Stijn Braes
Het aantal laadpalen in België stijgt -gelukkig maar- geleidelijk aan, maar nog al te vaak zijn ze enkel te gebruiken met specifieke passen. Nieuwe EU-wetgeving past daar alvast gedeeltelijk een mouw aan.
Recent reed ik nog eens elektrisch, voor een test met een EV hot hatch (maar daarover later meer). Omdat ikzelf (nog) niet elektrisch rij, heb ik nog geen ‘wallbox’ thuis. Geen probleem dacht ik, want in mijn klein Vlaams dorpje zijn tevens twee supermarkten voorzien van laadpalen. Enig probleem, ik kan er niet afrekenen met mijn bankkaart noch met een specifieke app (terwijl één van de twee deze mogelijkheid wel biedt voor zijn klassieke tankstations). In theorie zou ik aldus een specifieke laadpas moeten aanvragen (met soms additionele kosten), wat ik uiteraard niet van plan was te doen voor zo’n korte testperiode. Uiteindelijk was ik dus genoodzaakt om thuis in het stopcontact tergend traag te gaan laden. Het illustreert de problematiek echter perfect, en niet alleen voor mij als occasionele elektrische rijder, maar ook voor iemand die in een typisch Vlaams dorpje komt te stranden met zijn elektrische wagen en niet over een dozijn verschillende tankpassen beschikt. Immers, volgens de VRT-nieuwsdienst zijn er een honderdtal (!) verschillende soorten laadpassen in omloop in België.
Allereerst om wat achtergrond te voorzien, snelladers zijn de laadpalen die je doorgaans langs de autowegen of bij supermarkten ziet, met een vermogen van meer dan 50 kW (kilowatt). Enkel voor dergelijke snelladers kwam er recent de Europese verplichting om een betaalterminal (voor een bankkaart) te voorzien voor nieuwe installaties vanaf 13 april 2024. Bestaande snelladers moeten tegen 2027 aangepast zijn. Daarnaast geldt ook een transparantieplicht: op de nieuwe snelladers: de prijs moet -net zoals bij klassieke tankstations- zichtbaar zijn zodat de klant weet wat de laadbeurt hem zal kosten.
Echter, het merendeel van het Belgische laadpalennetwerk -zeker in stedelijke omgevingen- bestaat niet uit dergelijke snelladers. Zij ontsnappen dus nog grotendeels aan deze verplichting. De uitbater van dergelijke palen dient nog geen betaalterminal te voorzien. Wel moeten nieuwe dergelijke installaties voorzien zijn van een QR-code die de klant naar een elektronisch platform leidt, dat de gebruiker de mogelijkheid moet laten elektrisch te kunnen betalen. Er komt met andere woorden schot in de zaak (voor nieuwe laadpalen), maar we zijn er nog niet…
Bron: VRT