Pieter Ameye
Met een pk-kuur naar ruim 300 pk neemt de Mini JCW Clubman performante allrounders als de Golf R Variant en Leon Cupra (R) ST in het vizier. Mogen de VAG’s afzwaaien?
Verwar de gefacelifte Clubman John Cooper Works (JCW) niet met zijn circuitgeorienteerde broer ‘GP’(3). De Clubman mag dan wel dezelfde 2,0-liter turbobenzine gebruiken, verder heeft deze Mini weinig van doen met zijn veel rauwer en meer puristisch broertje. Het begint uiteraard al bij de koetswerkvorm die sinds de huidige generatie een stuk meer ‘maxi’ is dan ‘mini’ dankzij twee volwaardige extra deuren voor de achterste passagiers. Daardoor heeft de Clubman uiteraard aan ruimte en gebruiksgemak gewonnen, maar is hij tegelijk ook een stuk(je) van zijn eigenheid verloren.
1.625 kg
In gefacelifte JCW-spec heeft de Clubman trouwens nog aan andere eigenschappen gewonnen. Zo is Mini’s ALL4-vierwielaandrijving nu standaard, net als een 8-trapsautomaat van Aisin met extra lange (maar goedkoop aanvoelende) peddels aan het stuur. Daardoor is deze Clubman naar Mini-normen ook behoorlijk zwaar. Rijklaar zet onze met opties afgeladen tester maar liefst 1.625 kg op de schaal (zonder zou dat 1.550 kg moeten zijn). Dan komen 306 pk en 450 Nm koppel al eens van pas.
Nul naar 100 km/h haspelt de snelste Clubman ooit af in 4,9 s (1,4 s sneller dan voorheen), terwijl de topsnelheid voor het eerst elektrisch begrensd is op 250 km/h. Bijzonder volwassen cijfers dus. Maar die verwacht je tegelijk ook met dergelijk arsenaal onder je rechtervoet. In dat opzicht leest deze Clubman overigens opvallen gelijk met de Golf R (Variant), en diens Seat-afgeleide. Beiden zijn immers vierwielaangedreven, hebben de klemtoon op de vooras, beschikken over een +300 pk sterke tweeliter turbobenzine en zijn (intussen) alleen nog maar beschikbaar meer met automaat. En laat net dat het ‘probleem’ van de Clubman zijn.
Zwakke schakel
Want hoezeer de aandrijflijn ook tot de verbeelding spreekt. Ze is maar zo sterk als de zwakste schakel. En die zwakke schakel is (opnieuw) de Aisin-boite. Want net als in de nieuwe BMW M135i zit de automaat niet op het niveau van de rest van de hardware. Dat uit zich in vaak onnodig geschakel – zowel op, maar vooral neer – en schakelmomenten zelf die scherpte missen. Dat heeft Mini ook hier willen compenseren met geprogrammeerde duwtjes in de aandrijflijn tijdens het opschakelen in de sportstand, maar het resultaat komt opnieuw erg fake en onsamenhangend over. Iets trouwens wat ook gezegd kan worden van het geluid dat ook hier last heeft van de alomtegenwoordige benzinepartikelfilters en andere party poopers. Merci, Europa.
Minstens zo vreemd is dat de automaat zelfs in de reguliere stand niet graag op koppel rijdt. Er is er nochtans voldoende aanwezig; 450 Nm tussen 1.750 – 4.500 tpm om precies te zijn, maar de automaat schakelt graag nodeloos terug, wat resulteert in een soms nerveus rijgedrag. Alsof er een zwaar geturbochargede driepitter onder de kap ligt.
Nu kan je gelukkig ook zelf het heft in eigen handen nemen via de manuele stand en de peddels en/of pook, maar in dagelijkse omstandigheden heb je daar niet altijd zin in. Wat dat betreft kan de Mini lang niet op tegen de snelheid en precisie van de DSG die in de Golf en Leon stukken meer genietbaar is. En dat in zowel de volautomatische als manuele stand.
Rijgedrag
Het rijgedrag op zich zit wel redelijk snor en geniet wat ons betreft de voorkeur tegenover dat van zijn BMW-broertje. Het stuur ligt lekker in de hand en is opvallend snel, maar is ook goed afgewogen en schenkt vertrouwen. Wat dat betreft stuurt de Clubman zoals je dat van een Mini mag verwachten. Ondanks de vrij forse afmetingen.
