Seasucker: hoe een sportwagen zowaar praktisch wordt

Leuk zo’n sportwagen maar uiteraard niet altijd even praktisch. Hoe kan je er niettemin voor zorgen dat je er maximaal gebruik van kan maken? Het systeem met ‘zuignappen’ van het Amerikaanse Seasucker biedt een interessante oplossing om meer ruimte (op het dak) te creëren.

Allereerst, ik ben erg dankbaar voor de achterste zitplaatsjes in de GT86. Niet alleen heb ik er -ondanks de beperkte beenruimte- zelf al eens plaatsgenomen of extra bagage gedropt, het betekent ook dat we met ons gezinnetje (inclusief dochtertje) nog steeds op stap kunnen met de GT. De switch naar Cayman T -die ik even had overwogen vier jaar geleden- zou immers tot het gevolg geleid hebben dat ik mijn wagen vaker aan de kant had moeten laten staan.

Niettemin, de 243 liter kofferruimte van de GT86 is -zeker met een jonge spruit- snel gevuld. Laat staan wanneer je van plan bent ermee op weekend of vakantie te trekken. Het systeem met zuignappen van Seasucker spookte daarom al enige tijd door mij hoofd. Het laatste decennium heeft het ook bij ons wel wat naamsbekendheid gekregen en kom je het ook bijvoorbeeld op de beurs Velofollies of zelfs de diverse websites van D’Ieteren tegen.

Favoriete DRIVR altijd bij de hand

Waarom ik toch zo nodig maximaal een sportwagen wil blijven gebruiken? Ten eerste omwille van alle heisa omtrent bijvoorbeeld ecozones en verlagingen van snelheidslimieten, waardoor het nu (nog) genieten van autorijden steeds luider in mijn hoofd klinkt. Ten tweede zijn reisbestemmingen niet zelden ook nog eens (toevallig…) vaak plekken met fijne DRIVR-routes in de buurt. Of toch alvast véél leukere, kalmere wegen dan in Vlaanderen. Wat te denken bijvoorbeeld van een weekendje weg naar de Ardennen met het gezin of het gravelbikeclubje? ‘s Ochtends ter plaatse naar de bakker rijden of ‘s avonds nog een ommetje maken over verlaten kronkelige wegen, het kan allemaal met je favoriete DRIVR bij de hand/op de parking. Of hoe vergevorderde ‘manmaths’ zelfs kan leiden tot euhm ‘manplanning’.

Er zijn tal van mogelijke systemen beschikbaar bij Seasucker op basis van de krachtige vacuümzuignappen (elk met een trekkracht van 100 kg). Voor één enkele fiets kan het zo simpelweg gaan om een setje van drie zuignappen vooraan en ééntje achteraan. Voor plaatsing op het dak, de kofferbak of de achterruit van je auto. Een dergelijk systeem kost momenteel 359 euro. Aangezien ik zowel fietsen als een dakkoffer wenste te kunnen vervoeren ben ik echter gegaan voor de zogenaamde ‘Monkey bars’ (bestaande uit vier zuignappen voor de voorste stang en twee voor de achterste stang). met addenda voor het vastmaken van fietsen. Niet goedkoop, aan 559 euro voor de ‘Monkey bars’ met de zes vacuümzuignappen en 125 euro per stuk voor de fietsaddenda. Echter, (top tip!) aangezien ik op Black Friday overging tot bestelling had ik een korting van 20% te pakken. Wat de pil al iets dragelijker maakte op een dergelijk relatief groot bedrag.

Passen en proberen

De bestelling komt als een verrassend klein pakje, zelfs de ‘Monkey bars’ dien je nog -letterlijk- in elkaar te schroeven. De eerste keer komt er dus wel wat lees- en knutselwerk aan te pas. Echter, daarna wordt het inderdaad een werkje van amper enkele minuten. Zeker als je hulp krijgt van wat extra handen om met name je fiets of dakkoffer op de stangen te plaatsen. Bij het plaatsen van een fiets is het zelfs bijna onbegonnen werk om met amper twee handen zowel de fiets te plaatsen, deze vast te houden alsook de bout door de voorvork te steken. Een minuutje hulp kan een vallende fiets en blutsen in het dak/ego voorkomen…

Aanduidingen maken op de stangen, van de locatie waarop je de zuignappen alsook de fietsen hebt geplaatst, met bijvoorbeeld schilderstape, kan tevens helpen om een volgende keer snel opnieuw het systeem te plaatsen. Zodat je niet telkens dient uit te meten hoe ver je de zuignappen uit elkaar dient te zetten bijvoorbeeld. Alvorens de plaatsing doe je er ook best aan fora over jouw type (sport)wagen te raadplegen. Het plaatwerk op het dak van een GT86/BRZ is bijvoorbeeld bijzonder dun -om het zwaartepunt laag te houden- maar dat heeft dan ook tot gevolg dat je best de voorste zuignappen zo dicht mogelijk bij de randen van de voorruit en de A-stijl plaatst (op de sterkste plekken dus) en de achterste zuignappen best zelfs op de achterruit plaatst. De ‘wielbasis’ die je zo bekomt gaat trouwens ook de omvang van de dakkoffer bepalen. Zo had ik initieel een dakkoffertje van 240 of 320 liter voor ogen maar moest ik toch opteren voor een joekel van 400 liter die groot genoeg was om over de spreidstand van mijn ‘Monkey bars’ in hun ideale toestand te passen. Geen nood trouwens, ook die 400 liter aan extra ruimte wist mijn gezin te benutten… Ook het bevestigingssysteem van de dakkoffer moet trouwens aanpasbaar zijn om rond de relatief dunne stangen (goed 3cm in diameter) te passen. Een tripje naar Auto 5 en wat gestuntel op de parking bracht soelaas. Of hoe nog niet alles eenvoudigweg online (zonder passen en proberen) gekocht kan worden.

Leap of faith

Daarna komt de grootste ‘leap of faith’: het rijden. Ook al wordt het systeem al meer dan een decennium gebruikt, is het zelfs goedgekeurd door de UCI en lees je digitale ‘toogverhalen’ van cowboys die er zelfs hoge snelheden mee halen, het blijft toch rijden met dichtgeknepen billen die eerste keer met je geliefde fiets of hele hebben en houden vastgemaakt met zuignappen op het dak. Toegegeven, ik maakte voor mijn gemoedsrust dan ook een tussenstop na enkele kilometers alsook na de eerste kilometers snelweg. Sowieso wordt er aangeraden om minstens elke vier uur naar de indicatoren te gaan kijken om te zien of het vacuüm nog intact is en om eventueel snel via de knopjes ‘bij te pompen’.

Op de snelweg heb ik mij sowieso duidelijk ten zuiden van de 120 km/u snelheidslimiet gehouden, maar nooit (tijdens de twee tripjes die ik reeds heb ondernomen) gaf het systeem enige krimp. Enige schrik die ik nu nog heb, is deze voor diefstal op parkings. Inmiddels biedt Seasucker weliswaar verankeringen via de deuren of kofferklep aan, maar in elk ander geval verlies je je fiets en relatief duur systeem van Seasucker best niet teveel uit het oog. Gelukkig beschikken huurhuisjes in de Ardennen of fietshotels zoals het uitstekende Café Coureur over ruimte om je dakkoffer, fiets en Seasucker veilig weg te bergen. Een simpel maar ingenieus systeem waar ik nog jaren van gebruik hoop te maken om zowel mijn gravelbike als sportwagen uit te laten…

Link: https://seasucker.eu/