Pieter AmeyeHet aanbod straatlegale circuitracers is intussen ellenlang. Toch is de Dallara Stradale er eentje om rekening mee te houden. En dan vooral vanwege zijn aerodynamisch koetswerk.
De laatste keer dat Dallara’s project voor een straatauto hier onder de aandacht kwam was geleden van 2014. Toen wisten we nog dat het Italiaanse bedrijf zich voor zijn allereerste productieauto zou baseren op een Alfa 4C-chassis en dat een 2.0-liter turbobenzine van Fiat voor de aandrijving zou zorgen. Intussen zijn we vier jaar verder en zit de vork behoorlijk anders in de steel. Mede omdat de relaties tussen Dallara en FCA bekoeld zijn. En daar zit het 4C-debacle zeker voor iets tussen. Gian Paolo Dallara heeft zijn droom dus op een andere manier moeten verwezenlijken.
Het resultaat is er nu in de vorm van de Dallara Stradale. Een straatlegaal, maar circuitgeorienteerde spider die volgens Dallara alle chassis-knowhow van het bedrijf in zich meedraagt. Wat dat betreft zit het wel snor bij de Italiaanse specialist. Zo maken ze niet alleen alle Indycar-chassis’, maar hebben ze ook een flinke vinger in de pap bij de chassisontwikkeling van Haas F1. Tevens zijn ze ook verantwoordelijk voor het chassis van de Bugatti Chiron, net als voor tig andere circuit- en straatracers, waaronder de KTM X-Bow.
De Stradale mag pronken met een bespoke carbon monocoque met twee aluminium subframes en daarboven een aerodynamisch koetswerk dat in Dallara’s eigen windtunnel geoptimaliseerd werd. Zonder optionele vleugel genereert deze 400 kg downforce. Met de achtervleugel geïnstalleerd, en door het openen van twee klepjes in de voorste splitter, wordt dat al gauw 820 kg. 20 kg meer dan wat de McLaren Senna bijvoorbeeld produceert.
Dankzij zijn moduleerbare structuur kan je alle extra addenda zoals de vleugel, de voorruit of zelfs optionele deurtjes op kort tijd monteren en demonteren.
855 kg
Centraal achterin ligt dan weer geen FCA-motor maar een door Bosch herziene 2,3-liter Ford EcoBoost die we kennen van de Focus RS. In de Stradale perst deze er in zijn strafste setting zo’n 400 pk bij 6.200 tpm en 500 Nm koppel tussen 3.000 en 5.000 tpm uit. Daarmee schiet de 855 kg lichte Stradale via een handgeschakelde Ford-zesbak – of een optionele automaat met enkele koppeling en stuurflippers – in 3,2 s naar de 100 km/h en naar een topsnelheid van 278 km/h – zonder achtervleugel wel te verstaan.
Het helpt te verklaren waarom het circuitspeeltje een vanafprijs van 190.650 euro kent, zonder lokale taksen wel te verstaan. Dallara wil naar eigen zeggen niet meer dan 600 exemplaren bouwen over een periode van 5 jaar. En daarvan zijn de eerste 70 exemplaren naar verluidt al besproken. Of de Italianen er ook zullen in slagen de resterende 530 aan de man/vrouw te brengen is nog maar de vraag. Zeker gezien de kleine markt en grote concurrentie binnen de niche. Radical, BAC, Lotus, Donkervoort, etc hebben nu eenmaal ook flink wat trackdaymateriaal in de aanbieding.
Op zijn Italiaans
Onze Italiaanse collega Davide Cironi mocht als een van de eerste en enige journalisten de Stradale ervaren, waarvan onderstaand videoverslag. Op zijn Italiaans maar gelukkig wel met ondertitels.