Eerste Test: Ford Fiesta ST 1.5 EcoBoost (2018)

We vertelden je reeds over zijn Quaife-sperdifferentieel en de Belgische prijzen, nu is het tijd om ook zelf achter het stuur te kruipen van de nieuwe Fiesta ST! Kan zijn driecilinder EcoBoost overtuigen?

De zevende generatie Fiesta ST was van bij zijn debuut de referentie onder de junior hot hatches. De Polo GTI was zoals gewoonlijk te serieus, terwijl de 208 GTi (by PeugeotSport) erg dicht kwam maar minder homogeen was. En over de meest recente Clio RS zwijgen we al helemaal. Ook al gaf Renault tegengas met een fel verbeterde Trophy-versie. Maar het was uiteindelijk de Ford die zelfs nog op het einde van zijn carrière het sterkst voor de dag kwam met een niet te kloppen combinatie van een toegankelijke prijs en een hoge dosis rijplezier.

Minder boy racer

Wat dat betreft stonden de Ford-ingenieurs voor een moeilijke taak. Uiteindelijk zouden ze zich bij het ontwikkelen van de achtste generatie toeleggen op vier specifieke gebieden: de motor, het weggedrag, NVH (noise, vibration, harshness) en de zitpositie. Het design werd wat meer volwassen en wat minder boy racer, terwijl de gebruikte materialen er fel op vooruit gingen. Ook het design van het interieur werd wat overzichtelijker, mede dankzij de integratie van een handig gepositioneerd aanraakscherm.

Toch is het vooral de zitpositie, met een stuur dat ver genoeg naar voren kan en een lage zit, die punten scoort. In de oude zat je immers echt wel te hoog. De standaard Recaro-kuipjes voelen vertrouwd aan en combineren veel (zijdelingse) steun met zitcomfort. Kortom, nog voor we een meter gereden hebben geeft de ST al ferm veel goesting tot sturen.

Performance Pack

Alle Fiesta ST’s van op de internationale presentatie zijn driedeurs (de neofiet is voor het eerste ook verkrijgbaar als vijfdeurs (+500 euro)) en uitgerust met het optioneel sperdifferentieel (LSD). Dat laatste werd in samenwerking met de specialisten van Quaife ontworpen en werd van meet af aan geïntegreerd bij de afstelling van het chassis.

Zo werkt het naadloos samen met het Torque Vectoring Control-systeem waardoor Ford je tijdens felle acceleraties de best mogelijke natuurlijke tractie belooft. Bovendien helpt het ook de voortrein te stabiliseren bij zware remmanoeuvres. Aanvinken dus dat 950 euro kostende Performance Pack. Je krijgt er zelfs een launch control-functie en performance-schakelindicator bovenop. Tot zover onze statische bevindingen. We zijn hier tenslotte om de Fiesta ST te rijden.

Driecilinderbrom

Hier is in dit geval de Azurenkust waar we ook de vorige generatie voor het eerst konden rijden. Alleen zijn de weergoden ons vandaag minder goed gezind aangezien de regen met bakken uit de lucht valt. We laten het niet aan ons hart komen en starten de ST met een druk op knop waarna de EcoBoost met een typische driecilinderbrom ontwaakt. Echt tot de verbeelding spreekt de driepitter bij zijn koudstart niet. Maar dat is zowat het enige waar we deze driecilinder van zullen kunnen betichten, zo blijkt.

De 1.5-liter is gloednieuwe en werd specifiek voor de ST ontworpen. De dwarsgeplaatse, in aluminium opgetrokken drie-in-lijn is state of the art met Ti-VCT (Twin Independent Variabal Cam Timing), cilinderdeactivatie, meerpuntsinspuiting onder hoge (DI) en lage (PFI) druk, een variabele tweetraps oliepomp en de extra beademing van een Continental RAAX-turbo. Al van bij de eerste kilometers maakt het motortje indruk met een duidelijk aanwezige gretigheid en de vermogensopbouw van een klassieke viercilinder turbo. Al moet je de ECU daarvoor wel eerst in de sportmodus zetten.

Kortere verhoudingen

Kijk je puur naar de cijfers dan zet de nieuwe driepitter identieke cijfers neer als de ST200 van de vorige generatie. Ook al sprint de neofiet een fractie eerder naar de 100 km/h door kortere verhoudingen van de eerste verzetten. Maar op geen moment doet de 1.5 je mijmeren naar de 1.6 van weleer. En dat is toch wel een bijzonder knappe prestatie. Het motortje klinkt zelfs een tikkeltje beter ook. Ook al wordt een deel van het geluid via een membraan mechanische versterkt. Enkel de duidelijk geprogrammeerde en nogal voorspelbare plofjes van de sportmodus voelen nogal artificieel aan.

De Belgische weerstomstandigheden zijn tegelijk een zegen en een vloek. Want terwijl we tijdens onze eerste kilometers best hard kunnen gaan op het uitdagend tarmac op en ronde de befaamde N85 (Route Napoleon), bouwen we ook enige voorzichtigheid in. Desondanks maakt de voortrein indruk met veel grip en tractie, weinig onderstuur en een voortrein die in de bochten opties geeft. Niet alleen door de manier waarop de motor zijn vermogen afgeeft, en daarbij geassisteerd wordt de de sper en de elektronica, maar ook door de specifiek voor de ST ontworpen Michelins Pilot Super Sport met maatje 205/40 R18 rondom (standaard 205/45 R17).

Frequentieafhankelijke dempers

Al is het niet zozeer een van de individuele componenten als het pakket dat indruk maakt. De Fiesta ST werd duidelijk geengineerd door een team dat met alle componenten rekening hield en deze naadloos op elkaar heeft doen aansluiten. Zo is ook de ophanging mee geëvolueerd met frequentieafhankelijke Tenneco twin-tube RC1 dempers en een 22,5 mm anti-rollbar vooraan, en Tenneco mono-tube RC1 dempers achteraan, die bovendien ondersteund worden door directioneel gewonden veren. Deze maken de achterophanging iets lichter dan voorheen en vangen ook een deel van de laterale krachten op in de bochten. Het resultaat is een ophanging die tegelijk comfortabeler is geworden zonder daarom aan scherpte te hebben moeten inboeten.

Voeg alles samen en je hebt een ST die aan de ene kant een tikkeltje serieuzer is geworden, iets volwassener zeg maar, maar aan de andere nog steeds speels is. De junior hot hatch schenkt vertrouwen, entertaint en complementeert, maar is zeker niet saai. Zo komt de achterkant desgewenst mooi om. Tot 40° vooraleer het ESP ingrijpt, al kan je de stabilisatie ook volledig uitschakelen. Al hebben we dat bij onze eerste kennismaking, en minder dan 100 km in sub-optimale omstandigheden, maar niet gedaan. Razend benieuwd dus hoe de kleine het er op Belgische bodem zal vanaf brengen.

Maximaal rijplezier

Na een eerste korte maar krachtige kennismaking kunnen we de nieuwe Fiesta ST nauwelijks op foutjes betrappen. Alle individuele componenten presteren op hoog niveau en werken uiterst gecoördineerd samen, waardoor de klemtoon op maximaal rijplezier ligt. De verschillende rijmodi hadden wat ons betreft niet gehoeven en het is afwachten hoe flexibel de ophanging zich zal tonen in België. Maar afgezien daarvan is de nieuweling, net zoals zijn voorganger, een schot in de roos waar de (in)directe concurrentie voorlopig geen antwoord op heeft. De koning is dood, lang leve de koning.

FORD Fiesta ST (MY 2018)

Weggecijferd

Verdict