Dat de Clubman in sé een voorwielaandrijver is, waarbij de achterwielen pas na detectie van slip bijspringen, is dan weer overduidelijk. Zeker in koude en natte omstandigheden en mét winterbanden. Al voel je wel dat de Clubman flink wat in zijn mars heeft. De JCW heeft immers recht op heel wat technische aanpassingen waaronder de nodige chassis- en ophanginginsverstevigingen.
Met ruim 300 pk onder je rechtervoet wil die eigenzinnige ‘break’ ook heus vooruit. Onderin voel je wel dat er best wat massa is die vooruit moeten worden geslingerd. Maar eenmaal de turbo volop blaast en de snelheid oploopt blijft de tweeliter ook wel sleuren tot ver voorbij de 200 km/h. Blijf je echter onder de maximumsnelheid, dan kan je je soms wel afvragen waar al dat extra vermogen (tegenover de pré-facelift) nu juist zit. Al zit de automaat daar, zoals reeds gezegd, ook wel voor iets tussen.
Mini heeft tot slot ook extra grote en geventileerde remmen geïnstalleerd (360×30 mm voor en 330×20 mm achter), maar daarvan konden we de bijtkracht niet helemaal quoteren aangezien ze duidelijk al hadden afgezien, met als gevolg licht vervormde schijven.
Union Jacks
Los van het mechanische is dit uiteraard ook een faceliftmodel met extra technologie en uiteraard de nieuwe en typische LED-verlichting met Union Jack-motief. Iets wat we te danken hebben aan onze landgenoot Louis de Fabribeckers bij Touring Superleggera die voor Mini het Superleggera Vision Concept tekende. Toch kan de Clubman zijn relatieve ouderdom niet overal even goed verbergen.
Zo zit het (BMW-)infotainmentsysteem duidelijk een generatie achter tegenover dat van zijn donors, is het head-up display met apart schermpje niet bepaald ‘premium’ en zijn sommige rijhulpsystemen niet zo up to date als wat er vandaag beschikbaar is binnen de BMW-groep. Met name de radargestuurde cruise control is bron van irritatie met een traag reagerende radar en een dichtste volgsetting die nog ruimte laat voor een 40-tonner… of twee. Niet wat je wil op een super-Mini van minstens 47.310 euro, of bijna 57.000 euro met opties.
Conclusie
De Mini JCW Clubman leest op papier als een gedroomde allrounder met enerzijds veel vermogen en erg volwassen prestaties, en anderzijds ook de nodige ruimte die het autootje erg praktisch maakt, zonder daarom te vervallen in de ietwat voorspelbare categorie van klassieke break in het B-segment zoals de Golf. Maar zijn nu (standaard) automaatoptie strooit roet in het eten en steekt op een weinig positieve manier uit tegenover de rest van de ingrediënten.
Los daarvan is deze Clubman uiteraard wel een fijne allrounder dankzij zijn extra lange wielbasis en grote spoorbreedte die het ook een van de meer comfortabele Mini’s maakt (zelfs met de passieve standaardophanging). Een straf is het dus zeker niet. Maar wie specifiek in de John Cooper Works-sectie van de catalogus bladert verwacht vermoedelijk meer op het vlak van een overbrenging. Een Clubman zouden we met andere woorden zeker niet afraden, deze JCW-versie daarentegen ligt iets moeilijker. Al was het maar omdat je voor dit geld ook heel wat ander leuks hebt dat minstens zo praktisch is en vooral over een meer tot de verbeelding sprekende transmissie beschikt.
MINI JCW Clubman ALL4 (facelift) (2019)
MOTOR: viercilinder, turbo benzine, CILINDERINHOUD: 1.998 cc, MAX. VERMOGEN: 306 pk (tussen 5.000-6.250 tpm), MAX. KOPPEL: 450 Nm (tussen 1.750-4.500 tpm), AFMETINGEN L/B/H: 4,27/2,02/1,44 m, GEWICHT: 1.550 kg (zonder opties), VERSNELLINGEN: 8, automaat, AANDRIJVING: vierwielaandrijving, OPGEGEVEN VERBRUIK: 7,1-7,4 l/100 km (161-169 g CO2/km) (NEDC), BANDEN: 225/35 R19 (rondom), TOPSNELHEID: 250 km/u (begrensd), 0-100 KM/H: 4,9 s, VANAFPRIJS: 47.310 euro, SCORE: 3,5/5
MEER LEZEN
Reserveer alvast 1/3000 Mini’s John Cooper Works GP(3)