Wim BervoetsDe volledige reeks (110 beelden) staat onderhand op onze Facebookpagina!
Opgelucht. Zo voelde de voltallige DRIVR-redactie zich na afloop van de allereerste #DRIVRrit in onze vijfjarige geschiedenis. Want na weken- en zelfs maandenlange voorbereidingen en allerlei mogelijke scenario’s overlopen te hebben, bleek die zondagnamiddag op het zonovergoten terras van Castel Les Sorbiers in Heer dat alles rimpelloos was verlopen. Waarvan hieronder visueel akte.
Nu ja, alles? Niet helemaal: toen we zondagochtend om 8 uur net over de Franse grens in Givet vertrokken, reden we pal door een gigantische onweersbui die ons besloot te vergezellen tot het startpunt in Houyet. Het weer konden we uiteraard niet beïnvloeden, maar met zulke apocalyptische zondvloed had niemand rekening gehouden. Gelukkig besloten de weergoden hun nukkige ochtendhumeur van zich af te schudden en arriveerden de eerste deelnemers wanneer de eerste zonnestralen terug door het slinkende wolkendek priemden.
Op iets meer dan een uur tijd was het NMBS-terrein aan de Rue de la Station in downtown Houyet opgedroogd en omgevormd tot een aan- en afrijden van de meest uiteenlopende DRIVRs: van Lotus Elises, BMW M135i’s, Mini’s in Cooper S- of JCW-livrei, Méganes en Clio RS’en, over klassieker materiaal zoals een Golf II GTI en een Saab 900 Turbo, tot exotica zoals de Corvette C3 en zelfs een Alfa Romeo Montréal. Hadden we naast rijkgevulde goodiebags ook troostprijzen voorzien, dan gingen die ongetwijfeld naar DRIVRs Dirk en Eric. De eerste moest de ochtend zelf nog forfait geven met een defecte remleiding, de andere werd onherroepelijk weggeroepen voor het werk. Maar niet na eerst nog even hallo te komen zeggen in… een Alfa Romeo 4C. Want dat hebben ze wel gemeen, onze lezers: goesting om te rijden.
Gelukkig heeft de man achter de route, nieuwbakken redactielid Axel, die goesting ook, en reed hij voorop met het peloton mee om bij een onverwachte lokale zondagsmarkt euh… bij te kunnen sturen. De 80 kilometer in de voormiddag wist iedereen daardoor vlot te verteren, zodat er ruim de tijd was om ook de innerlijke DRIVR te versterken en bij te praten bij onze lunchplaats: La Sapinière in Vresse-sur-Semois. Het was die middag een waar plezier om over de parking van het restaurant te wandelen, met iets meer dan vijftig – de redactie incluis – rasechte DRIVRs die in de blakende middagzon nog stonden na te tikken en af te koelen van een geweldige eerste etappe.
Smaakte het eerste deel naar meer, dan liet het tweede deel ons zeker niet op onze honger zitten: 130 kilometer lange afwisselingen tussen glooiend, uitwaaierend, toeknijpend, technisch en snel asfalt in binnen- en buitenland. Castel les Sorbiers, de eindmeet, diende zich dan ook sneller dan verwacht aan, en in een heerlijke namiddagzon liep het er druppelsgewijs stilaan vol met arriverende DRIVRs. Die bleven nog een tijdje napraten op het zonovergoten terras. Een geslaagde afsluiter van een geslaagde eerste #DRIVRrit, als je het ons vraagt. En we kunnen jullie daarom niet genoeg bedanken voor jullie deelname.
[Foto’s: Bert Claes]
VRAAG:
We willen graag weten wat jullie ervan vonden. Wat was er prima? Wat kon er beter? Mail jullie feedback gerust door! Alle tips, suggesties en opmerkingen zijn welkom op press@drivr.be, zodat wij ermee aan de slag kunnen voor de tweede #DRIVRrit.
MET DE STEUN VAN: