Fotoverslag: 79ste Goodwood Member's Meeting

Twee jaar hebben we Goodwood moeten missen maar plots was daar al het derde klassiekerevent op zeven maanden tijd. Een overdosis? Verre van, want dergelijk feest gaat -zeker onder een stralende zon- nooit vervelen.

Het Verenigd Koninkrijk leek onlangs eindelijk opnieuw -figuurlijk dan toch- korterbij te komen. Corona-maatregelen en het vele testen -tot vier maal toe in september- waren van de baan en ons gezelschap had inmiddels ook een nieuw internationaal paspoort (nodig sinds 1 oktober 2021 om het VK in te mogen). Toch was met name de terugweg van de 79ste Members’ Meeting afgelopen maand weer een marteling, met dank aan de boten van P&O die aan de ketting lagen en zorgden voor 30 kilometer (!) file aan vrachtwagens op de snelweg naar Dover. Je moet er wat voor over hebben, voor het tuinfeestje van de Duke of Richmond.

Auwtch

Zelfs bij de Members’ Meeting blijven historische racers de belangrijkste publiekstrekker. En dat je niet altijd onschatbare klassiekers nodig hebt om een dergelijke race attractief te maken werd nogmaals bewezen met de Gerry Marshall Trophy. Waar we oude wagens als de Ford Capri zagen duelleren met tijdgenoten als de VW Scirocco, Mini, Rover SD1 en zelfs Amerikaanse muscle à la Camaro. Een spektakel vol close racing om handen en vingers bij af te likken. Soms werd het zelfs iets te close, zo tikte een slipstreamende Ford een Rover SD1 aan die net de pits in wou duiken. Met een immense knal dook de Rover de kant in om vervolgens weer de baan op te worden gekatapulteerd. Auwtch.

Gelukkig ging het (wederom) om een ongeluk met enkel materiële schade. Op zondag werd het spektakel op het circuit echter meer dan een uur lang stilgelegd na een ander zwaar ongeluk. Daar kwam zelfs een helikopter aan te pas om de piloot voor medische verzorging naar het ziekenhuis te brengen. Racen met oudjes, het is ook anno 2022 niet risicoloos. Voorts is de Members’ Meeting echter wel een groot feest. Eentje waar ook de kleinste (of stiekem de grootste) kinderen wat aan hebben daar de kermis op het binnenterrein geheel gratis is. Dat feest gaat ’s avonds ook letterlijk door met tal van muziek- en dansoptredens om vervolgens als finale apotheose te eindigen in een groot vuurwerk.

Le Mans-sfeertje

Members’ Meeting voorziet naast de klassieke races, die ook te zien zijn tijdens Revival, ook in ietwat modernere ‘parades’. Racewagens die officieel -want daterend van ruim na 1966 toen Goodwood circuit dicht ging- er nooit hebben geracet, maar die er op deze wijze toch eens op worden uitgelaten. Zo konden we onze oren verwarmen aan het geluid van jankende V10’s komende van F1-bolides uit de jaren ’90. Opvallend is dat hierbij de achterhoede van het F1-landschap van 30 jaar terug net de publiekstrekkers zijn. Het zijn immers deze bolides die de sporen worden gegeven op circuit. En wat met bijvoorbeeld de raspaardjes van Ferrari hoor ik u denken? Die bleven statisch in de pits staan. Immers, deze dienen verplicht geprepareerd te worden door een crew uit Maranello en aangezien die jongens invliegen geen goedkope affaire is, bewegen deze F1-bolides de rest van hun dagen slechts zelden op eigen kracht.

Het succes van dergelijke parades ligt letterlijk en figuurlijk in de handen van de piloten. Hoever zij het gas mogen en durven intrappen. Bruno Senna ging vorig jaar kwistig met de toeren om in de McLaren MP4-6 en denderde vlotjes solo over het asfalt, dit jaar kwam hij ietwat vaker vast te zitten achter de pace car. Bij de parade van de Porsche 956/962’s werd het tempo al helemaal gedrukt. Niet door de pace car maar wel door enkele deelnemers die kennelijk een ei onder hun rechtervoet hadden steken. Erg fraai om deze bende in actie te zien, zeker bij valavond op zaterdag waarop er een heus ‘Le Mans-sfeertje’ ontstond, maar we bleven niettemin wat op onze honger zitten. Jammer dat deze sprintkanonnen van weleer, veroordeeld zijn tot een bestaan van veilig rondkruipen op regenbanden…

Dikke witte mist

Verraste de 78ste Members’ Meeting met een rallystage, dan probeerde de 79ste dat te doen met driftshow. Echt aanslaan deed het driften echter niet. Allereerst is er de clash in de paddock tussen statige klassiekers en zo’n blitse oranje driftbak maar ook op het asfalt stelden de driftshows teleur. De ‘duodrifts’ werden weinig syncroon uitgevoerd en kwamen in essentie neer op staan gapen naar twee wagens die bliksemsnel in een dikke witte mist verdwenen. Bandenfabrikant Falken, sponsor van een driftende M3, zal evenmin tevreden terugblikken. Tijdens de eerste sessie vloog een achterband in stukken uit elkaar, waarna de M3 de show moest staken om naar de pits terug hinken…

De rallystage werd met andere woorden sterk gemist maar was waarschijnlijk zo’n titanenopdracht om te organiseren dat ze dit in niet nog eens wensten te doen. Daarvoor was immers niet alleen een stuk van het circuit nodig maar ook een deel van de wandelpaden rondom het circuit. Wat leidde tot een timing die in het honderd liep en bezoekers die zich plots afgesloten zagen van de rest van het domein. Echter, op enkele kritische kanttekeningen na, die net aantonen hoe verwend we inmiddels zijn, blijft elk event op Goodwood echter méér dan de moeite waard. Nog steeds plaatsen we Revival en de Members’ Meeting ver boven andere events in Europa. Een must see voor elke autoliefhebber.