CO2/km) (WLTP), TOPSNELHEID: 290 km/u (M Race Track Pack), 0-100 KM/H: 3,9 s, VANAFPRIJS: 91.950 euro, Score: 4,5/5
MEER LEZEN:
Video: BMW M3 E30 Rally – Pure Engine Sound
Video: Aston Martin E46 M3, het beste van twee werelden?