Stijn Braes
We hebben het al in het verleden geschreven, de meest bijzondere wagens zie je on track niet steevast tijdens grootse events in het weekend. De Modena trackdays waren daar een goed voorbeeld van: op een doordeweekse dag op Spa of de Nürburgring kon je zo ook in oog komen te staan met een McLaren F1 GTR longtail of zelfs Ferrari 348 die als ‘mule’ voor de Enzo diende.
Sinds 1993 organiseerde Modena Motorsport zo nu en dan trackdays op circuits als de Nürburgring (korte GP circuit ‘helaas’) en Spa-Francorchamps. Zelf waren we er bij in 2011 aan de Ring en twee jaar later in Spa. Het gaat hier uiteraard niet om een ordinaire trackday, denk eerder aan de crème de la crème van sport- en racewagens alsook een uithangbord à la Jacky Ickx voor het event.
Ferrari M3?
Zo stond daar 14 jaar geleden plots een erg vreemde, brede en langgerekte Ferrari 348 voor mij. Het ging om een test mule voor de ontwikkeling van de Ferrari Enzo. Eentje die, in tegenstelling tot andere vroege prototypes aldus niet werd vernietigd. Het gaat om één van drie dergelijke Frankenstein prototypes die tijdens de eeuwwisseling werden gebruikt in de ontwikkeling van de Enzo. De eerste twee standaard 348’s werden gebruikt door ingenieurs om verschillende onderdelen van de toekomstige supercar te testen, zoals ophangingscomponenten alsook een vroege versie van de uit de F1 afkomstige Graziano geautomatiseerde zesversnellingsbak.
Ferrari noemde deze wagens M1, M2 en M3. Geen referentie aan het adres van BMW, maar M stond voor ‘muletto’ oftewel mule. Om de 6-liter V12 te kunnen herbergen, moest de achterzijde flink worden aangepast. Ophanging en remmen kwamen dan weer, net als de achterzijde, van de F355 Challenge. Een duidelijke knipoog naar de definitieve Enzo waren de vier fameuze uitlaten die ver naar de buitenzijden werden gemonteerd. In september 2020 werd deze ‘M3’ voor het eerst gespot en plein public in de omgeving van Maranello. Finaal werd de M3 aldus niet vernietigd en zelfs bij een veilig, tezamen met de 400ste Enzo, verkocht (voor 195.500 euro).
Niet alleen steigerende paardjes
Naast zoiets worden de vele F40s die je er zag bijna gewoontjes. Maar zelfs eerder alledaagse bolides uit Maranello worden toch plots bijzonder door unieke kleurtjes. Zo had ik bijvoorbeeld nog nooit een 328 in het sprankelend groen gezien, en voorwaar het is geen slechte combo. Een 250 California of 512S is dan weer wel hoogst bijzonder. Maar het waren niet alleen steigerende paardjes die blikken naar zich toetrokken. Een 911 GT1 -tussen de bierbakken- lijkt ons bijvoorbeeld ook een prima kandidaat als trackdaywapen. Hetzelfde kan gezegd worden over een GT40, DBR9 of Shelby Daytona coupé. Allemaal Ferrari-rivalen die jaren later mee de octaanpassie op de piste komen vieren…
