Pieter AmeyeOok dit jaar pakt het Italiaanse designhuis Touring uit met een stukje haute couture op vier wielen. De Sciàdipersia is een knipoog naar de illustere Maserati 5000GT uit 1958 en wil de unieke ervaring van het reizen per Grand Tourer terug onder de aandacht brengen.
Wanneer er naar een auto gerefereerd wordt vanwege zijn eigenaar, beter dan die type-aanduiding, dan hangt daar vast en zeker een bijzonder verhaal aan. En dat is zeker het geval bij de Maserati 5000GT. Het was het resultaat van Mohammad Reza Pahlavi, beter gekend als de steenrijke Sjah van Perzië, zijn zoektocht naar de ultieme reisauto om zijn prachtige land Iran mee te doorkruisen.
Pahlavi, die gekend stond voor zijn voorliefde voor luxueuze auto’s, kon Maserati overtuigen om de intussen overbodige 5.0-liter V8 van de 450S racer in het chassis van een 3500GT te stoppen, om het rollende chassis vervolgens naar de specialisten van Carrozzeria Touring in Milaan te sturen. Daar zou het voor de Sjah voorzien worden van een uniek interieur en exterieur, met de Maserati 5000GT by Touring als gevolg.
Want hoewel Maserati de 5000GT in uiterst gelimiteerde productie bracht, had je in die tijd nog de keuze om je auto naar één van de vele koetswerkbouwers te sturen. De Drietand bouwde slechts 34 5000GT’s, maar slechts drie daarvan werden onder handen genomen door Touring.
De 31 andere belandden bij andere grote namen zoals Pininfarina, Frua en Allemano. Maar het is de versie van de Sjah die aanzien wordt als de meest begeerlijke en belangrijke. 60 jaar later viert Touring nu het origineel met de Sciàdipersia.
Italiaanse GT
De Sciàdipersia werd dus niet toevallig gebaseerd op de Maserati GranTurismo coupé. De Italiaanse GT mag intussen wel op leeftijd zijn, het blijft een uitzonderlijk aantrekkelijke vierzitscoupé die met zijn atmosferische en 460 pk sterke 4,7-liter V8, gekoppeld aan een ZF-zestrapsautomaat koppelomvormer of – voor wie het wil – de elektrohydraulische zestrapsautomaat met enkele koppeling, unieke sensaties biedt. Onderhuids bleef de Sciàdipersia trouw aan zijn donor maar visueel is de auto van de eerste tot de laatste centimeter uniek.
Verantwoordelijk voor het design is de Belg Louis de Fabribeckers, die sinds jaar en dag bij Touring de pen zwaait. De Fabribeckers legt uit “The gentleman who commissioned the Sciàdipersia travels frequently and wanted a special car in which to cover long distances with maximum ease and comfort.” De link met het origineel, maar ook de Orient Express volgens de Fabribeckers, wordt dan weer gelegd met de grote glaspartijen, inclusief het panoramisch dak, dat voor een maximum aan licht en zicht naar buiten zorgt. De donor-GranTurismo was daarom de perfecte basis daar het een van de weinige 2+2 GT’s is waarvan de achterbank effectief aan twee volwassenen plaats biedt.
An acquired taste
En hoewel de Sciàdipersia de visuele impact mist van andere Touring-creaties zoals de Alfa Romeo Disco Volante of (Ferrari) Berlinetta Lusso, gaat het design niet vervelen. Integendeel zelfs. Telkens wanneer je kijkt valt je oog op een van de vele details en andere, vaak subtiele oppervlaktewijzigingen die van de coachbuild een echte acquired taste maken. Zo waren we zelf initieel niet overtuigd van het nieuw koetswerk maar moesten we onze mening beetje bij beetje bijstellen telkens we de Sciàdipersia in Orient Night Blue passeerden.
If you have to ask…
In tegenstelling tot zijn tot 3 exemplaren gelimiteerde, spirituele voorvader, bouwt Touring maximaal 10 exemplaren van deze Sciàdipersia. Over een kostprijs blijven ze in Milaan vrij stil gezien elk van dit soort projecten hoogst individueel en daardoor erg uiteenlopend is. Maar ook hier geldt de leuze If you have to ask, you probably can’t afford it. Wel voegen ze eraan toe dat ze slechts 6 maanden nodig hebben om een GranTurismo om te toveren tot Sciàdipersia. En dat gebeurd net zoals vroeger volledig met de hand. Een huzarenstukje dat zeker anno 2018 het nodige respect vraagt.
Foto’s: Touring Superleggera.