Pieter Ameye
Na de succesvolle eerste editie van de Continental Black Chili Driving Experience in het Spaanse Andalusië, verandert Continental het geweer van schouder en zet het zijn tenten op in de Provence. Met nieuwe wegen, nieuwe auto’s en bovenal veel zwarte chili. Goed voor een knappe driedaagse naar het hart van iedere DRIVR.
De formule van de Black Chili is nog steeds dezelfde. Drie dagen rijden en vertoeven in een prachtige streek met alles wat deze te bieden heeft. En dat met knappe bolides die uiteraard voorzien zijn van Continental’s meest plakkerige rubber. Dat bestaat uit Conti’s geheime saus die ze voor het meest prestatiegerichte rubber ‘Black Chili’ noemen. Ze bestaat uit een combinatie van korte en lange polymeren die invloed hebben op zaken zoals de rolweerstand, temperatuur, energieabsorptie, grip, remafstand, etc.
Al hebben ze bijvoorbeeld ook ‘Cool Chili‘ en ‘Green Chili’ voor respectievelijk hun winter- en meer verbruiksvriendelijk schoeisel. Continental belooft daarmee een optimale balans tussen grip in droge en natte omstandigheden en de levensduur van het rubber. Opvallend is ook dat de Duitsers geen voorstander zijn van de minimumprofieldiepte van 1,6 mm, maar adviseren om al van banden te wisselen bij een minimum van 3 mm. En dan vooral voor in noodremsituaties bij (hevig) regenweer.
Totaalbeleving
Tijdens de Black Chili Driving Experience ligt de klemtoon echter op het meest prestatiegerichte spul, of de SportContact 5 en 6 om precies te zijn. Maar minstens zo belangrijk is de totaalervaring waarmee het van oorsprong Belgische idee en organisatie voor een totaalbeleving gaat, beter dan een pure bandentest. Ons niet gelaten, integendeel zelfs.
Want de auto’s die Continental ons terug voorschotelt zijn er niet minder smakelijk om. Omdat de Zuid-Franse wegen in de buurt van de Route Napoleon (N85) en de Gorges du Verdon danig verschillen met die van in Spanje, zijn de auto’s, met uitzondering van de Range Rover Velar en Tesla Model S, een tikkeltje kleiner en smaller en dus praktischer geworden. Met vermogens van tussen de 300 en 400 pk ligt er gelukkig nog steeds voldoende power op tafel om je eens goed te kunnen uitleven, en intussen volop te genieten van de spectaculaire omgeving.
Zuipschuit
Aftrappen doen we van op de startlocatie in Mougins, ten zuidwesten van Nice, met de Porsche 718 Boxster (SportContact 6 235/35 ZR20 – 265/35 ZR20). Alle auto’s zijn deze keer uitgerust met een automaat. En hoewel we in de Boxster misschien liever zelf hadden geschakeld, is de PDK zeker geen straf. Terwijl we ons door het drukke verkeer een weg banen naar betere rijderswegen en de eerste tussenstop, kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat Porsche toch wel de bal heeft misgeslagen met de nieuwe, geblazen viercilinder.
De uitstoot op papier mag er dan wel mee gedaald zijn, in de praktijk zuipt de unit wanneer het gas diep gaat dat het een lieve lust is. Wanneer we in het dorpje Gourdon arriveren tikt onze boordcomputer af op een gemiddeld verbruik van maar liefst 22 l/100 km. Dat deed de oude zescilinder minstens zo goed, of zelfs beter. Voor het geluid moet je immers ook niet doen, laat staan de prijs of het gewicht. De 718 Boxster werd immers duurder én zwaarder. Voor de rest echter geen klachten. Het chassis is nog steeds heerlijk gebalanceerd en de Boxster geeft steevast vertrouwen, ook al speelt de auto het over het algemeen gezien ook wel wat op safe. Het blijft tenslotte een Porsche voor de massa.
Vision Zero
Wanneer we Gourdon verlaten trekken we verder richting Andon en La Garde om uiteindelijk via Castellane en Rougon te eindigen in het toepasselijk gekozen Hotel Des Gorges Du Verdon. Daar leren we tussen de lunch door dat Continental, dat vooral bekend is van zijn banden, ook nog in heel wat andere autogerelateerde sectoren actief is. Onder andere via grote, maar relatief stille overnames zijn ze verworden tot een van ’s werelds grootste toeleveranciers op het vlak van automotive-onderdelen. En dat gaat van wielsensoren, ABS en ESP-units (die made in Mechelen zijn) over HVAC-modules tot zelfs turbo’s, waaronder die van de 1.5 EcoBoost-motor van de nieuwe Fiesta ST bijvoorbeeld. Door zowel op de banden in te zetten als op een breed gamma aan veiligheidstechnologieën wil Continental via zijn Vision Zero-project naar een absoluut minimum gaan wat betreft het aantal verkeersslachtoffers. En dan liefst nog nul als het kan.
