Getest: Volvo XC40 T5 Recharge (PHEV 261 pk)

Volvo’s populaire XC40 is er weldra ook als volwaardig elektrische model, maar voor zij met ‘range anxiety’ is er nu al de T5 Recharge. Die koppelt een kleine benzinemotor aan een elektromotor met stekker voor een totaal van 261 paarden en 425 Nm.

Begin 2018 kwam de XC40 op de markt. Nadat eerder al de XC60 en XC90 potten braken, was het logisch dat Volvo ook lager in het gamma vervolg zou geven aan het SUV-succes. Windeieren heeft het Volvo alvast niet gelegd, in Europa alleen al verkocht het een kleine 100.000 XC40’s vorig jaar. En de maandelijkse verkoopcijfers voor 2020 liggen op dit moment ruim boven die van vorig jaar. Geen wonder dat we tijdens onze testweek continu andere XC40’s kruisten.

Gentse waterzooi

Ook al mag het Zweeds vlaggetje vaak te zien zijn, de XC40 is –net als de V60– een Gents streekproduct. En ja, we mogen best trots zijn op deze ‘made in Belgium’ SUV. Net als de rest van het huidige gamma heeft deze Volvo een strak en eigentijds design, zowel vanbuiten als binnenin, terwijl ook de keuze van de materialen en de afwerking erg verzorgd is. Jawel, Volvo is inmiddels officieel toegetreden tot het premiumsegment.

Net als een Gentse waterzooi heeft de XC40 T5 Recharge tal van gesmaakte ingrediënten. Het is een handige SUV van slechts 4,43m lang, die niettemin verdomd praktisch is met voldoende ruimte voor de passagiers en tevens beschikt over een koffer van 405 liter (uitbreidbaar tot 1.281 liter). In totaal zijn er mooie 261 paarden en 425 Nm voorhanden, komende van een 1,5-liter driecilinder en een elektromotor. Op papier zou dit goed moeten zijn voor zowel fraaie prestaties (7,3s naar 100km/u) alsook een beperkte dorst (2l/100km oftewel slechts 41g/km).

Fluwelen paarden

Onderweg is het als rasechte DRIVR altijd even wennen om met een SUV op pad te zijn. Als je een voorliefde hebt voor wagens met een lage zitpositie, strakke ophanging en sportieve, goed steunende zetels, dan kom je plots in een andere wereld terecht. De kennismaking met de XC40 T5 Recharge was dus geen liefde op het eerste gezicht. Want jawel, de koets gaat snel hellen, de stoelen bieden weinig steun en deze XC40 T5 Recharge gaat over de voorwielen schuiven bij een ietwat gespierdere rijstijl. Dat laatste is niet onlogisch als je weet dat al het vermogen en – vooral – al dat koppel naar de voorwielen gaat. In tegenstelling tot andere hybrides is hier immers niet gekozen voor vierwielaandrijving, met bijvoorbeeld de elektromotor die de achterwielen aandrijft.

Als je deze Volvo echter gaat benaderen zoals een plug-in hybride familiewagen, dan wordt het een rooskleuriger verhaal. Het valt bijvoorbeeld meteen op hoe goed motor en versnellingsbak – Geartronic 7-traps automaat met dubbele koppeling – op elkaar zijn afgestemd. De motor is verrassend stil voor een driecilinder, doet zijn werk zijdezacht en reageert zonder schokken dankzij de uitstekende automaat. Het overschakelen tussen elektromotor en de benzinemotor gaat haast onopgemerkt voorbij. Enig manco dat we hieromtrent vonden; bij forse acceleraties uit stilstand aarzelt de versnellingsbak een seconde.

Je gebruikt de elektromotor dus beter niet voor de extra power, maar wel om het verbruik te drukken. Dat lukt overigens aardig: zuiver elektrisch kan je een 40 kilometer afleggen dankzij de 10,7 kWh aan batterijcapaciteit. Interessant dus voor pendelaars met een kort woon-werktraject, zeker wanneer dat over secundaire wegen verloopt, want op de snelweg dalen de batterijreserves sneller. Zonder gebruik van het stopcontact loopt het benzineverbruik uiteraard op als je weet dat deze compacte SUV 1.741 kg op de schaal zet. De hybride weet weliswaar nog nu en dan energie te recupereren, maar zelfs bij een gezapige rijstijl lustte onze XC40 nog 6,2 liter/100km. Een resultaat dat met een reguliere hatchback – met een lager gewicht en betere stroomlijn – makkelijk te evenaren is, zelfs zonder elektrische ondersteuning. Zo’n hybride-aandrijving weet dus de nadelen van een SUV te verdoezelen maar niet te verhelpen.

Allemansvriend

De korte lengte van de koets maakt parkeren makkelijk, maar de breedte van 1,87m zorgt zo nu en dan toch voor wat zweetparels op het voorhoofd in smalle binnensteden. Veel andere nadelen zijn er echter niet aan deze allemansvriend. Hoogstens misten we standaard een dodehoeksensor en keyless entry. Dat laatste wordt trouwens nog extra in de verf gezet door een sleutel die zijn piepkleine toetsen op de zijkant heeft. Al gauw heb je de verkeerde toets ingeduwd en staat er een Volvo ’s nachts in de straten te loeien. Gênant.

Verder voel je je snel op je gemak in deze Volvo, mede omdat de bedieningselementen aan het stuur en het centrale scherm zeer intuïtief te bedienen vallen. Als gezinswagen voor dagdagelijkse verplaatsingen gooit deze Volvo vooral hoge ogen: hij is fraai, stil, ruim, comfortabel, praktisch en relatief zuinig. Het blijft echter nog altijd contradictorisch, een SUV die zuinig wil zijn. Hetzelfde aandrijfgeheel in een V40 – die helaas niet meer bestaat – zou logischer zijn, maar dat is nu eenmaal de bizarre marktvraag van het moment. Wie toch absoluut een SUV op de oprit wenst, zouden wij de XC40 T4 Recharge met 211 pk aanraden. Het extra vermogen van deze T5 Recharge is immers onnodig en onbruikbaar gezien de beperkte dynamische capaciteiten.

Volvo XC40 T5 Recharge (2020)
MOTOR: driecilinder benzine + elektromotor, CILINDERINHOUD: 1.477 cc, MAX. VERMOGEN: 261 pk, MAX. KOPPEL: 425 Nm, AFMETINGEN L/B/H: 4,43/1,87/1,66 m, LEEGGEWICHT: 1.741 kg, VERSNELLINGEN: 7, automaat, AANDRIJVING: voorwielaandrijving, OPGEGEVEN VERBRUIK: 2 l/100 km (41 g CO2/km) (NEDC), TOPSNELHEID: 180 km/u, 0-100 KM/H: 7,3 s, VANAFPRIJS: 50.730 euro, SCORE: 3,5/5