Stijn Braes
De autokeuring, een bron van stress en frustratie voor vele bestuurders maar niettemin een noodzakelijk kwaad. Na een toename van de klachten gaat bevoegd minister Lydia Peeters een audit opstarten omtrent de huidige gang van zaken in Vlaanderen. Benieuwd of deze doorlichting ook tot fundamentele vragen zal komen, want het is maar de vraag of ons systeem van gemonopoliseerde keuringscentra wel zo optimaal is.
De autokeuring, het is al een afspraak bij de tandarts. Niemand kijkt ernaar uit om te gaan -en het is soms zelf moeilijk überhaupt snel een afspraak vast te krijgen- maar vanuit een breder perspectief zijn beiden onontbeerlijk. Waar tandproblemen echter vooral een issue zijn waar je zelf last van hebt (een onwelriekende adem daargelaten) zijn onveilige auto’s echter een breder maatschappelijk probleem. Je zult immers maar onzacht in aanraking komen met een voertuig met een ernstig technisch defect…
1.182 meldingen
Echter, bij het Vlaams Departement Mobiliteit en Openbare Werken kwamen vorig jaar 1.182 meldingen binnen aangaande de autokeuring in Vlaanderen. Niet onlogisch zal u zeggen, fanmail zal er niet zo snel toekomen. Niettemin ging het om een record aan klachten, en tevens een stijging met 27 procent tegenover het jaar ervoor. Er lijkt dus wel wat aan de hand te zijn. Het Laatste Nieuws en VTM Nieuws trokken vorige week op onderzoek en legden pijnpunten bloot zoals een te strenge procedure (de nieuwe en strengere roetfiltertest voor dieselwagens die vanaf 1 juli 2022 inging zal hier niet vreemd aan zijn), bestuurders die te lang moeten wachten en het niet verschaffen van uitleg als een voertuig afgekeurd wordt. Problematisch zijn kennelijk tevens de klantvriendelijkheid, de lange wachttijden en de prijs (die evenwel lager ligt dan in Wallonië het geval is). Hoeveel je moet betalen kan volgens HLN en VTM afhangen van keuringsstation tot keuringsstation. Als reactie hierop heeft de bevoegde Vlaams minister Lydia Peeters intussen beslist dat er een audit moet komen van alle keuringscentra.
Naast de zoektocht naar wat quick fixes om de grootste problemen bij te schaven, wordt er hopelijk ook meer structureel nagedacht. Bijvoorbeeld of onze structuur wel optimaal is: met zes bedrijven die een monopolie hebben op autokeuringen (3 miljoen per jaar) en hierbij -volgens VTM en HLN- door slechts twee inspecteurs van de overheid zelf gecontroleerd worden. In bijvoorbeeld Nederland en Frankrijk kunnen immers ook lokale, gecertificeerde, garages keuringen uitvoeren. Deze zomer nog, in De Standaard van 6 augustus, stond GOCA (de sectorfederatie voor de autokeuring en examinering voor het rijbewijs) -niet onverwacht- meteen erg kritisch tegenover zo’n aanpak. Er werd gesteld dat bij garages de autokeuringen laten uitvoeren de verkeersveiligheid in het gedrang zou brengen. De veronderstelling die daarbij wordt gemaakt is dat garagehouders een oogje dicht zouden kunnen knijpen en zo toch steevast een positief keuringsattest zouden verlenen aan hun klanten.
Nederland
Een toch ietwat ongenuanceerde en enge visie. Immers, het risico op het omgekeerde, zijnde extra (onnodige) bemerkingen maken zodat er voor een hoger bedrag aan herstellingen kan worden gefactureerd bestaat eveneens. Trouwens, om dergelijke wantoestanden te counteren zijn er bijvoorbeeld in Nederland strenge steekproefcontroles en kunnen garagehouders hun keurlicentie bij fouten snel verliezen. Controle op de controle blijft evenwel in elke systeem belangrijk. Wel zijn er duidelijke voordelen van een dergelijk ‘Nederlands systeem’. Allereerst zijn er meer locaties die keuringen kunnen uitvoeren (en dus vaarwel aanschuiven). Tevens kan men er niet louter en alleen maar keuren, maar kan men ter plaatse ook meteen desgevallend reparaties voorstellen en ze ook uitvoeren. Dit dus zonder dat de eigenaar in kwestie gewrongen zit tussen snel een afspraak maken bij de garage en wederom eentje bij de keuring. Tot slot is het niet ondenkbaar dat de expertise er ook hoger ligt omdat men dagdagelijks aan dergelijk type of merk van wagens zit te sleutelen. Om tot slot op het argument van GOCA terug te komen, Nederland is trouwens een verkeersveiliger land (mede uiteraard dankzij fundamentele verschillen zoals een betere ruimtelijke ordening) met niettemin een ouder wagenpark dan het onze. Het is dus niet zo dat daar op elke straathoek auto’s botsen omwille van losgekomen assen of versleten remblokken.
Kortom, meer nog dan een snelle audit dient er nagedacht te worden over hoe autokeuringen het best kunnen georganiseerd worden. Dit met het oog op verkeersveiligheid, een kostenefficiënte uitvoering van de keuring alsook een procedure die klantvriendelijk is. Hopelijk heeft men hierbij geen schrik van heilige huisjes… het zou immers niet mogen dat een liberaal minister onnodig een monopolie zit te verdedigen.
Meer lezen:
Aangepaste regels voor oldtimerkeuring in Vlaanderen
Klassiekers moeten voortaan naar de keuring