Ken Divjak
Op de internationale perslancering reed het journaille de Mégane RS Cup met handbak enkel op circuit, daaropvolgende tests in België verliepen steevast met de Sport-versie en een EDC-automaat. Dus hoe gedraagt de manuele Cup zich op Belgische bodem?
Ons verdict over de nieuwe Mégane RS met Sport-chassis en EDC-automaat loog er niet om: “Na een korte maar krachtige kennismaking kunnen we enkel concluderen dat het wachten is op de handgeschakelde versie met mechanische sper en het Cup-chassis. Zonder die tractiehulp maar met de automaat is de Mégane gewoon te braaf, waardoor je soms vergeet met een echte RenaultSport onderweg te zijn.” Dus zullen we er maar meteen invliegen?
Beginnen we even met het begin: wat is er ditmaal anders aan de Cup-versie?
De Cup-uitvoering kost je 1700 extra euro en omvat een Cup-chassis met een gewijzigde geometrie, een Torsen-sperdifferentieel tussen de voorwielen en Brembo-remzadels die in dezelfde schijven als de Mégane RS met Sport-chassis bijten. Voor de rest blijft alles bij het oude, ook al klinkt de sportuitlaat meteen serieuzer als je de Cup in de juiste rijmodus start.
De Cup-optie is zowel beschikbaar op de handbak als de EDC-automaat, maar de introductie ervan valt samen met de productiestart van de manuele versie. Allicht omdat de Cup bewust is afgestemd op circuitgebruik, waar echte DRIVRs nog altijd liever zelf in de pot roeren.
Ah, de lang verwachte handbak. Valt daar iets bijzonders over te vertellen?
Belangrijk om weten is dat de nieuwe schakeldoos beduidend anders aanvoelt dan die van de vorige Mégane RS. Dat komt om te beginnen door de gestileerde pookknop, die er beter uitziet dan hij in de hand ligt. Daarnaast is de unit ook zo meegaand als de oude, waardoor je de scherpe afrastering bewuster moet volgen. Iets wat de testers voor ons duidelijk niet gedaan hadden, want na nauwelijks 4000 testkilometers was de synchro op de tweede versnelling al merkbaar verzwakt.
Naarmate de kilometers vorderen, gaat het schakelen iets vlotter. Zo fluks of intuïtief als met de vorige unit gaat het nooit worden, maar zelf schakelen is in de nieuwe Mégane hoe dan ook beter dan de met de EDC-automaat. Hadden de pedalen een fractie dichter bij mekaar gestaan, dan zou tip-hielen nog iets makkelijker zijn. Zoals ze er nu bijstaan, kan het net. Maar ook dat zou nog iets vlotter kunnen. Schakelen om te schakelen ga je dus niet doen, temeer omdat de nieuwe 1.8 erg goed oppikt en bulkt van het koppel – zonder de hogere regionen te schuwen.
En het Cup-chassis zelf?
Dat voelt meer dan ooit aan alsof het op puur circuitgebruik is afgestemd. Of anders: op vlakke tarmac, hoewel de schokdempers met hydraulische aanslagpunten ook op de Cup-versie hun uiterste best doen om scherpe richels of schokken uit de cabine te weren. Dat lukt het merendeel van de tijd prima, maar neemt niet weg dat deze uitvoering toch vrij stug begint te worden voor straatgebruik. De gekozen setting past weliswaar in het agressieve plaatje, op korte oneffenheden voel je toch dat de ambities van deze setup elders liggen.
Waar dan precies? Snoeihard en liefst nog een beetje dwars aan de apex, bijvoorbeeld. Want zelfs op de gemonteerde winterbanden verloor het geheel zijn beheersing nooit. Tenzij natuurlijk op commando, gezien deze Mégane bij de minste provocatie met zijn staart kwispelt. Dat komt door de agressieve vierwielsturing, die de bochtensnelheden echt naar een nieuw niveau tilt. De al even bijdehante sper van Torsen trekt je er trouwens zo weer uit. Om maar te zetten dat de Mégane RS gewoon een sper moét hebben om zijn ware aard te tonen, zo eenvoudig is het.
Conclusie?
Een extra veer op zijn hoed en een duimlik op zijn colbert? Aan het begin van de testweek dachten we er in ieder geval anders over. De combinatie van vierwielsturing, Cup-chassis én sper maakt deze Mégane RS immers zo nerveus dat hij wat coherentie lijkt te missen. Bijna te gretig om te plezieren, waardoor de flow wat zoek raakt.
Spendeer evenwel meer tijd en kilometers met de voorlopig heetste Mégane en het begint allemaal te klikken. Eenmaal je de kleine kantjes van de handbak kent, weet dat je maar half zo hard moest insturen als normaal en tegelijk nog vroeger op het gas kan, komt de magie weer boven. Het enige probleem is dat je tegen dan vrij asociaal onderweg bent, gezien de snelheden met de nieuwe motor en de aangescherpte dynamiek snel oplopen. Of hoe de Mégane RS weliswaar een competentere hot hatch geworden is, maar daarom nog geen breder inzetbare. Typisch RenaultSport trouwens, dat nog maar net begint warm te lopen met de nieuwe Mégane.
RENAULT Mégane RS 280 Cup 4Control Manueel
MOTOR: vier-in-lijn, turbobenzine, CILINDERINHOUD: 1.798 cc, MAX. VERMOGEN: 280 pk bij 6.000 tpm, MAX. KOPPEL: 390 Nm tussen 2.400 – 5.000 tpm, AFMETINGEN L/B/H: 4,37/1,87/1,45 m, LEEGGEWICHT: 1.430 kg, VERSNELLINGEN: 6, manueel, AANDRIJVING: voorwielaandrijving, OPGEGEVEN VERBRUIK: 6,9 l/100 km (155 g CO2/km), BANDEN: 245/35 R19 – 245/35 R19 – Bridgestone Potenza 5001, TOPSNELHEID: 255 km/u, 0-100 KM/H: 5,8 s, VANAFPRIJS: 36.300 euro, SCORE: 4/5