Stijn BraesAl van in de jaren ’50 prijkt Spa op de F1-kalender. Maar zo’n 20 jaar later verlaat het circus de 14 kilometer lange omloop wegens te gevaarlijk. Pas in ‘83 keert de Formule 1 terug naar een kortere en meer moderne omloop. Toch blijven er in de relatie kleine strubbelingen zitten. Zoals in de editie van ’85.
Bij DRIVR zijn we best trots op het circuit van Spa-Francorchamps en laten we geen kans onbenut om de rijke geschiedenis van onze “Ardennes Rollercoaster” te belichten. Vandaag flitsen we terug naar ’85, met de tweede GP op het vernieuwde Francorchamps, een jonge Senna in uitstekende doen en een Lotus 97T met iconische John Player Special-kleuren.
Kakelvers asfalt
Na de herintrede van de F1 in Spa in ’83, ging de Belgische Grote Prijs het daaropvolgend jaar echter opnieuw door in Zolder. In ’85 was Spa wederom aan de beurt, met een race die gepland was voor 2 juni. Niettemin besloten de circuitverantwoordelijken om tien dagen voor het raceweekend een nieuwe asfaltlaag te leggen.
Deze laag zou voor een betere drainage moeten zorgen op het vaak door regen geteisterde Spa. De F1 voorschriften stelden echter dat er niets aan de ondergrond mag worden gewijzigd in de 60 dagen die aan een GP voorafgaan.
Tijdens de eerste oefenritten werd al snel duidelijk dat de krachtige F1 bolides met hun brede pletwalsen het nieuwe asfalt op de proef stelden. Het verse zwarte goedje kwam met stukken en brokken los en meeste piloten weigerden om in dergelijke omstandigheden te gaan racen. Finaal kregen de piloten ook de steun van FISA-voorzitter (de toenmalige FIA) Jean-Marie Balestre en werd de race geannuleerd…
Senna: geniale non-conformist
Gelukkig werd er een nieuwe datum gevonden: 15 september ‘85. Opnieuw ontstond er echter hetze. Nog tijdens de trainingen raakte Niki Lauda geblesseerd wanneer hij crasht met zijn McLaren TAG (Porsche). Oorzaak: de gaskabel bleef vast hangen.
De kwalificatie bleek echter hoogst interessant. Ayrton Senna, de jonge god die pas een jaar eerder naar de Formule 1 was opgeklommen, reed al geheel ’85 een erg sterk seizoen met zijn Lotus 97T. Na reeds in het begin van het seizoen zijn allereerste GP te hebben gewonnen, de regenrace in Portugal, was de Braziliaan de laatste weken opnieuw in goede doen met twee derde plaatsen in de laatste GP’s.
In casu de GP van Nederland en die van Italië. Met de GP van Zandvoort ’85 ging het trouwens om de – tot op heden – laatste GP van Nederland. Senna wist zich in Spa op de tweede startpositie te kwalificeren, op minder dan een tiende van een seconde van Prost in de performantere McLaren.
Pijlsnel
De start van de race zelf werd gegeven op een kletsnatte piste. Senna wist als beste de vele newtonmeters – van de krachtige turboblokken die destijds in de F1 heersten – aan de grond te krijgen. Zijn zwarte Lotus schoot pijlsnel uit de startblokken, meteen nam de Braziliaan ettelijke lengten op Prost en de rest van het pak.
Gaandeweg droogde de piste gedeeltelijk op en beleefde Senna tot twee maal toe een felbevochten duel met Mansell. Senna haalde echter de bovenhand en werd finaal afgevlagd met 28 seconden voorsprong op Mansell. Zijn 1ste GP-overwinning op Spa was een feit, en er zouden er nog liefst vier volgen.
Tekenend voor de figuur Senna is tevens de manier waarop hij zijn Lotus 97T na de race sluw langs de marshalls wurmt. Om zo, tegen de voorschriften in, alsnog een victory lap af te leggen. Mooie tijden waren dat.