Na de lunch ruilen we de Boxster in voor een Velar (SportContact 5 J LR 255/50 R20 rondom). Het is tenslotte de bedoeling dat we met alle auto’s zullen rijden – met uitzondering van de Model S die voor ons niet beschikbaar is maar dat wel zal zijn voor de reguliere deelnemers. De Velar is zonder twijfel de vreemde eend in de bijt. En dan niet alleen omdat het een D300 diesel is, maar ook omdat de Velar geen dynamisch wonder is. Onze Velar is er toevallig eentje zonder de optionele luchtvering, maar met adaptieve dempers. En dat beperkt het bootgevoel al een beetje. Maar een Alfa Stelvio of Porsche Macan had wat ons betreft beter in het performanceplaatje gepast.
Eenrichtingsweg
Het tempo ligt dus een stuk lager. Maar dat is dan weer perfect om van de omgeving te genieten en de Route des Crêtes in het bijzonder. Een spectaculaire eenrichtingsweg die weliswaar vergeven zit van de toeristen. Ook al valt dat in vergelijking met het absolute hoogseizoen nog best mee. De Velar komt dus nog van pas en we focussen ons dan maar op de unieke omgeving en weidse vergezichten, beter dan het parcours.
Vanaf hier gaat het verder via onder andere het Lac de Sainte Croix richting onze slaapplaats in Tourtour. Een piepklein dorpje met nog geen 600 inwoners nabij Draguignan dat met het hotel La Bastide de Tourtour een heuse parel herbergt. Een betere afsluiter na dag één hadden we ons niet kunnen bedenken. Of het moet het partijtje petanque, uiteraard vergezeld van een pastis, geweest zijn.
Briefing en alcoholtest
Op onze tweede en laatste dag van onze Black Chili (het eigenlijke evenement duurt drie dagen), starten we na de gebruikelijke briefing en alcoholtest, achter het stuur van een BMW M240i xDrive Cabrio (SportContact 5 225/49 R18 – 245/35 R18). Een hele mond vol en dat is er ook aan te merken op de weegschaal waar de Beemer vlot 1.800 kg op de weegschaal zet. ‘Wat wil je met een cabrio met een geblazen zes-in-lijn, 8-trapsautomaat koppelomvormer en vierwielaandrijving‘, horen we je denken. En daar heb je zeker een punt.
Maar deze 2-Reeks is zonder twijfel een van de tegenvallers van de line-up. De 240i Cabrio voelt log aan, weinig dynamisch, heeft overduidelijk last van een te slap koetswerk en klinkt op de koop toe ook nog eens bijzonder ongeïnspireerd. En dat ondanks zijn optionele M Performance-uitlaat. Dat kan, nee moet, gewoon beter BMW. Of is de slogan intussen verworden tot The Ultimate Cruising Machine?
De verrassing
Het ritje met de M240i Cabrio wordt opgevolgd door een met een Mercedes C43 AMG 4MATIC Cabrio (SportContact 5P MO 225/40 ZR19 – 255/35 ZR19). Zeg maar de rechtstreekse concurrent van de M240i xDrive Cabrio. Zelfde concept, zelfs aantal cilinders, zelfde aandrijving, etc. Maar het duurt welgeteld één vlotte bochtencombinatie vooraleer het werk van de ingenieurs bij AMG zicht etaleert. De Mercedes is niet of nauwelijks lichter dan de BMW maar voelt wel zo aan. De biturbo V6 klinkt bovendien stukken beter en ook de besturing en de demping zijn superieur tegenover die van de collega’s uit München. Was de 240i Cabrio nog de tegenvaller van de trip, dan is de C43 Cabrio zonder meer de verrassing. En voor een keer kunnen we het niet op de banden steken.
Als laatste is de Audi RS3 (SportContact 5P 235/35 ZR19 rondom) aan de beurt. Met zijn 400 pk sterke geblazen vijfcilinder de meest snelle en krachtige van allemaal, maar – met uitzondering van de Velar – ook wel een van de meest klinische hier aanwezig. Weinig auto’s die op dit soort wegen sneller zijn dan de hyperhatch uit Ingolstadt, maar met de overgang naar de meest recente generatie en diens aluminium motor met directe injectie, heeft de vijfcilinder ook een pak van zijn karakter verloren. En ook de soundtrack van de vorige generatie was gewoon beter. Maar terwijl we in het comfort van zijn uitstekende sportkuipen terugbollen richting startplaats Mougins, kunnen we de voorbije dagen nog eens op een rijtje zetten.
Italiaans hobbelpaard
De organisatie was terug top en ook het gekozen edelmetaal was up to the job. Ook al mist de line-up misschien wel echte eye-catchers zoals de Jaguar F-Type Cabrio of Corvette C7 van de eerste editie. Maar op de erg bochtige en technisch uitdagende wegen van Zuid-Frankrijk heb je echt niets meer nodig. Het bewijs was een 488 Spider die ons in de instap-718 Boxster met veel goede wil niet meteen kon afschudden. Zijn Italiaans hobbelpaard was immers te groot, te breed en misschien wel té krachtig om goed tot uiting te komen op de Zuid-Franse slingerwegen. Tel daar knappe vista’s, verzorgde accommodaties en de uitstekende Franse keuken bovenop, en je schrijft het scenario van onze ideale vakantie. En het beste van al? Ook jij maakt de komende drie jaar terug kans op dezelfde ervaring. En dat op kosten van Continental. We bevelen het je alvast van harte aan!
Ook zin gekregen om deel te nemen?
Surf dan naar BlackChili.be en wie weet rijd je binnenkort ook zelf de #BlackChili!
