Bert Claes
DRIVR, een vrijetijdsproject dat in 2009 tussen pot en pint werd beklonken, bestaat 15 jaar. Dat op zich is een uitzonderlijk feit, want deze website draait sinds al die jaren enkel en alleen op pure passie. Liever dan inkomsten te genereren, is DRIVR jarenlang een springplank geweest voor jong talent met een kritisch oog voor tekst en beeld.
Het spreekt voor zich dat onze geliefde webstek over die tijd veel redacteurs heeft zien komen en gaan, en dat geldt (in mindere mate) ook voor de fotografen. In dit overzicht van de meest memorabele foto’s zijn we dus diep gaan grasduinen in de archiefkamer van DRIVR‘s uitgebreide fotobibliotheek. Dat is niet altijd even simpel geweest, want de eerste jaren heb ik zelf niet actief meegemaakt. Toch zijn bepaalde beelden blijven hangen in mijn geheugen, al is dit eerder uit nieuwgierigheid dan uit herinnering.
Beginnen doen we met dit impressionante beeld van Jeroen Peeters, uit het beginjaar van DRIVR. Van een binnenkomer gesproken, want dit beeld had niet misstaan in de brochure van de Fiësta. Tot op de dag van vandaag fascineert dit beeld me mateloos, al was het maar om te weten hoe ze de auto ongeschonden op die exacte plek hebben gekregen.
Alweer Jeroen Peeters, en deze keer met een beeld dat het zomaar tot de cover van EVO magazine had kunnen schoppen. Met dit soort foto’s onderscheidde DRIVR zich meteen door de nadruk op kwaliteit in plaats van kwantiteit te leggen.
Jeroen is niet alleen sterk in rijtesten op een bijzonder knappe manier in beeld te brengen, zijn fotokunsten trekken zich ook door naar evenementen. Dit tijdloze zwart-wit beeld schopte het ooit tot de centerfold van Weekend DRIVR, op aanraden van onze eigen Ken Divjak.
Opnieuw een beeld dat zo uit een commerciële campagne lijkt geplukt te zijn. Het is niet voor niets dat Jeroen Peeters zich hier later ook in zou gaan specialiseren.
In 2013 had Jeroen Peeters het zodanig druk met allerhande foto opdrachten, dat hij de shootout tussen dit olijke trio niet in zijn planning kreeg gepast. Gelukkig is collega Pieter Ameye ook zeer behendig met de digitale spiegelreflex, al was drie wagens testen én fotograferen net iets teveel van het goede. Via een gemeenschappelijke vriend kreeg ik de kans om mee te helpen, met dit klassieke beeld aan het Hotel Marquisette als kers op de taart.
Mijn eerste solo shoot voor dit webzine, en het was meteen een klassieker. De behoorlijk excellente Toyobaru werd tegen de NC uitvoering van de Mazda MX-5 gepitcht, in ons geliefkoosde Houyet. Ken Divjak vertelde me achteraf dat dit specifiek beeld zoveel DRIVR-spirit uitademde, dat ze me vroegen de grote schoenen van Jeroen Peeters in te vullen.
De allereerste keer dat ik in contact kwam met DRIVR, besloot ik me grondig in te lezen op de website. Het toeval wou dat de Lotus Exige V6 op dat moment in het perspark zat, en dit beeld op de voorpagina prijkte. Ik herinner me dat ik zodanig onder de indruk was van de kwaliteit van de huisfotografie, dat het angstzweet me lichtelijk uitbrak.
Collega Pieter Ameye heeft meer in zijn mars dan een excellente schrijfstijl. Hij kan ook goed met de camera overweg, zoals dit onderstaand beeld van de Jaguar F-Type V6 getuigt. Met de persoonlijke complimenten van Ian Callum himselve.
We hebben ondertussen heel wat mooie DRIVR-ritten gekend, maar de eerste blijft toch speciaal aanvoelen. Achteraf gezien was het een beetje onbezonnen, maar op dat moment waren we alleen maar apetrots om al die DRIVR‘s te zien samenkomen in ons geliefde Houyet.
