Bert ClaesHet motorsportseizoen 2016 werd er eentje van het afscheid: nadat Audi en Volkswagen hun WK-campagnes abrupt stopten, kondigde Freddy Loix aan een streep onder zijn rallycarrière te trekken. Met 27 jaar ervaring, 93 WK-rally’s en 4 BK-titels in de broekzak, vond Fast Freddy dat het tijd werd voor een andere uitdaging. Hij vond die in de rol van marketingmanager bij MIG Motors, maar terloops vermeldde Freddy ook dat hij misschien wel een jong talent wou coachen. In het voorjaar van 2017 kondigde Skoda België aan dat ze met Achiel Boxoen naar het BK rally zouden trekken, onder begeleiding van Mister Ypres himselve.
Niet veel later rinkelde de telefoon. Of ik geen interesse had om als fotograaf aan te slag te gaan voor Skoda in het BK-rally. Blijkbaar waren het artikel en de foto’s van ons interview met Freddy Loix in 2016 niet onopgemerkt voorbij gegaan. DRIVR vormde in het verleden al meermaals de springplank naar een professionele kans in de automobielsector, en ook deze keer was het raak. Als motorsportliefhebber van het eerste uur, was mijn keuze zeer snel gemaakt. Enkele telefoons en mails later was de deal rond, en klopte ik bij het Skoda Contact Center aan voor een eerste kennismaking en fotoshoot.
De bescheiden en beleefde Achiel Boxoen was duidelijk in de wolken met deze buitengewone kans. Hoe zou je zelf zijn, als je onder begeleiding van een toppiloot als Freddy Loix aan de slag mag gaan met een topwagen als de Skoda Fabia R5? Dat het een steile leercurve zou worden stond buiten kijf, want Achiel had -op enkele wedstrijden in een standaardwagen na- amper ervaring in de rallysport. Dat bleef ook de pers niet onopgemerkt, en al snel stroomden de negatieve reacties binnen. Skoda counterde die aanval door de critici rechtstreeks te woord te staan op de officiële shakedown en persvoorstelling.
De ervaring van Freddy Loix liet even zien hoe je zulke situaties het best aanpakt: direct, maar rechtvaardig. Leren omgaan met kritiek en de pers te woord durven staan zou een zeer belangrijk agendapunt blijken, want je moet het zelfvertrouwen hoog houden om optimaal te kunnen presteren. Dat geldt niet alleen voor de nieuwe piloot, maar ook voor de nieuwe fotograaf. Het is toch wel even slikken als Freddy Loix vraagt wat je planning is, en waar de rallywagen moet geplaatst worden voor de officiële team-foto’s. Elke seconde die je nodig hebt om te fotograferen, is kostbare tijd dat er niet gereden kan worden.
Spannende momenten, ook al was dit nog maar een voorproefje op het echte werk. Nog geen week later stonden we al aan de start van de Sezoensrally, mijn eerste rally als professioneel fotograaf. Het tempo bleek verschroeiend te zijn: niet alleen was het de bedoeling om alle service-momenten mee te pikken, maar er werden ook zoveel mogelijk KP’s bezocht. Achiel en co-piloot Jasper startten bewust kalm, want hun prioriteit lag bij het uitrijden van deze wedstrijd. Helaas gooide een losgereden steen roet in het eten en volgde de opgave. Achiel en Jasper konden niets verweten worden, maar het vertrouwen kreeg een deuk.
Gelukkig was er coach Freddy, die dit soort situaties perfect in perspectief weet te plaatsen. Het is zeer belangrijk om ten aller tijden kalm te blijven, zowel langs als in de wagen. De rol van Jasper Vermeulen is daarin niet te onderschatten: als co-rijder moet hij blindelings vertrouwen hebben in de piloot, want veel tijd om voor zich uit te kijken heeft hij niet. Het omgekeerde verhaal is natuurlijk evenzeer waar: de piloot moet ten aller tijden 100% kunnen vertrouwen op de stiptheid en de correctheid van de informatie die hij via de intercom doorgespeeld krijgt.
Met een verse dosis moed in de schoenen, zette het duo koers richting de rally van Ieper. Hun volwassen manier van rijden, zonder zichzelf te overschatten, leidde tot finishes. Die zijn in het eerste jaar belangrijker dan resultaten, want kilometers rijden betekent ervaring opdoen. Dat de wagen al die tijd als een Zwitsers uurwerk bleef lopen is te danken aan het crew van SXM, een afdeling binnen het West-Vlaamse J-Motorsport. Het team onder leiding van Fred Miclotte en Jeroen Steurbaut, wordt in het BK bijgestaan door Jan (“Yeti” voor de Skoda-vrienden): een bebaarde Tsjechische specialist met WRC-ervaring.
Naarmate het tempo steeg, en de wedstrijden langer duurden (Ieper duurt twee volle dagen), werd de fysiek steeds meer en meer op de proef gesteld. Naast de nodige workouts in de fitnesszaal en op de fiets, bewees ook kinesitherapie tijdens de wedstrijd zijn nut. Een rallywagen besturen op de limiet vergt het uiterste van de piloot, zowel mentaal als fysiek. Zeker wanneer een plotse wolkbreuk -zoals in Roeselare- de proef blank zet, terwijl je op slicks staat. Gelukkig was ik beter voorzien op deze onaangekondigde douche, want tijd om te schuilen was er niet.
De regen zou mij pas echt parten gaan spelen in de East Belgian Rally, waar het van ‘s morgens tot ‘s avond bleef kledderen. Tegen een korte bui kan je het materiaal nog beschermen, maar als de hemelsluizen onophoudelijk blijven open staan, wordt het tricky. Voor Achiel en Jasper waren er echter geen excuses, want slecht weer hoeft niet noodzakelijk een probleem te zijn als de condities stabiel blijven. Naarmate de dag vorderde, groeide het vertrouwen en werden de chrono’s steeds beter en beter. Freddy verwachtte natuurlijk niets anders van zijn poulain, ook al moest hij nu en dan een stevige peptalk geven.
In Roeselare werden de nee-knikkers voor het eerst flink de mond gesnoerd, nadat het duo een uitstekende vierde plaats algemeen liet optekenen. De slechte condities in de Oostkantons stelde de rijkunsten van Achiel zwaar op proef, maar toch slaagde het duo er zonder problemen in de finish te halen. Na deze reeks beloftevolle resultaten, wordt het vooral uitkijken naar wat het seizoen 2018 mag brengen. Als afsluiter zou ik nog graag een specifiek dankwoord richten aan Catherine van Geel en Vincent Struye van Skoda België. Bedankt voor deze mooie kans, en hopelijk tot volgend jaar!
Fotografie: Bert Claes voor Skoda België.