Stijn BraesOPGELET: Aan deze gastbijdrage hangt een disclaimer vast!
Nadat onder andere Le Mans Classic en Eifel Rallye Festival al een vaste stek op de vakantiekalender verworven hebben, was het tijd om in het voorjaar eens de Italiaanse zon op te zoeken en de sfeer bij de illustere Mille Miglia op te snuiven. De race van 1000 mijl lang werd 24 keer gehouden tussen 1927 en 1957 en wordt tegenwoordig jaarlijks opnieuw afgelegd door klassiekers uit dezelfde periode.
Tussen het centrum van ons landje en Brescia, waar zowel de start als de aankomst van de Mille Miglia liggen, ligt ongeveer 1000 kilometer en 10 uur autorijden. Een even lange tijdspanne als Sir Stirling Moss nodig had: exact 10 uur 7 minuten en 38 seconden in 1955 om de 1000 mijl lange race af te leggen. Alleen beschikte hij niet over autosnelwegen maar louter over B-wegen, bergpassen en smalle straatjes door pittoreske Italiaanse dorpen en steden. Dat is met gemiddeld bijna 160 km/u – inclusief pitstops- door het Italiaanse landschap razen. Een deel van de mythe rond de Mille Miglia is hiermee meteen al verklaard.
Minder energierijk dan Moss onderbraken we de heenreis met een tussenstop in Stuttgart. De thuisstad van zowel Porsche als Mercedes-Benz leent zich ideaal om enkele dagen halt te houden op weg naar Brescia. Veel omrijden moet je hiervoor niet, en de musea van zowel Porsche als Mercedes-Benz zijn nog steeds van de mooiste en beste automusea op deze planeet. Bovendien evolueren ze ook. Zo staat het Porsche Museum nu (niet toevallig…) in het teken van de 24 uren van Le Mans. Als apotheose van deze exhibitie is er gratis toegang, zowel overdag als ‘s nachts (!) tijdens het Le Mans-weekend.
Op een groot scherm kan je er dan tevens de wedstrijd live volgen. Bijna nog unieker dus dan de wedstrijd ter plaats te gaan volgen in Le Mans. Deze alternatieve route via Duitsland naar Brescia, biedt ook de mogelijkheid om Autobahnkilometers mee te pikken. Alhoewel je van deze momenten, waarbij de rechtervoet eindelijk een vrij leven mag leiden, niet moet verwachten tijd te winnen. Het bord met “Wir bauen für Sie” drukt het tempo namelijk met enige regelmaat de kop in, en de Duitsers schrikken er zelfs niet van terug om een snelweg geheel af te sluiten en je langs weiden en gehuchten richting een grootstad als Stuttgart te sturen. Verdammt.
Bij het verlaten van Stuttgart komt het tempo er eindelijk in. Overheen de egale E41-Autobahn komt de Zwitserse grens sneller dan verwacht in zicht. Voor een kleine 35 euro krijg je een Zwitsers snelwegvignet dat het gehele jaar geldig is. Tot Zürich zou het landschap evengoed Belgisch kunnen zijn, maar nadien komen de Alpen steeds nadrukkelijker in beeld. Door een indrukwekkend, mistig en grillig decor rijden we richting Gothardtunnel. Een kleine 17 kilometer later verlaten we de duisternis en komen we volop in zonnig weer terecht. Bellissimo!
Aankomen in de rand rond Brescia is zeker komende van een moderne stad als Stuttgart als een koude douche. Het onkruid voor het viersterrenhotel staat een halve meter hoog en gratis parkeren kan enkel op een verlaten pleintje achterin. Dan maar de F430 voor ons volgen naar de parkeergarage. We worden samen met deelnemers van de Mille Miglia bij in de oude garage gepropt. Door de doorkomst van de Mille Miglia betaal je niet 14 maar 40 euro per dag voor gebruik van de garage. In ruil daarvoor staat er weliswaar een heuse bewakingsagent, in casu een student met een plastiek penning uit een pak cornflakes.
De dag er na brengt een fonkelnieuwe metrolijn je naar Piazza Vittoria om de deelnemers in het hartje van de historische stad te verwelkomen. Niet enkel de verzorgde binnenstad maakt indruk maar ook de deelnemers. Dan hebben we het in de eerste plaats over de deelnemende wagens. Het zien van een 300 SL is overal ter wereld een uniek moment, behalve bij de Mille Miglia. Maar liefst 29 van dergelijke 300 SL’s hebben zich ingeschreven, waaronder ook twee W194-racevarianten van (hoofdsponsor) Mercedes-Benz zelf. Om nog even met wat met duizelingwekkende getallen te gooien: 22 van de meer dan 400 ingeschreven wagens zijn Bugatti’s en ook 10 Porsche 356 Speedsters nemen deel. Voeg aan deze mengelmoes van een historische setting en legendarische (soms perfect gerestaureerde, dan weer van patina voorziene) pareltjes een snuifje zon en enthousiaste mensen aan toe, en je hebt het recept bij uitstek voor een schitterende dag.
De deelnemende personen zijn het tweede wat diepe indruk maakt. Of wat denk je van plots een Jaguar XK 120 Sports “Ecurie Ecosse” naast je op te merken met daarin Jay Leno en Ian Callum. Nog een XK 120 met aan het stuur Jodie Kidd, een D-type met Bruno Senna en Martin Brundle, een C-type on the highway to hell met Brian Johnson en als laatste in het rijtje Jag’s een C-type met onze eigen Milow. Daarnaast wisten ook een Porsche 550 Spyder RS met daarin Jacky Ickx, een Speedster met leden van de familie Porsche en een W194 SL met aan het stuur Jochen Mass voor euforie bij het publiek te zorgen. Indrukwekkend!
Wanneer de klok richting 18u schuift stijgt de spanning. Laatste checks worden gemaakt terwijl de eerste slachtoffers al met panne af te rekenen krijgen op weg naar de start. Onder het toeziend oog van een mensenmassa bestaande uit zowel jong als oud, vertrekken de eerste wagens. De start verloopt typisch Italiaans, met de nodige chaos dus. Zo worden er bij het eerste kruispunt nog steeds sporadisch andere weggebruikers doorgelaten door de horde ordehandhavers, terwijl je een Bentley Blower al van ver hoort aankomen en de meeste politieagenten teken geven om het kruispunt te ontruimen, laat de korpschef (in volwaardig Captain Iglo-kostuum) nog steeds regulier verkeer door.
Na enkele van dergelijke hachelijke momenten besluiten de agenten om het kruispunt toch maar af te sluiten. Soms lijkt het wel alsof de Mille Miglia nog maar voor de eerste keer wordt georganiseerd. Terwijl de haast eindeloze rij klassieke bolides al grommend en briesend de duisternis induiken voor een eerste rit van 200 kilometer, gaat de stad aan het feesten. Volgende week deel 2.
[Foto’s: Stijn Braes]