De lente, mogelijks de ideale periode voor een roadtrip, met nog weinig toeristen op de baan maar veelal wel de nodige zonnestralen en droge wegen. Wij trokken -eindelijk- naar de Eifel om de routes uit het boek 360 Nürburg te ontdekken.
Het was in aanloop naar kerstmis 2020 dat we jullie de (boeken)tip 360 Nürburg voorschotelden. Een -op dat moment- gloednieuw boek met daarin 14 routes -met bijbehorende GPX’en- van elk goed 100 kilometer aan slingerwegen door de Eifel. Klonk erg goed uiteraard, maar graag hadden we dit zelf uitgeprobeerd: “The proof of the pudding is in the eating” nietwaar? Initieel stond zo’n Eifelweekend meteen gepland voor de lente 2021. Ware het niet dat wij Belgen toen -met dank aan strenge coronaregels- maximaal 24 uur welkom waren in ‘die Heimat’. Zodoende werd er destijds uitgeweken naar het -fantastische- Luxemburg (zie ook Drivr-rit 4 voor een ode aan deze kleine buur), waar we wel met open armen -en goedkope benzine- werden ontvangen.
Maximumsnelheid
Afgelopen maand was het moment dan toch aangebroken. Vier routes (van de veertien) uit het boek werden geselecteerd om op twee dagen te gaan rijden. Via de eenvoudige tool GPX Studio kon ik simpelweg meerdere routes tegelijk openen om overlap te elimineren en ervoor te zorgen dat deze per dag één mooi route vormden. Volgens planning kwamen we zo voor de eerste dag op een vrij forse 280 kilometer, voor de tweede op een meer relaxte 170 kilometer binnenwegen.
De allereerste indruk bij bereiken van de Eifel was echter niet goed. We hadden ervoor geopteerd om ‘s avonds op te rijden, zodat we daags nadien met een fris hoofd de slingerwegen zouden kunnen aanvatten. Dat betekende dus niet opteren voor onze gebruikelijke scenic route richting Adenau, maar wel snelwegkilometers malen. Zo arriveerden we via grotere invalswegen vanuit het noorden en zagen we enerzijds nog steeds overstromingsschade van vorige zomer en anderzijds maximale snelheden van 70, 50 en jawel zelfs 30km/u in haarspeldbochten opdoemen… Het weekendje leuk sturen leek in duigen te vallen.
Gelukkig heeft echter die wildgroei aan borden de kleine binnenwegen van de Eifel nog niet bereikt, zodat daar de maximumsnelheid nog wel op 100km/u ligt. En het boek 360 Nürburg stuurt je naar meer dan voldoende van die wild kronkelende wegen. Omdat er slecht weer verwacht werd op het einde van de eerste dag, besloten we als eerst te gaan voor de kortere route, in de hoop zo lang mogelijk te kunnen genieten van droog asfalt, en de lange route door te schuiven naar de tweede dag.
Ononderbroken stroken hemels asfalt
Die eerste dag bleven we dus, met een combinatie van routes 3 en 7 uit het boek, dicht in de buurt van de Nürburgring. En alhoewel ik al jaar en dag naar deze mooie streek kom, ontdekte ik op deze wijze nog heel wat nieuwe stuurmanswegen én interessante locaties. Want het boek geeft niet enkel leuke routes weer, maar geeft ook tips voor tussenstops. Op die eerste dag opteerden we voor de Wasserfall Dreimühlenen. Een aangename stop die je even de kans geeft om de beentjes te strekken en even stil te staan bij de natuurpracht van de Eifel. Of hoe alle zintuigen kunnen worden geprikkeld tijdens zo’n weekendje.
Net toen onze route erop zat gingen echter de hemelsluizen open. En in deze regio kan dat dramatische gevolgen hebben, zoals we ook aan het befaamde tankstation ED aan de B258 ontdekten: hagel zo dik als golfballen bekogelden ons konvooi. Op enkele minuten was het voorbij, helaas echter met de nodige schade tot gevolg…
Maar we lieten ons niet uit ons lood slaan of de trip in het -kuch- water vallen en genoten de volgende dag van nog (veel) meer mooie wegen. Goed 280 kilometer -tussen Cochem en Gerolstein- zouden we voorgeschoteld krijgen, door een combinatie van route 8 en 9. Best een hoop kilometers om op binnenwegen door te brengen, temeer daar dat in Duitsland de kleine binnenwegen vaak om de paar kilometer onderbroken worden door een dorpje. Je krijgt dan een aaneenschakeling van accelereren, een paar leuke bochtjes en opnieuw afremmen voor het volgend dorp. In Luxemburg daarentegen kan je bijvoorbeeld vaker genieten van mooie, ononderbroken stroken hemels asfalt van 10 kilometer of meer. Dat is niet alleen plezieriger omdat je in een mooie flow kan komen, maar ook minder vermoeiend dan continue opletten om linksaf dan wel rechtsaf te slaan. De kilometers vliegen dan letterlijk voorbij.
Gelukkig kwamen we dat soort secties op deze tweede dag ook frequenter tegen. Enerzijds van en naar onze middagstop, de Geierlay hangbrug: een wandelbrug van 360 meter lang die op zijn hoogste punt ongeveer honderd meter boven de onderliggende vallei hangt. En anderzijds in de buurt van Gerolstein. Op die wegen is het simpelweg genieten en bochten zo goed mogelijk proberen aan te snijden. Opletten wel voor motorijders die vaak op de middenlijn hun bocht induiken of erger nog, een bocht fout inschatten en aan de verkeerde zijde eruit komen. Toch even verschieten hoor, wanneer je een blinde bocht induikt en plots een motorijder pal op jouw rijvak ziet. Dat liep maar net goed af…
Drie uur van Brussel
Deze korte trip deed ons weer beseffen dat je niet ver moet gaan om leuke rijderswegen te vinden. Veel van de leukere wegen in Europa bevinden zich op minder dan drie uur rijden van Brussel. Afgelopen zomer heb ik in de Alpen bijvoorbeeld nergens zoveel plezier gehad noch zo vrij kunnen rijden als tijdens die paar dagen in de Eifel. Als bonus krijg je er bovendien de kans om op de Nordschleife te gaan of om vanop de zijlijn te genieten -zowel visueel als auditief- van de circuitspeeltjes die op jacht zijn naar een leuke rondetijd. Voor de circuittijgers heeft auteur Frank Berben-Grosfjield trouwens nu ook 360 Nürburgring, een 321 pagina’s tellende officiële (!) gids voor de Nürburgring Nordschleife. En er is nog meer leuks op komst van hem, volgende lente mogen we zijn roadtripboek -in drie volumes (!)- over zijn thuisland Denemarken verwachten. Iets om naar uit te kijken.
Maar eerst zullen we nog enkele keren terugkeren naar de Eifel, om nog meer routes uit 360 Nürburg te ontdekken. Genieten van deze regio nu het nog kan is tevens de boodschap, voor de wildgroei aan strikte snelheidslimieten ook de binnenwegen bereikt. Een kentering in gedachtengoed is immers ook in Duitsland aan de gang, zoals we merken door de bredere consensus over het opleggen van een maximumsnelheid op de Autobahn.
MEER LEZEN:
Nürburg 360: routes in de Eifel