Wie dezer dagen de nieuwste snufjes uit de automobielsector in huis wil halen, lijkt aangewezen op een Tesla Model S met Autopilot-functie. Niet geheel verwonderlijk, want het Amerikaanse bedrijf haalde meermaals het nieuws met zijn toekomsttechnologie. Dat de concurrentie ondertussen ligt te slapen, is een misverstand. Kijk daarvoor maar naar de nieuwe Mercedes E-klasse die voor 2.299 euro extra met Drive Pilot te hebben is. Of eisen de 620 koppelmomenten van de 350d de aandacht eerder op?
Dat autopilot uit de vliegtuigindustrie komt, weet iedereen. Maar in welke mate de functies worden geadapteerd voor gebruik op de openbare weg, is iets anders. Net zoals bij een vliegtuig kan het systeem het voertuig zelf zijn baan laten houden aan een bepaalde snelheid. Meer nog, sensoren scannen verkeersborden en kunnen de snelheid van de wagen – indien gewenst – automatisch aanpassen aan de opgegeven limiet. De sensoren scannen daarbij niet alleen de signalisatie, maar ook de omgeving zodat de wagen automatisch wordt afgeremd als je een tragere of stilstaande voorligger nadert.
Rij je aan 120 km/u op de autosnelweg met Drive Pilot en duikt er een voorligger op die het wat langzamer aan doet, dan kan je het systeem te kennen geven dat je wil inhalen door simpelweg de richtingsaanwijzer te activeren. Wanneer het linkervak vrij is, zal Drivepilot de wagen automatisch één vak laten opschuiven en de voorligger voorbij steken. Wil je liever niet inhalen, dan bewaart het systeem een veilige afstand tot je voorligger. Dat kan zowel op de Autobahn tegen 200 km/u als in het typisch Belgisch stop-en-go verkeer.
Dat lijkt misschien een recept voor ongelukken, maar toch zijn ze er bij Mercedes bijzonder goed in geslaagd hun Drivepilot-systeem te perfectioneren. Uiteraard mag je geen wonderen verwachten: als er geen witte lijnen geschilderd staan of er duikt plots een scherpe bocht op, moet je ingrijpen. Dat moet je trouwens elke minuut doen door even aan het stuur te komen. Niet omdat het tegen dan al geheid mis aan het lopen is, maar wel om veiligheidshalve te controleren of je nog wakker bent of de krant niet aan het lezen bent terwijl de wagen zelfstandig rijdt.
Naast de Drivepilot, beschikt deze E350d ook over de Parkpilot-assistentie. Die helpt je niet alleen bij het zoeken naar een plaats om te file-parkeren, maar zet je E-klasse ook feilloos neer in de krapst bemeten plekjes. Is de plaats zodanig krap dat je de deuren niet meer veilig open kan zwaaien? Dan stap je uit en parkeer je de wagen met je Smartphone-app. De kans om een auto van net geen 90.000 € met de telefoon te besturen in een overvolle parkeergarage, lieten we bij deze toch maar aan ons voorbij gaan. Slik.
We zouden haast vergeten dat we ook nog onderweg zijn met de nieuwe Mercedes E-klasse, een luxewagen wiens sterke reputatie niet alleen op wat high-tech snufjes teert. De vorige generatie legde de lat erg hoog qua uitrusting en comfort, maar sloeg de bal in het verkeerde vak met zijn oubollige looks. De designers in Stuttgart hebben gelukkig hun pen in andere inkt gedoopt, waardoor de tiende generatie een pak frisser oogt dan zijn voorganger. Zeker in combinatie met het AMG-line pakket en de 20″-wielen waarmee onze testwagen is uitgerust, al zullen de meeste consumenten die optie waarschijnlijk niet aanvinken.
Niet per se omdat de grote wielen afbreuk doen aan het rijcomfort, maar eerder omdat de E-klasse zeer populair is op de fleet-markt. Voornamelijk taxi-bedrijven zijn grote afnemers van de luxe-berline, en die kiezen steevast comfort en zuinigheid boven looks en prestaties. In dat opzicht zal de 3.0 6-cilinder zelfontbrander uit deze E350d altijd een zeldzaamheid blijven op de Belgische wegen, ondanks het feit dat die bulkt van het koppel en met zijn 258 pk de bijna twee ton massa verrassend fluks laat accelereren.
Dat vermogen is fijn om achter de hand te hebben, maar de E-klasse nodigt niet meteen uit tot hooliganisme. De variabele stuurafstelling doet zijn best om MB 009 met enige snedigheid te zegenen, terwijl het chassis een goede dosis grip weet voor te leggen. Maar zoals de semi-actieve luchtvering en de schitterende geluidsisolatie illustreren, baden de inzittenden vooral in een oase van rust. De nakende E63 zal wel voor de sensaties gaan zorgen. Het dashboard kennen we verder uit de S-klasse, net zoals de twee kristalheldere full-hd displays voor de tellers en de multimedia. Die kunnen – net zoals de LED-sfeerverlichting – volledig ingesteld worden naar de smaak van de bestuurder. Die wordt in onze testwagen ook nog getrakteerd op het Burmester surround systeem, hetgeen -wat ons betreft- als referentie in de sector mag gelden.
Naar Duitse gewoonte gaan al die opties vergezeld van een stevig prijskaartje, waardoor de eindfactuur van ons testexemplaar aftikt op net geen 90.000 €. Een stevig pak geld, maar in ruil krijg je wel één van de meest high-tech (en misschien wel beste) luxewagens die momenteel op de markt is. Als het vermogen geen probleem is, kun je ook altijd een E200d bestellen met dezelfde opties. Die kost je niet alleen 15.000 € minder in de showroom, maar ook de fiscus verdient er wat minder op.
[Foto’s: Bert Claes]
Mercedes E350d (2016)
Plus | Min |
+ Technische hoogstandjes | – Maar ook dure hoogstandjes |
Weggecijferd
Motor | 3.0 V6 turbodiesel |
Aandrijving | achterwielen |
Transmissie | 9 versnellingen, automaat |
Vermogen | 258 pk @ 3.400 tpm |
Koppel | 620 Nm @ 1.600–2.400 tpm |
Gewicht | 1.815 kg |
Acceleratie (0-100 km/h) | 6,0 s |
Topsnelheid | 250 km/u |
Gem. testverbruik | 8,0 l/100 km |
CO2-uitstoot | 151 g/km |
Prijs | 88.980 euro |
Verdict