De test van de Alfa 4C was eentje waar de gehele DRIVR-redactie reikhalzend naar uit had gekeken, maar helaas kon ik zelf niet van de partij zijn. Van alle beelden die ooit op het motorcircuit van Gedinne gemaakt zijn, moet dit wel één van de meest originele zijn.
Ergens op een doordeweekse zomeravond in 2016: telefoon van Ken Divjak. Of ik thuis ben. Of ik tijd heb. Of ik klaar kan staan in 10 minuten, met de cameratas in de hand. Komt er toch geen hagelwitte Mclaren 570S aanzetten zeker. Een perfecte zonsondergang maakte dat dit een one-shot only moment ging zijn. Niet alleen een herinnering voor 15 jaar DRIVR. Een herinnering voor het leven.
Ik heb veel geleerd van onze oprichter Ken Divjak. Naast hetgeen wat een goede auto definieert, was hij ook altijd zeer uitgesproken over wat een goed beeld definieert. Hij weet het niet alleen te vertellen, hij kan het ook in de praktijk brengen. Zo bewijst onderstaand beeld van de Citroën DS5. Ofja, zo bewijst zijn hele reeks van de Citroën DS5.
In 2017 trok ik samen met collega DRIVR-fotograaf Gerd Moors naar Corsica, voor het WK rally. De setting was zodanig adembenemend, dat het bijna een crimineel feit geweest was om met slechte plaatjes terug te keren.
We schrijven 2018, wanneer collega Pieter met een unieke reportage komt aanzetten. In zijn kennissenkring had iemand een zeldzaam en ongerestaureerd exemplaar van de Lotus Esprit S1 in zijn bezit. Als locatie wist hij het Shoes Or No Shoes museum te strikken, dat design-gewijs naadloos aansluit bij de scherpe wigvorm uit de pen van Giugiaro.
Zoals je wellicht al op DRIVR hebt gemerkt, is collega Stijn is een fervente roadtripper. Met een select clubje éénsgezinden trekt hij regelmatig naar een gebied dat gekend staat als een rijdersparadijs. De Porsche 993 van zijn broer is altijd een gemeenschappelijke deler geweest in die uitstappen, vandaar dat deze opname zowat het geheel samenvat in één beeld.
Dit beeld is er eentje dat me altijd nauw aan het hart zal liggen. Omdat het een moeilijke periode afsloot, en omdat het een moment was waar ik met 100% toewijding naartoe heb gewerkt. Omdat de uitkomst exact was zoals ik ze me voor ogen had gehouden. Motorsport fotograferen is een passie, anders ge je niet om 23u00 ‘s avonds in de zeikende regen staan om één specifieke foto mee naar huis te nemen.
De shoot locatie voor de Alpine A110 viel zeer mager uit, maar er lag een vliegbasis in de buurt. Een militaire basis zowaar, maar per geluk werd de plek vanaf vrijdagavond tem zondagavond uitgebaat als privé vliegveld. Op goed geluk vroegen we toegang tot een verlaten taxibaan, en die kregen we. Zodoende draaide deze fotoshoot uit op een uniek moment dat in het geheugen is blijven plakken.
Goodwood is een vaste afspraak op de kalender van Stijn Braes. Gelukkig voor ons neemt hij ook elke keer zijn camera mee naar de UK, zodat wij kunnen mee genieten van dit prachtige event. Zoals onderstaande beeld bewijst, heeft Stijn niet alleen een uitgebreide kennis van klassieke (race)wagens, hij kan ook zeer goed overweg met de shutter van zijn spiegelreflex.
Afsluiten doe ik met een beeld dat alles samenvat, wat DRIVR me heeft bijgebracht. Via deze webstek heb ik anders leren kijken naar auto’s, zowel op technisch als op fotografisch vlak. DRIVR bracht me in contact met meer dan honderd auto’s, maar eentje bleef in mijn geheugen gegrift. Onrechtstreeks moet ik deze webstek dus verantwoordelijk stellen voor de aankoop van die specifieke wagen. Vandaar dit beeld van mijn eigen DRIVR, gefotografeerd tijdens een zomerse avond, in mijn eigen streek.
