Pieter AmeyeOnder de vleugels van zijn persoonlijk designhuis ‘Callum‘ heeft Ian Callum de naar zijn hand getekende Aston Martin Vanquish opnieuw uitgevonden. Kwestie van enkele tekortkomingen van het origineel recht te zetten. Al is het daar uiteraard niet bij gebleven.
Door zichzelf los te trekken van een mastodont zoals Jaguar/Land Rover geniet Callum opnieuw van artistieke en budgettaire vrijheid. Los van de vele verplichtingen en beperkingen waarmee hij als designdirecteur rekening moest houden, kan hij vanaf heden terug zijn ding doen. En waar beter starten dan bij een van zijn absolute meesterwerken: de eerste generatie Vanquish.
Geboren onder Ford-voogdij was de Vanquish enerzijds een statement van formaat, maar anderzijds ook een rijdend compromis met tal van surrogaat Ford- en Jaguar-onderdelen en andere (visuele) tekortkomingen waarmee Callum altijd al geworsteld heeft. Hij besloot daarom zijn persoonlijk exemplaar te faceliften, wat op zijn beurt dan weer uitgegroeid is tot een heus project met maximaal 25 exemplaren én de zegen van Aston Martin en diens hoofddesigner Marek Reichman zelf.
Het resultaat is een mk1 Vanquish anno 2019 die op heel wat vlakken afwijkt van het origineel, maar tezelfdertijd ook de klassieke lijnen van het origineel behouden heeft. Callum geef daarbij toe dat hij voor het lanceringsexemplaar nogal overdreven heeft met de hoeveelheid details en de kleurstelling. Maar dat hij de hoop en het vermoeden heeft dat uiteindelijke klanten iets terughoudender zullen zijn. We hopen het met hem.
Want het bewuste lanceringsexemplaar is niet voor gevoelige kijkers. Van het verdwijnen van de karakteristieke voorste mist- en knipperlichten, over de nieuwe en grotere velgen met script op de banden, tot de nieuwe carbon zijschorten, dito diffusor en achterlichtunits, het is allemaal nogal veel van het goede. Andere details zoals de nieuwe zijspiegels of details zoals het ‘Rebel Rebel’ opschrift op de tankklep zijn dan wel weer vrij subtiel.
Binnenin de is de transformatie nog een stuk groter. Het nieuwe dashboard werd quasi volledig herzien met nieuwe knoppen en tellers en een uitneembaar Bremont-klokje. Tevens valt er geen Ford- of Jaguar-hendel meer te bespeuren en is de nogal nutteloze achterbank ingeruild voor extra opbergruimte en een kofferset van Mulberry.
Maar ook onder de kap vallen er wijzigingen te noteren. Zo ziet de atmosferische 6,0-liter V12 zijn vermogen met 60 pk toenemen tot 580 pk dankzij een carbon inlaat, nieuwe nokkenassen, herziene motorkop en sportuitlaat. Wat betreft de transmissie is er dan weer de keuze uit de klassieke (maar nogal troosteloze) gerobotiseerde bak, een klassieke handbak of een volwaardige 6-trapsautomaat.
Het koetswerk ligt 1 cm lager en de ophanging werd herzien met nieuwe veren en dempers, stijvere anti-rolbars en 20-duimers omhuld in Michelins Pilot Super Sport met daarachter moderne carbon keramische remmen. Daardoor moet de bijna 20 jaar oude Vanquish zich gedragen zoals een hedendaagse GT. Of nog beter, een hedendaagse Aston Martin. De transformatie van de Vanquish zal gebeuren door het Zwitserse R-Reforged dat eerder al verantwoordelijk was voor de herinterpretatie van de V12 Zagato. Kostprijs? Zo’n slordige 550.000 pond, inclusief donorauto. Maar exclusief btw of andere lokale taksen.