Stijn Braes
Qua verlichting kan je een heel boek schrijven over exoten die hun ‘licht’ hebben opgestoken bij grotere constructeurs. Een soortgelijk verhaal over de Lamborghini Diablo bleef tot vandaag redelijk onder de radar, maar ook daar speelden de Italianen leentjebuur bij… Nissan!
Toyota Corolla achterlichten op een Lotus Esprit, Mazda 323F achterlichten op een Aston Martin DB7, Rover 200 achterlichten op de Jaguar XJ 220, ja zelfs de achterlichten van de McLaren F1 kwamen van de Nederlandse bus Bova Futura. Kortom: voorbeelden genoeg van kleinschalige sportwagens die hun ingrediënten hebben ingekocht. Bij de Lamborghini Diablo gebeurde dat ook, maar verrassend genoeg net toen ze onder de gigantische paraplu van VAG vielen. Meer nog, de geleende exemplaren waren niet eens van Italiaanse of Duitse origine.
De Diablo kende helemaal op het einde van zijn leven tal van evoluties. Eerst werd het interieur aangepakt en daarna volgde op de valreep nog een omvangrijke facelift die recht had op een uitgeboorde 6.0 V12. VAG had immers Lamborghini opgekocht en volgde het adagium ‘nieuwe bazen, nieuwe… pennentrekken’. Onze landgenoot Luc Donckerwolke stak de verouderende Diablo in een nieuw kleedje, dat duidelijk aangaf dat Lamborghini meer subtiliteit en eenvoud zocht.
In onderstaande video wordt de mythe aangaande de koplampen van de Diablo bevestigd en uit de doeken gedaan.
Met name de voorkant wijzigde danig, waarbij ook de klapkoplampen naar de geschiedenisboeken werden verwezen. Tijd noch geld voor een lang homologatietraject waren voorhanden, dus werd er gezocht naar vlakke koplampen die aansloten bij de lijnen van de Diablo. Uiteindelijk werd het geschikte paar gevonden in de rekken van Nissan, met de koplampen van de 300 ZX. Een carbon sierstrip bovenaan de lichtcluster maakte het geheel af en verborg ook de donornaam ‘Nissan’ – net zoals de wenkbrauwen van de Miura dienden te maskeren dat het om koplampen van Fiat ging.
MEER LEZEN:
Video: Achter de Schermen bij Lamborghini in 1992