Pieter AmeyeAfgelopen jaar ging de productielijn van de Dodge Viper definitief dicht. Na 25 jaar, vijf generaties en iets minder dan 32.000 geproduceerde exemplaren is het Serpent niet meer. Maar terwijl de eerste generaties vooral bekend stonden vanwege hun listig, vaak onvoorspelbaar karakter en weinig gesofisticeerde rijgedrag, was er één uitzondering die het potentieel van de Viper wist te benutten.
Als Viper ACR, kort voor American Club Racer, was de Viper een toonbeeld van analoge grip en downforce. Menig circuitrecord ging aan diggelen, inclusief dat van de Nürburgring Nordschleife. Met de tweede en tevens ook laatste generatie Viper ACR heeft Dodge echter nooit de moeite gedaan om op zoek te gaan naar het ronderecord op ‘Ring wegens niet echt een prioriteit en bovenal nog minder budget.
Enkele Viper-fanaten zouden het dan maar zelf doen. Via een Gofundme-campagne verzamelden ze een zeker budget, waarna twee geprepareerde, maar straatlegale Vipers ACR richting Groene Hel werden gestuurd. Met een klein team, beperkt budget en bovenal weinig tijd en middelen werd de ACR losgelaten in de hoop om onder de magische 7 minuten te duiken. Maar dat dat niet noodzakelijk evident is bewijst onze docu van vandaag.