Ken Divjak
We gaan er geen doekjes om winden: de Ford GT is van het strafste dat we dit jaar gereden hebben. Van het sympathiekste supercarspul trouwens ook, omdat er gewoon geen ander mainstream merk is dat een auto bouwt om Le Mans te winnen en daar terloops een straatversie van afleidt. En wat voor een.
Ligt het aan ons, of blijven de supercars van de afgelopen jaren minder bij dan pakweg tien of zelfs twintig jaar geleden? Ferrari lijkt wel elk seizoen een variatie op hetzelfde thema te lanceren, terwijl de modellogica bij Aston en McLaren ook redelijk zoek is.
Trop is dan ook teveel, zelfs als het op kwartetkaarten aankomt, waardoor de supersporters tegenwoordig sneller van je scherm glijden dan ze erop gefloept zijn. Pagani en Koenigsegg? Geen flauw idee aan de hoeveelste Zonda of Agera die ondertussen toe zijn, maar afnemers zijn er duidelijk genoeg.
Hoewel de nieuwe GT van Ford zeker niet immuun is voor kritiek, heeft hij wel een groot voordeel tegenover de rest: het is de enige supersporter die het Blauwe Ovaal momenteel bouwt. Bovendien dateert de vorige alweer van 2005, terwijl het origineel nog een halve eeuw ouder is.
En toch blijven ze allemaal bij, omdat het hoogtepunten in de octaangeschiedenis zijn beter dan de zoveelste afgeleide van. Dat de GT van 2017 ook nog eens als racewagen geconcipieerd werd om Le Mans 50 jaar na datum te winnen én er terloops een straatauto uit te destilleren, maakt het verhaal van de nieuwe über-Ford alleen maar mooier.
Je hoort dan ook van alles vallen in het clubje journalisten dat op de Lommel Proving Ground een paar rondjes met de GT mag draaien, maar ‘mooi’ zit daar niet meteen tussen. ‘Bruut’ wel, en ‘doelbewust’ nog meer. Er is dan ook geen andere GTE-bolide die er zo atypisch uitziet als de Ford GT, met zijn druppelvormige cockpit en brede luchtkanalen erlangs.
Dat kon blijkbaar alleen omdat de motor met zijn zes cilinders vrij compact is, terwijl de middenconsole ongeveer een smartphone breed is. Stellen dat je dicht op mekaar zit achter de vleugeldeuren, is dan ook een understatement. Poneren dat je lenig moet zijn om er überhaupt erin te geraken, een gecontroleerd feit.
Eenmaal achter het octagonale stuur waan je je precies waar Ford je wil hebben: in een racewagen op kentekens. Getuige daarvan het naakte carbon rondom, de vaste zitjes en de stuurkolom die je net als de pedalenset met een hendeltje naar je toe trekt. Lang buiten mag het er dan wel niet zo uitzien, er past wel degelijk een mens van nagenoeg twee meter in de kleine bubbel. Eentje die klaar is om de EcoBoost-V6 met een agressieve brom tot leven te wekken, het mes tussen de tanden te nemen en het uitgestippelde kegelparcours almaar sneller in de spiegels te doen verdwijnen.
“De toeren gaan omhoog, de dubbele uitlaat spuwt hete CO2 de lucht in. En of de GT als een ontsnapte racer klinkt, zelfs zo luid dat de van gorillaglas gemaakte voorruit wel op een kiertje lijkt te staan.”
De eerste indrukken zijn er van onmiddellijke reacties op alles wat je doet. Dotje op het gas en de biturbo schreeuwt je toe, rukje aan het stuur en de ouderwetse servo geeft meteen feedback. En dan zijn de 20-duimers uit carbon met Michelin Cup 2’s nog niet eens aan het rollen. Dit is duidelijk geen supercar die je wil flatteren met zijn goede manieren en schokvrije stadsrit, ook al heeft de Getrag-bak met dubbele koppeling wel degelijk een autostand voor als je de grote en geperforeerde stuurpeddels even moe bent. As if. Ever.
Oud-collega Wim Bervoets is tijdens de formatieronde voor ons ingeglipt en staat met draaiende motor klaar om te vertrekken. De toeren gaan omhoog, de dubbele uitlaat spuwt hete CO2 de lucht in. En of de GT als een ontsnapte racer klinkt, zelfs zo luid dat de van gorillaglas gemaakte voorruit wel op een kiertje lijkt te staan.
De bijhorende acceleratietijd liegt er niet om: 0 tot 100 km/u in ‘minder dan drie seconden’. De 30 cm brede achterbanden lijken zelfs redelijk wat tractie te vinden op de vochtige ondergrond, ook al zijn er zeker zoveel processoren aan het werk om het laatste greintje grip en tractie uit de actieve aerodynamica te persen.
Schakel van Road naar Track en je krijgt de hocus pocus zowaar te zien, doordat de GT als een ware Transformer wel 50 mm door de knieën gaat en alle parameters op scherp zet. Je zou dan ook denken dat de GT gript tot hij onredbaar gaat slippen, maar niets is minder waar: de voorkant bijt met veel gevoel, terwijl de achterkant netjes volgt. Spreek de 746 koppelmomenten iets gretige aan en de achterkant stuurt netjes mee.
Duw door en er kan zowaar een intuïtief te redden driftje vanaf, terwijl de sper daarna netjes meehelpt om de 655 paarden lineair aan de grond te zetten. Met dank aan de vernuftige anti-lagfunctie die de gasklep laat openstaan om turbodruk te behouden maar de injectoren tegelijk op non-actief zet.
Zelfs tijdens een korte kennismaking als deze val je als bestuurder van (aangename) verrassing in (aangename) verrassing. Akkoord: de setting is er speciaal voor gemaakt en de ondergrond geeft niet de minste indicatie hoe de adaptieve dempers met dubbele veren op straattarmac zullen presteren. Maar dan nog: halleluja. Dit lijkt wel een Exige V6 op de beste anabolen die je vandaag kan kopen, met het volume op elf gedraaid.
En nu we het tot slot toch hebben over dat ene onderdeel waar al hectoliters internetinkt over gevloeid zijn: een sonore V12 is de 3.5 Ecoboost duidelijk niet. Zelfs geen muzikale V8. Neen, wat je in de Ford GT krijgt, moet zowat de ruigste V6 zijn die ooit voor straatgebruik werd gehomologeerd. Met een goede scheut tabasco erbovenop.
FORD GT 3,5-liter V6 EcoBoost (2017)
MOTOR: V6 60°, twin turbo, dry sump, CILINDERINHOUD: 3.496 cc, MAX. VERMOGEN: 655 pk (bij 6.250 tpm), MAX. KOPPEL: 746 Nm (bij 5.900 tpm), AFMETINGEN L/B/H: 4,76/2,00/1,11 m, GEWICHT (RIJKLAAR): 1.521 kg, VERSNELLINGEN: 7, automaat met dubbele koppeling, AANDRIJVING: achterwielaandrijving (incl. mechanisch sperdifferentieel), OPGEGEVEN VERBRUIK: 14,9 l/100 km (350 g CO2/km) (NEDC), BANDEN: 245/35/R20 – 325/30/R20, Michelin Pilot Sport Cup 2, TOPSNELHEID: 348 km/u, 0-100 KM/H: 3,3 s, VANAFPRIJS: ca. 550.000 euro, SCORE: 5/5
LEES MEER:
Fotospecial: ’69 LM Revival @ Spa-Francorchamps
Ford GT Carbon Series is… 18 kg lichter
Matching Numbers: Autodromo Ford GT Owners Edition Chronograph