Pieter Ameye
In Europa is de Jaguar F-Type niet langer verkrijgbaar met gesuperchargede V6. Kopers moeten daardoor kiezen uit de motor van het hart en die van het verstand. De eerste optie passeerde hier reeds de revue. Maar hoe vergaat het zijn fiscaal aantrekkelijk(er) broertje?
Het mag geen wonder heten dat het leeuwendeel van de bij ons verkochte F-Types sinds 2018 de geblazen viercilinder in de neus heeft. Het verschil in aankoop, ge- en verbruikskosten versus deze van de gesuperchargede V6 en V8 is immers niet van de poes, terwijl 300 pk voor 1.595 kg voor de meeste kopers nog steeds voldoende is.
Stiekem was de P300 stiekem zelfs de puurste en meest DRIVR-gerichte F-Type van allemaal. En dit dankzij de (dynamische) voordelen van zijn relatief lichte motorisatie. Onder andere voor het zwaartepunt. Met de komst van de modeljaarfacelift 2020 zal de populariteit van de tweeliter verder stijgen. Al was het maar omdat niet iedereen de hoge BIV en jaarlijkse rijtaks van de V8 wil of kan ophoesten. Laat staan zijn aankoopprijs van minstens 93.880 euro.
Kortom, een goede reden om nog eens met de 2.0 Ingenium benzine op pad te gaan en verder te wennen aan zijn vernieuwde neus met horizontale LED-koplampen. Zelfs na een week zijn we er niet over uit of het familiefront nu een verbetering is tegenover het meer karakteristieke exemplaar van zijn voorganger, of gewoon nog tijd vraagt. Vermoedelijk helpt het ook niet dat de rest van het design, op enkele hertekende achterlichten en details na, zo onveranderd is gebleven. De Britse coupé/cabrio blijft gelukkig wel een streling voor het oog dankzij zijn uitstekende proporties, krachtige heupen en algeheel sober lijnenspel.
Diezelfde voorzichtige aanpak vinden we ook terug in het interieur waar de ingrepen zo mogelijk nog subtieler zijn. Hier lag de focus niet zozeer op vernieuwen om te vernieuwen, maar op het verder polijsten van wat al was. De traditionele tellerpartij is noblesse oblige vervangen door een digitaal exemplaar. En voorts ligt de klemtoon op verbeterde materialen en dito bouwkwaliteit. Het resultaat mag er wezen. Want qua look ‘n feel correspondeert het interieur meer dan ooit met het prijskaartje van minimum 65.100 euro. Of net iets meer dan 80.000 euro voor het door ons geteste quasi full option ‘First Edition’-exemplaar.
Motorisch is alles bij hetzelfde gebleven. Dat wil zeggen dat de 2.0 viercilinder nog steeds 300 pk bij 5.500 tpm produceert en 400 Nm koppel tussen 1.500 en 4.500 tpm. Daarmee katapulteert de instap-F-Type zijn inzittenden in 5,7 s naar de 100 km/h en naar een topsnelheid van 250 km/h. In vergelijking met zijn voorganger is de F-Type weliswaar 70 kg zwaarder geworden. Onder andere vanwege de noodzakelijke installatie van benzinepartikelfilters. Goed voor de omgeving, nefast voor de beleving. Al is dat maar tot op zekere hoogte.
“De P300 kampt met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis die je enerzijds doet verlangen naar een exemplaar met een koppel extra cilinders en een supercharger, maar je anderzijds ook doet beseffen dat zijn rijdynamiek inherent is aan zijn lichtvoetige setup.”
Want meer dan ooit schittert deze P300 door zijn rijdynamiek. Met de facelift hebben de chassisingenieurs de F-Type nog maar eens onder handen genomen en verder geoptimaliseerd. Niet zonder resultaat. Want ondanks/dankzij een setup met passieve veren en dempers en flinke 20-duimers toont ons Brits testexemplaar zich ongemeend volwassen, ongeacht de omstandigheden, het tempo of kwaliteit van het wegdek. Opvallend is ook dat de ophanging souplesse koppelt aan totaal gebrek van koetswerkrol. Insturen doet deze F-Type daardoor als geen ander. Al zitten zijn 255 mm brede Pirelli’s P-Zero daar uiteraard ook voor iets tussen. Zeker eenmaal ze op temperatuur zijn.
Zelfs de besturing laat zich opmerken. Zo is het EPAS misschien ietwat onnodig zwaar afgesteld bij lage snelheden maar bloeit ze open naarmate de snelheid de hoogte in gaat. We zouden zelfs durven spreken van een gezonde portie feedback. Straf. Gecombineerd met een hoge chassisstijfheid en stabiliteit op snelheid, een adequaat reagerend elektronisch gesimuleerd sperdifferentieel, comfortabel en goed steunende sportstoelen, een uitstekende rijpositie en een ZF 8-trapsautomaat die scherper reageert dan ooit, maakt het een dijk van een rijdersauto die op die manier de motor regelmatig doet vergeten. Of toch zolang je de teugels stevig in handen neemt.
De P300 kampt met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis die je enerzijds doet verlangen naar een exemplaar met een koppel extra cilinders en een supercharger, maar je anderzijds ook doet beseffen dat zijn rijdynamiek inherent is aan zijn lichtvoetige setup. Geen van de zes- of achtcilinders voelen immers zo licht en wendbaar aan als deze P300. Een moeilijke evenwichtsoefening die de viercilinder bestaansrecht geeft, maar je 90% van de tijd ook doet verlangen naar een extra sportieve uitlaatoplossing.
Zowel wat betreft rijdynamiek als prestaties komt deze F-Type immers niets tekort. Zelfs met een halve ton extra ballast moet de 2.0 niet toegeven op een pluimgewicht zoals de Alpine A110, terwijl een rechtstreekse (prijs)rivaal zoals de Toyota GR Supra dan wel over een geblazen zes-in-lijn beschikt, maar een stuk afstandelijker aanvoelt. Wat ons betreft is de F-Type dus meer een concurrent voor de Porsche 718 Cayman. Ook al houden beide modellen er vanwege de positionering van hun motor een iets andere filosofie op na. Qua badge-appeal, gebruiksgemak en rijdynamiek hoeft de F-Type echter niet onder te doen. Integendeel zelfs.
JAGUAR F-Type Coupé P300 2.0 Turbo (2020)
MOTOR: vier-in-lijn, turbo, CILINDERINHOUD: 1.997 cc, MAX. VERMOGEN: 300 pk (bij 5.500 tpm), MAX. KOPPEL: 400 Nm (tussen 1.500-4.500 tpm), AFMETINGEN: L/B/H: 4,47/2,04/1,31 m, GEWICHT: 1.595 kg, VERSNELLINGEN: 8, automaat, AANDRIJVING: achterwielaandrijving, OPGEGEVEN VERBRUIK: 8,1 l/100 km volgens NEDC (184 g CO2/km), BANDEN: 255/35 R20 – 295/30 R20 – Pirelli P Zero, TOPSNELHEID: 250 km/u, 0-100 KM/H: 5,7 s, VANAFPRIJS: 65.100 euro, SCORE: 4,5/5
MEER LEZEN
Eerste Test: Jaguar F-Pace SVR AWD (2019)