Test: Mercedes C350e Plug-In Hybrid Break

‘Mooie liedjes duren meestal niet lang, en zeker niet als ze door een high-end Burmester surroundsysteem getrild worden.’ Tot zover het afscheid van mijn vorige plug-in Mercedes, de S500. Acht maand later heb ik gelukkig opnieuw de eer met zijn kleinere, nóg zuinigere broertje. De C350e Plug-In Hybrid belooft immers een gelijkaardige ervaring als de S-Klasse, zij het met een vele toegankelijker prijskaartje. Of het afscheid me opnieuw zo zwaar valt?

Hoe werkt het plug-in systeem van de C-Klasse dan?

Afgezien van het verschil in vermogen is het hybridesysteem in beide bolides nagenoeg identiek. De C350e ondersteunt de 1.9-liter grote benzineturbo van 211 pk met wat elektrische paarden om een gecombineerde output van 279 pk en 600 Nm richting achtertrein te sturen. Hierdoor sprint de Break in 6,2 tellen naar de 100, waarna de naald nog tot 246 km/u verder blijft draaien. Het systeem wisselt naadloos en automatisch tussen ‘E-Mode’, ‘Charge’ en ‘Hybrid’ – en dat zonder dat de 7G Tronic automaat veel roet in het eten komt gooien. Over vuiligheid gesproken: de Plug-In Hybrid stoot slechts 49 gram CO2 uit en tekent een erg ongeloofwaardig (theoretisch) verbruik van 2,1 liter/100km op. Cijfers die de realiteit maar al te graag tegenspreken, dus reken gerust op minimaal 6 liter per 100 km.

Moet je ergens compromitteren door de batterijen?

Waar het gros van de hybrides een pak gebruiksgemak en ruimte verliest door een ferm rugzakje batterijen, behoudt de C-klasse break zijn maximale kofferruimte omdat de lithium-ion batterijen (100kg) in een plaatstalen behuizing boven de achteras liggen. Iets wat zowel de botsveiligheid als de rijdynamiek ten goede komt, al kunnen we ons (voorlopig) enkel over de Break-versie uitspreken.

Hoe luxueus is de groene rakker van de C-familie?

Niet voor niets vermeldt collega Bervoets de S-Klasse meermaals in zijn oordelen over respectievelijk de C220 en de C250. Hoe kleurrijker de optielijst, des te kleiner de kloof tussen de twee sedans wordt. En dit zonder dat de C aan uniciteit moet inboeten. Ga trouwens zeker voor de 1.190 euro kostende Airmatic-optie. Die luchtvering houdt de auto ongeacht de bagage op beide assen op peil, en gomt tegelijk de scherptes en oneffenheden van het wegdek weg. Best indrukwekkend.

En ook dynamisch onderlegd?

Hoewel de cijfers richting DRIVR wijzen, neigt de C-hybrid in realiteit meer naar een CRUISR. Is het de luchtvering die soms wat te veel speling laat, het rubber met lage rolweerstand dat teveel meegeeft of voel je die extra 100 kg batterijen toch meer dan je denkt? Het zijn stuk voor stuk factoren die je aanzetten om de rem tijdig te strelen alvorens naar de apex te sturen. Het vertrouwen is op de limiet dus wat zoek, hoe neutraal de balans op hogere snelheid ook blijft.

Conclusie

Die laatste opmerking hoeft trouwens niet per se negatief te zijn. Je gaat gewoon op een andere manier rijden. De nadruk komt meer op comfort en minder op prestaties te liggen. Je laat je bijgevolg sneller onderuitzakken in de fauteuils, draait het volume wat hoger en sluit gewoon aan bij het steeds drukkere pendelverkeer – maar wel volledig elektrisch en muisstil.

MERCEDES C 350e Plug-In Hybrid Break

Weggecijferd

Verdict