Share a little biographical information to fill out your profile. This may be shown publicly.

 

We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.

Samen met de facelift van de Mustang introduceert Ford een gloednieuwe 10-trapsautomaat die scherpere prestaties combineert met een lager verbruik en extra gebruiksgemak. Een geslaagd huwelijk of toch maar lekker zelf blijven roeren?

Sedert zijn officiële introductie op de Europese markt is de Mustang een onverwacht groot succes gebleken. Ook bij ons. Niet alleen de viercilinder turbo doet het goed, ook de fiscaal gehandicapte 5.0-liter V8 weet flink wat kopers te overtuigen.

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_04

For the record: ook wij zijn van mening dat voorin de imposante ‘Stang gewoon een machtige achtcilinder hoort. Maar toegegeven, ook wij zouden twee keer nadenken vooraleer we ons zouden engageren voor de maximum-BIV van 11.126 euro (en jaarlijkse verkeersbelasting van 3.360 euro) die de V8 plichtig is. Dan toch maar opteren voor de geblazen vier-in-lijn?

Overdrives

Een van de nieuwigheden voor modeljaar 2018 is de met General Motors ontwikkelde 10-traps Selectshift-automaat die de opgegeven gemiddelde CO2-uitstoot met 6 gram doet toenemen voor een totaal van 205 g/km. Nochtans zet de koppelomvormer maar 11 kg extra op de weegschaal en zijn er vier extra verzetten tegenover de zes van de handgeschakelde instapper. Zie ze dus vooral als extra ‘overdrives’ voor op de snelweg waar het minverbruik pas echt merkbaar wordt.

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_06

Want op papier zijn de prestaties immers zo goed als gelijk aan die van de handbak. De sprint naar de 100 km/h verloopt net een fractie van een seconde sneller (5,5 s tegenover 5,8 s voor de handbak), terwijl beide versies een gelijke topsnelheid hebben van 233 km/h. Toch heeft de vernieuwde WLTP-testcyclus slachtoffers gemaakt. Zo levert de 2,3-liter EcoBoost viercilinder niet langer 314 pk, maar nog ‘slechts’ 290 stuks.

Nukkig

You win some, you lose some – en dat is in dit geval gebruiksgemak. Moderne automaten vallen niet meer te vergelijken met oude slushboxes, zeker niet als ze met de middelen van zowel GM als Ford ontwikkeld werden. En toch kan de nieuwe bak bij vertrek niet meteen overtuigen. In de eerste twee verzetten mist zijn calibratie finesse, waardoor hij zich van zijn nukkigste kant laat zien op de input van het gaspedaal. Eenmaal op snelheid is dat gelukkig stukken beter en wordt het zowaar een aangename metgezel. Of een van de nieuwe rijmodi nog extra soelaas kan bieden?

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_07

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_12 2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_11

Samen met de facelift heeft Ford immers een nieuwe en hoogst personaliseerbare boordcomputer geïntroduceerd die, zoals de mode het wil, over een resem rijmodi beschikt. Die gaan van ‘Eco’ over ‘Normal’ en ‘Sport’ tot en met ‘Track’, waarbij de nieuwe en volledig digitale tellercluster wat trekjes van de Ford GT krijgt. Tevens hebben ze ook een invloed op het schakelgedrag van de automaat en de alertheid van de tractiecontrole én het ESP.

“Hoewel de Mustang zijn blok in de basis deelt met dat van de Focus RS, lijken beide motoren in de verste verte niet op elkaar. In de ponycar heeft de vierpitter er gewoon niet veel zin in en komt hij ook vocaal, ongeacht de gekozen modus, op geen enkel moment overtuigend uit de hoek.”

Lichtere neus

Maar welke stand of setting je ook kiest, de automaat kan nooit echt potten breken. Zowel qua reactievermogen als consistentie in zijn schakelgedrag en het schakelen zelf, ontbreekt het de unit aan finesse. Soms wisselt hij op het juiste moment van verzet, maar evengoed veel te snel of zo traag als een Cruise-O-Matic van enkele decennia geleden. Een beetje bizar en vooral niet echt conform het sportwagenkarakter van de Mustang.

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_05

Want dat zit nog altijd snor. Imposante afmetingen gecombineerd met een lange neuspartij, achterwielaandrijving, een fijne cockpit en nog betere (optionele) Recaro-kuipstoelen; qua ingrediënten heeft de GT het best voor mekaar. Het stuur mag dan wel niet het meest communicatieve zijn, toch vind je snel een goed ritme waarin de sportieve GT tot zijn recht komt.

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_08

De Mustang is door zijn afmetingen en gewicht op zijn best op vloeiende wegens, beter dan bij het haaks bochtenwerk. Zijn beduidend lichtere neus komt daarbij van pas, net als de plakkerige Pirelli’s met maatje 255/40 R19 rondom.

Oud zeer

De 2,3-liter EcoBoost kampt echter nog steeds met een oud zeer, en dat is zijn compleet gebrek aan karakter. Hoewel de Mustang zijn blok in de basis deelt met dat van de Focus RS, lijken beide motoren in de verste verte niet op elkaar. In de ponycar heeft de vierpitter er gewoon niet veel zin in en komt hij ook vocaal, ongeacht de gekozen modus, op geen enkel moment overtuigend uit de hoek. Nochtans gaat de 2+2 op zich vrij vlot vooruit. Maar het vergt allemaal vrij veel moeite en verloopt bovendien zonder enige vorm van drama. Wat een contrast met de schitterende looks die nochtans zoveel meer laten vermoeden.

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_03

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_092018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_10

Kortom, een echte aanrader is deze two point three EcoBoost niet. En zeker niet met automaat. Zie je je toch verplicht om voor de viercilinder te gaan, dan is er gelukkig wel nog een flinke aftermarket scene die klaar staat met tal van oplossingen. Standaard is er immers nog heel wat ruimte tot verbetering. En vooral dan wat betreft de aandrijflijn die standaard mank is aan zowat elke vorm van sensatie.

2018_ford_mustang_ecoboost_coupe_automatic_01

Koopje?

Dan maar verder sparen voor de machtige V8? Idealiter wel. Zeker omdat hij die zijn vanafprijs van 46.850 euro nauwelijks 7.000 euro duurder is dan de EcoBoost en bijgevolg nog steeds een relatief koopje is. Zeker tegenover de concurrentie, die gezien de handbak, de prijs, de prestaties en looks gewoonweg niet bestaat. Tenzij misschien bij Chevrolet, dat de Camaro tegenwoordig ook met een verrassend kundige vierpitter aflevert. Get one while you still can, want een lang leven zijn de echte pony cars (bij ons in Europa) vast niet meer beschoren.

FORD Mustang 2.3 EcoBoost 10 Speed Selectshift (2018)
MOTOR: vier-in-lijn, turbobenzine, CILINDERINHOUD: 2.263 cc, AANDRIJVING: Achterwielen, VERMOGEN: 290 pk (bij 5.400 tpm): KOPPEL: 440 Nm (bij 3.000 tpm), OVERBRENGING: 10-trapsautomaat, GEWICHT: 1.673 kg (incl. chauffeur), ACCELERATIE: (0-100 km/h): 5,5 s, TOPSNELHEID: 233 km/h, BANDEN: 255/40 R19 (Rondom) Pirelli P Zero, OPGEGEVEN VERBRUIK: 9,2 l/100km (205 g CO2/km), VANAFPRIJS: 39.850 euro (+ 2.500 euro voor de automaat), SCORE: 4/5