Raceverslag: Hoe de geschiedenis zich herhaalde in Le Mans (+Video's)

De 24u van Le Mans toonde zich afgelopen weekend weer van zijn wreedste kant. Toyota zegevierde dit jaar voor de vierde opeenvolgende keer en schreef terloops geschiedenis door als eerste Hypercar Le Mans te winnen, maar eigenlijk had het dit weekend de vijfde overwinning moeten zijn voor de Japanse constructeur.

Om dat wapenfeit te plaatsen, moeten we even terug in de tijd. Meer bepaald naar 2016, toen de leidende Toyota van Nakajima/Buemi/Davidson vlak voor de meet met nog enkele minuten op de klok de geest gaf na zowat de hele wedstrijd te hebben gedomineerd. Wat is de kans dat zoiets nogmaals gebeurt, horen we u denken? Wel…

Veel Belgen

Onder de deelnemers waren vorig weekend heel wat Belgische entries terug te vinden, met onder de meer de gebroeders Vanthoor (met Dries die de pole in GTE Pro pakte tegen de fabrieksteams) alsook WRT dat twee wagens inzette voor onder andere Robert Kubica. WRT is natuurlijk geen onbekende in de endurance-racerij en wist in het verleden al meerdere successen te boeken tijdens de 24u van Spa met Audi.

Na een beproeving in de DTM (toen nog met de echte wagens zoals we die lang kenden) besloot het team van onder andere Vincent Vosse het over een andere boeg te gooien en met twee LMP2-bolides ten strijde te trekken op La Sarthe. Enkele jaren geleden stond er immers een soortgelijke bolide op het algemene podium tussen de fabrieksprototypes.

Stunt van WRT

Bijna gebeurde het ondenkbare. Tegen een resem teams die al jaren actief zijn in de prototypeklasse wist WRT te stunten door bijna de hele race steevast de eerste twee posities te bezetten. Robert Kubica, Louis Deletraz en Yifei Ye lagen met nog vijf minuten op de klok comfortabel aan de leiding met een voorsprong van 30 seconden op de zusterbolide van WRT, bestuurd door Nederlander Robin Frijns, Ferdinand Habsburg (kleinzoon van de laatste kroonprins van Oostenrijk-Hongarije!) en Charles Milesi. Met nog welgeteld één ronde te gaan sloeg het noodlot echter toe op de #41 Oreca-Gibson van WRT, toen de gasklepsensor het begaf.

De bolide kwam tot een stilstand vlak na de Dunlop brug en zag zijn naaste concurrenten (waaronder dus ook de andere WRT bolide) aan zich voorbij komen en de droom letterlijk in rook opgaan. De zege ging uiteindelijk naar de #31 van Frijns/Habsburg/Milesi, voor onze landgenoot Stoffel Vandoorne op de tweede plaats. Kubica en co haalden de finish niet en werden bijgevolg evenmin geklasseerd. Een enorm bittere pil om te slikken voor het trio, en een zege met een wrange nasmaak voor het Belgische WRT dat op een haar na de dubbelslag miste in LMP2 bij zijn debuut.

Droom aan diggelen

“Ik was de droom aan het waarmaken tot hij aan diggelen spatte,” verklaarde Ye Yifei na de wedstrijd. “Het was een lange en bewogen wedstrijd. Robert (Kubica), Louis (Deletraz) en ikzelf namen onze voorzorgen met de auto om een paar uur voor het einde de koppositie te veroveren. Ik deed al het denkbare om de auto zoveel mogelijk te sparen: curbs vermijden, focussen op propere rijlijnen en gewoon alles wat nodig was om de auto heelhuids aan de meet te brengen. Maar soms is het niet meant to be…”, aldus de Chinese rijder.

“Natuurlijk was er vreugde en verdriet, met de #41 die in de allerlaatste ronde op de baan stilviel terwijl de zege voor het grijpen lag,” verklaarde teambaas Vincent Vosse na afloop. “Het was enorm wreed, ik heb er geen andere woorden voor. Gelukkig was onze zusterauto tweede, maar het is moeilijk om ten volle van het succes te genieten in een situatie als deze. Hoe dan ook is het een fantastische dag voor het hele team dat een geweldige prestatie heeft neergezet. Gelet op het aantal berichtjes dat ik achteraf kreeg, hebben we echt wel iets bereikt dit weekend!” aldus Vosse.

De finish van de wedstrijd in LMP2 was er trouwens eentje om duimen en vingers bij af te likken, met een verschil van amper 0,7 seconden na 24u lang strijden aan een rotvaart – en voor de vlaggenman ongetwijfeld het spannendste moment in zijn leven: