Stijn BraesEen (papieren) magazine lanceren in de huidige conjunctuur getuigt van de nodige dosis lef. Toch gooit Tazio meteen hoge ogen, niet alleen dankzij een briljante naam maar ook met fraaie illustraties en pakkende verhalen groot en klein. En daar mogen we als Belgen terecht trots op zijn.
Tazio Magazine is al even op de markt, sinds de herfst van 2021 om precies te zijn, en is momenteel al aan zijn tweede nummer toe. Toch serveren we jullie dit magazine pas nu omdat we -zoals met elk van onze tips- het eerst eens uitgebreid hebben besnuffeld alvorens onze goedkeuring te geven. En jawel, het finale oordeel over nummer 01 is uiterst positief.
Adelbrieven
De namen van oprichters Johan Dillen en Dirk de Jager klinken allicht bekend in de oren. Ze zijn -dankzij een goede combinatie van tekst en fotografie- al enige tijd te vinden onder de betere autogerelateerde artikels in binnen- en buitenland. Maar helemaal alleen gaan ze dit avontuur natuurlijk niet aan; Tazio ontvangt onder andere bijdrages van stuurlegendes als Hurley Haywood en Steve Soper. Qua adelbrieven zit dat dus zeker snor.
De eerste editie -die ondergetekende haast in één ruk heeft verslonden- bevestigde die hoge verwachtingen. Doorheen elke editie wordt om te beginnen een tipje van de sluier rond Tazio Nuvolari gelicht, startend met de beruchte GP van 1935 op de Nürburgring. Een wedstrijd die de Italiaan uit een verloren positie won met zijn verouderde Alfa Tipo B tegenover de modernere en krachtigere Duitse legioenen van Mercedes-Benz en Auto Union. Een verhaal dat al vaker is verteld, maar zelden met zoveel diepgang en metadata – tot zelfs rondetijden toe. En dan zwijgen we het nog over de fraaie bijbehorende illustraties van Rafael Valera. Zijn kunstwerkjes op de covers zijn trouwens ook als poster te koop, terwijl er telkens ook een genummerde Collector’s Edition van het magazine gedrukt wordt met een dikke kaft.
Jeugdhelden
Een Ferrari 250TR en Mini Cooper S (RAC Rally 1966, Graham Hill) ten spijt waren het toch vooral de Lancia 037 (Markku Allén) en Mercedes-Benz 190 2.3 16v (Niki Lauda) die me over de streep trokken om de eerste editie van Tazio in huis te halen. Ook daarbij stak ik door het diepgravend onderzoek van de Tazio-redactie weer wat op, zoals hoe de eerste perswagens te herkennen die -onder andere- in de illustere ‘Race of Champions‘ van 1984 werden gebruikt.
We zijn dan ook erg benieuwd naar de verhalen die dit nieuwe magazine in de toekomst nog gaat opdiepen. Tevens kijken we uit naar de columns van met name Steve Soper en zijn sappige verhalen over heroïsche duels in de DTM en BTCC. Tazio is naast de Engelstalige editie ook verkrijgbaar in het Duits en is in tegenstelling tot bijvoorbeeld het eveneens uitstekende Octane (de naam moest eens vallen…) eerder doorspekt met verhalen dan reclame. Een aanrader om deze koude en sombere wintermaanden mee te overbruggen.
MEER LEZEN: