Test: Fiat 124 Spider

Even terug in de tijd: in 2012 sloegen de mensen van Mazda en Alfa Romeo de handen in mekaar om samen een nieuwe roadster te ontwikkelen. Deze budgetvriendelijke sportwagen zou de nieuwe MX-5 moeten gaan worden voor de Japanners, en de nieuwe Spider voor de Italianen. Nog alvorens die plannen effectief tot uitvoering kwamen, begonnen de negatieve reacties al binnen te stromen uit het centrum van het Romeinse Rijk. Niet alle insiders waren ermee opgezet dat een Italiaanse liefhebbersauto als de Spider in Japan ging gebouwd worden, en het plan werd na twee jaar afgevoerd.

Afgevoerd is niet helemaal de correcte term, want de gesprekken waren op dat moment al veel te ver gevorderd om het project definitief af te blazen. Alfa Romeo vond in Fiat een geschiktere partner voor Mazda, omdat hun productie toch al niet exclusief voor Italië bestemd was. Het enige probleem was dat Fiat al sinds geruime tijd geen tweezitter meer in hun line-up had staan. Uiteindelijk zou het broertje van de Mazda MX-5 een reïncarnatie van de Fiat 124 Spider uit 1966 gaan worden, uitgerust met een geblazen krachtbron uit de Abarth 500 en nieuw koetswerkdesign.

Het resultaat is een auto die er -langs buiten- volledig anders uitziet dan de Japanner, ondanks het feit dat beide onderhuids identiek zijn. De Fiat zijn koetswerk is opvallend langer -door een grotere overhang voor en achter- en staat een stukje hoger op zijn poten dan de MX-5. Dat geeft de 124 Spider vreemde verhoudingen die eerder Amerikaans dan Italiaans aanvoelen, terwijl bepaalde stijlelementen -zoals de lichtunits- dan weer richting de huidige Turijnse designlijn hellen. Om het allegaartje compleet te maken werd het interieur één op één overgenomen uit de Mazda.

Geslaagd of niet, dat laten we aan u over. Feit is dat het bij dit soort budget-sportwagens natuurlijk in de eerste plaats om het rijplezier draait. We vermeldden al eerder dat de snerpende 1.5 SkyActiv-G uit de Mazda vervangen werden door de 1.4 Multi Air uit de Abarth 500, dus je zou een auditief hoogstandje verwachten. Niets is echter minder waar. Om één of andere onbegrijpelijke reden werd de Abarth-uitlaatlijn vervangen door een veel subtieler exemplaar op de Spider. Het gevolg is de weinig inspirerende klank van een kleine vierpitter, geassisteerd door het geblaas van een turbocompressor.

Die turbocompressor zorgt wel dat er meer koppel voorhanden is dan in de MX-5. Koppel dat beschikbaar is vanaf 3.000 tpm, maar waar je wel een prijs voor betaalt aan de pomp. Op papier zit er amper een verschil tussen de MX-5 en de 124 Spider, maar als je gaat gassen -en dat ga je doen-, dan loopt de tank van de Italiaan opvallend sneller leeg dan die van de Japanner. Dankzij het koppel moet de bestuurder wel minder snel naar de versnellingspook grijpen in de Fiat, waar de schitterende zesbak uit de MX-5 ND trouwens plaats moest ruimen voor een oudere transmissie uit de MX-5 NC.

Moest ook plaats ruimen in de Fiat: de ophanging. Op de Japanner laat die veel rolbewegingen toe, om de limieten beter te communiceren. Dat werkt prima, maar eens je die limieten bereikt hebt, wordt je daar uitgebreid attent op gemaakt door de achtertrein. Op de Fiat is de veerweg zeker niet kleiner geworden, maar laat de ophanging wel beduidend minder rolbewegingen toe dan in de MX-5. Bij gevolg reageert de achtertrein progressiever als in de Mazda, waardoor het vertrouwen om harder te pushen richting de limiet, stijgt.

Of dat de Italiaan dan sneller maakt dan de Japanner? Nee, want het 10% meergewicht van de 124 knaagt aan de prestaties. In vergelijking met de Mazda, rijd je in de Fiat voortdurend met een denkbeeldige -stevig gebouwde- passagier rond, en dat veegt het vertrouwensvoordeel en het extra koppel bijna volledig van de chronometer af. Een beetje zonde, want tenslotte moeten deze kleine tweezitters het net hebben van hun lage gewicht. Als ze er bij Fiat in geslaagd waren het pluimgewicht van de MX-5 te evenaren, had de 124 Spider de Japanner wellicht om de oren gereden.

Beide wagens zijn nu dus ongeveer even snel op de B-wegen, maar in feite is dat niet de essentie van het hele roadster-gebeuren. Veel voornamer is dat er een brede smile op je gezicht verschijnt als je de teugels stevig in handen neemt. Daar slagen beide wagens met wimpel in, al moeten we toegeven dat de lol-factor bij rebelse Mazda toch net iets hoger ligt. In ieder geval: welke van de twee je ook kiest, je hebt sowieso een goede keuze gemaakt. Qua rijplezier per euro, is er niet veel nieuws op de markt wat in de buurt komt. Zouden ze nog geen spijt hebben bij Alfa?

[Foto’s: Bert Claes]

Fiat 124 Spider

Weggecijferd

Verdict