Ken DivjakHet risico om voor fashionista versleten te worden indachtig, werp ik vandaag een blik op de E-Solex oftewel groene opvolger van de snorfiets die in 1946 op de markt kwam. Enerzijds omdat het utilitaire karakter van het origineel me mateloos boeit, en anderzijds omdat ik knet-ter-gek wordt van contemporaine scooters en hun LeoVinci-lawaai. Tijd voor stilte en stijl.
Bedacht door Marcel Mennesson en Maurice Goudard stond de originele Solex (of VeloSolex) te boek als betaalbaar transport voor het naoorlogse Frankrijk. Een tweetaktmotor zorgde voor de aandrijving, bekende gezichten voor de commercialisering. Zo maakte niemand minder dan Brigitte Bardot haar filmdebuut op een VeloSolex, versleet Louis de Funès ettelijke exemplaren en dook er zelfs eentje in Apocalypse Now op. De knapste referentie evenwel is Steve ‘I invented Cool’ McQueen die meer dan eens met zijn 3800 Solex gekiekt werd. Als de XKSS even niet beschikbaar was, welteverstaan.
De productie van de op gas en benzine lopende Solex eindigde in 1988 na ongeveer acht miljoen exemplaren. Het moederbedrijf, dat ondertussen vooral carburatoren maakte, werd door Magneti Marelli overgenomen en de rechten op de snorfiets aan China verpatst. Tot huidig eigenaar Cible een enquête naar de slaagkansen van een nieuwe VeloSolex bestelde. De resultaten waren op z’n minst bemoedigend; maar liefst 85% van de ondervraagden zag een nieuwe Solex wel zitten en al helemaal als het een milieuvriendelijk exemplaar betrof. Het herdesign ging aan niemand minder dan Pininfarina met bovenstaand ontwerp tot gevolg. En geef toe: sex kan klaarblijkelijk ook op twee wielen (zolang er maar geen leder mee gemoeid is).
Volgens de marketingpulp haalt de E-Solex – net als zijn voorvader – een top van 35km/u en verbruikt hij daarbij slechts één euro elektriciteit voor elke 1000km. Het motorcompartiment op de voorvork werd om stijlredenen behouden en huisvest de oplader voor de lithiumbatterijen. Geen duracells trouwens: de autonomie bedraagt een pietluttige 30km tegenover een bereik van 100km voor het origineel. Ook de prijs is met 1.150€ eerder trendy dan retro. Al mag dat de pret van dit Frans stukje chauvinisme niet drukken, zeker niet in het licht van luidruchtige Boosters en opgefokte Camino’s.
[Met dank aan Agnes Goyvaerts voor de inspiratie, meer info op e-solex.net]