Stijn BraesAfgelopen weekend kregen we niet alleen triest nieuws over Frank Williams te horen, maar ook over Luc Beaucourt. Terwijl het de ene zijn levenswerk was om mensen sneller te laten gaan, beoogde de andere precies het omgekeerde. Toch hadden beide heren een even grote impact op ondergetekende.
Luc Beaucourt kennen we als crisismanager van het B-Fast team en natuurlijk ook als spoedarts. Hij stond zelfs meer dan 20 jaar aan het hoofd van de dienst spoedgevallen in het UZA. Maar zijn werk stopte niet alleen bij de zorg na ongevallen, hij ging ook proactief te werk. Zo was hij een drijvende kracht achter WODCA-acties tegen alcohol achter het stuur. Daarenboven, en waarschijnlijk nog belangrijker, deed de beste man circa 8.000 klassen aan tijdens zijn carrière in de strijd tegen weekendongelukken. ‘Weekenddode’ is een woord dat we daardoor eeuwig aan hem zullen linken.
Post-impact
Ook ik kreeg Luc Beaucourt in 2003 over de vloer in mijn klas, net in het midden van mijn rijopleiding met de theorielessen net achter de kiezen. En ja, ook ik schuifelde ongemakkelijk over mijn stoel bij het zien van het harde materiaal dat hij meebracht. Want hoewel de beelden van weekendongelukken voor zich spraken, was het met name Luc Beaucourt die op ingenieuze wijze verder ging. Hij begon immers met over auto’s te praten en probeerde zo te achterhalen wie het gaspedaal weleens verder zou kunnen intrappen.
Al snel ging het gesprek richting hot hatches, waarbij ikzelf en enkele medeleerlingen onze liefde voor de 205 GTI declareerden. Licht, relatief krachtig, uiterst bewegelijk en anno 2003 nog verrassend betaalbaar. Dat het briljante machines waren, ontkrachtte Beaucourt niet. Dat het gevaarlijke voorwerpen waren in gretige maar onervaren handen, bewees hij meteen. Want natuurlijk had hij in zijn ‘collectie’ ook tal van foto’s van zo’n GTI’tje ‘post impact’… Zijn betoog miste zijn effect niet. Het zou nog een aantal jaren duren voordat ikzelf een sportieve wagen in huis haalde. In tussentijd gedroeg ik me verrassend voorbeeldig aan het stuur van onze (saaie) gezinswagen, goed beseffend dat mijn ervaring nog te beperkt was om een ‘scheve situatie’ op kritische momenten recht te trekken.
Niet aflatend werk
Goed 25 jaar geleden kende België nog 1.500 verkeersdoden op jaarbasis, vandaag de dag is dat gezakt tot circa 600. Nog steeds, bekeken per capita, een hoog cijfer in Europese context -door diepgewortelde factoren als onze typische lintbebouwing- maar niettemin een enorme verbetering. Een ommekeer die ik zeker deels zou willen toeschrijven aan het niet aflatend werk van Luc Beaucourt. Die besefte dat mensenlevens redden ook buiten de ziekenhuisdeuren gebeurt.
Als DRIVRs zijn wij uiteraard sterk gefascineerd door rijplezier, dat veelal gepaard gaat met een dosis snelheid. Maar niettemin is het erg belangrijk om de limieten van jezelf, je wagen en de context te kennen. Vandaar dat we steevast hameren op correct en verantwoord gedrag achter het stuur tijdens de DRIVR-ritten. Niet alleen voor de andere weggebruikers, maar ook voor onszelf opdat we ook nog van een volgende rit kunnen genieten.
MEER LEZEN:
Eerste Test: Peugeot 508 PSE (2020)
Octaansymfonie: Wankel Peugeot 205 Rally
Officieel: Peugeot stelt revolutionaire 9X8 Le Mans racer voor